I LOVE HJO

Ik zat vanochtend om vijf uur in de keuken met een nog dicht bewolkte lucht. Gisteren heeft het namelijk de hele dag geregend. Niet erg want de natuur heeft het erg nodig! Wij zijn gisteren naar Skövde geweest voor een paar noodzakelijke boodschappen. Dat is tegenwoordig een kwestie van de boel inslaan en snel weer terug. Niks geen franje. Maar het was dus nog grijs toen ik om vijf uur in de keuken ging zitten en toen ik om zes uur naar buiten keek brak de zon al volop door. Vandaag was het een heerlijke dag en konden we de hele dag buiten zijn. Echt vakantie en zomer weer.

Bij het ontbijt zei Chang dat ze vandaag een vrije dag nam. Wel ze is eigen baas en kan vrij nemen wanneer ze wil. Henk wilde vanochtend graag even werken en zou vanmiddag ook vrij nemen. 

Wel en dan laten wij natuurlijk ook alles vallen wat we op dat moment in de handen hebben. Dat was voor Gerrit de hamer en voor mij het mes waarmee ik onkruid tussen de tegels vandaan haal deze keer in de moestuin. Een uitstapje daarmee kun je bij ons altijd aankomen. Het reisdoel was Hjo (spreek uit als I love Hjo).

Hjo

Hjo vinden we altijd erg leuk om naartoe te gaan. Het is een prachtig stadje aan het Vättern en de houten huizen daar, daarop kun je zomaar verliefd worden, prachtig!! Helaas was de batterij van mijn telefoon helemaal leeg en moest ik even terugvallen op de fotografie door Gerrit. Het leuke is dan wel voor mij dat ik er ook weer even op kom te staan :-)

We hebben de auto helemaal zuid geparkeerd en zijn helemaal langs het Vättern van zuid naar noord gelopen. Daarbij passeer je leuke plekjes aan het water waar je kunt zitten om iets te nuttigen. Wel dat hebben we gedaan. Mooi aan de waterkant en op 1.5 meter, lekker rustig.

Een bezoekje aan het haventje is altijd heerlijk, ik dacht er even alleen op de foto te komen maar de belhamel zit ook op de achtergrond.

Na ons bezoekje aan de haven passeerden we bijna de ijskraam van Moster Elin waar je het lekkerste ijs van Hjo kunt kopen. Het was er echter zo druk dat we niet door de menigte wilden lopen. Of eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat Chang en ik wel heel erg zin hadden is zo'n ijsje van Moster Elin maar Henk had het verstand voorop en voerde ons naar de ijscoboer aan de andere kant van de weg waar het veel rustiger was. Het ijs daar smaakte ook voortreffelijk. En als je zondigt dan moet je het goed doen dus we namen een ijsje met drie bolletjes.

We zijn onze wandeling gaan vervolgen en hebben tot en met de camping gelopen, heerlijk weer en vrij als God in Frankrijk. Heerlijk!
Tijdens de wandeling hebben we nog hele verhandelingen gehouden over mensenrechten. Dit naar aanleiding van een foto tentoonstelling van influencers vanuit de hele wereld. Mensen die uit hun comfort zone zijn getreden en daarmee een veranderingsproces in gang hebben gezet. Elk op hun eigen gebied. Prachtige foto's van dappere mensen zoals o.a Ai Weiwei kunstenaar en mensenrechtenactivist.

En zo staan dan op diverse plekken in het stadje foto's opgesteld. De tentoonstelling draagt de naam 'We have a dream'.

Aan de hand van die tentoonstelling vroeg Henk mij wat ik er van vond dat een aantal landen China voor het Internationaal Gerechtshof ter verantwoording wil roepen voor het schenden van mensenrechten in hoe zij omgaan met de Oeigoeren. Ik wist niets van die situatie en Henk vertelde me dat de Oeigoeren (die in een deel van China wonen dat dicht tegen de Afghaanse grens aanligt en een Turks volk is) radicaliseren, vaak ook over de grens met Afghanistan trekken en onder invloed komen van de Taliban en terugkomend in China aanslagen plegen. China lijkt nu in te grijpen om de bevolking te beschermen en erger te voorkomen. In de Zweedse kranten heb ik hierover nog niets gelezen. 

Ja wat vind ik daarvan....Natuurlijk ben ik tegen onderdrukking, vrijheid is een kernwaarde waar vanuit ik probeer te leven en ik ben ook tegen radicalisering omdat dit meestal ook weinig goeds voor mensen met zich meebrengt.  Ik weet eigenlijk niet goed wat ik ervan moet vinden. Zelf probeer ik in vrede te leven en respect te hebben voor een ander en met die ander om te gaan zoals ik graag wil dat anderen ook met mij omgaan. Dat lukt meestal maar niet altijd dat zeg ik er eerlijk bij. In de ideale wereld zouden zulke problemen er niet zijn. Maar hoe krijgen we met z'n allen de wereld iets meer richting die ideale wereld??? Door elkaar voor het gerechtshof te slepen of met elkaar een dialoog aan te gaan??

Ik eindig deze blog maar met dit plaatje. Het ziet er vredig uit en het straalt harmonie uit. Vrede en harmonie...zo zou ik het graag willen voor mezelf en voor iedereen.

Ik vind het mooi dat er in Hjo op straat foto's tentoongesteld staan van mensen die het hebben aangedurfd uit hun comfort zone te treden en op die manier zaken in beweging brengen. Het is moeilijk uit je comfort zone te gaan. Daar is moed voor nodig. Door die foto's zo in het straatbeeld te plaatsen gaan mensen erover nadenken en er met elkaar over praten en dat is goed! 

We hadden een prachtige dag in Hjo!

Wordt vervolgd.....