Skiën en het virus

 Wanneer je zo met kerst en oud en nieuw de hele meute in huis hebt is het altijd leuk om een handwerkje onder handen te hebben. De anderen houden er namelijk wel van een spelletje te doen, iets wat mij persoonlijk iets minder kan bekoren. Ik verlies altijd! Terwijl zij rond de tafel zitten,  alwaar een ieder zijn of haar uiterste best doet te winnen, zit ik dan met mijn breiwerkje en in mijn luie stoel bij de openhaard. Deze kerst heb ik een trui voor Gerrit op de rondbreipen gezet. Dit was geen eigen initiatief maar een bestelling op vraag. Hij had een mooi patroon uitgezocht en samen hebben we daarvoor een mooie wol uitgezocht in een antieke wolwinkel met een eveneens antieke verkoopster met lichte verschijnselen van cognitieve onbekwaamheid om het zo maar uit te drukken. Toen wij namelijk onze keuze voor een blauw gemêleerde wol hadden gemaakt kwam ze met grijs aanzetten en begon ze driftig de kleurcode te controleren daarbij kijkend door een leesbril die wel erg scheef op de neus stond en bleef ze daarmee doorgaan ook toen ik haar vertelde dat onze keuze op 'blauw' was gevallen. Wel het is allemaal goed gekomen, we konden er niet pinnen in de contant vrije economie die we hier in Zweden hebben en moesten voor het betalen eerst even naar de bank lopen om geld op te nemen. Zo ging dat maar je houdt er een leuk verhaal aan over en zo is het maar net.

Sinds de kerst heb ik dus een complex breiwerk op mijn rondbreipennen staan. Een breiwerk waaraan ik met veel plezier heb gebreid, ik vind kabels breien namelijk heel leuk om te doen.

Na enkele tegenslagen, zoals ontdekken dat je 30 toeren terug een kabel de verkeerde kant op hebt laten draaien, waarna ik binnen het breiwerk moest uithalen en weer inbreien om niet alles uit te hoeven halen en opnieuw te hoeven breien, heb ik het project vandaag afgekregen.

Zo te zien valt het in de smaak....

Hier nog even wat details:

Ik ben er bijna tevreden over. Er is een dingetje dat ik nog ga veranderen en dat is de boord bij de hals. Die moest ik afkanten na 6 tot 8 toeren maar ik denk dat ik hem dubbel ga breien. Waarschijnlijk voelt dat ietsje lekkerder aan de hals en het staat volgens mij ook mooier.

Maar voor vandaag laat ik het verder even rusten want het was bijzonder mooi weer en niet al te koud met een temperatuur zo net even onder de nul.

In de buurt van onze gehuurde stuga in Tännäs zijn diverse ski gebieden wat grotere en wat kleinere. Gisteren hebben we een wat groter gebied bezocht om daar eens te kijken. We gingen niet skiën omdat er een harde gure wind stond en omdat het sneeuwde.

Uit het raam van onze keuken hebben we het uitzicht op een klein ski gebied. Ook daar zijn we al even wezen kijken gisteren. Het gebied bestaat uit twee bergen, de ene berg heeft rode en zwarte pistes (niet mijn favoriet) en de andere berg heeft blauw en rood (die kan ik net hebben).

Bij het gebied is een mooi restaurant en bij de start van de lift staan bij een vuurplaats een aantal banken met rendierhuiden erop waarop je kunt zitten om je skischoenen aan te trekken maar ook bijvoorbeeld om een worstje te braden. Heerlijk gemoedelijk, daar houden we van. Voor mensen met jonge kinderen is dit een heerlijke omgeving, je raakt elkaar nooit kwijt en alles komt aan het begin van de pistes weer bij elkaar. Heel kleinschalig, ideaal! 

Nu hebben wij geen jonge kinderen meer, slechts 'oudjes' (die nu thuis moeten werken vanwege de Corona) maar goed wij zijn er wel gaan skiën omdat we van kleinschalig houden. Bovendien moest ik even een drempel in mezelf weg skiën. De laatste dag in Åre, nu een maand terug, waren de pistes de laatste dag bijzonder ijzig geworden door regen en vorst en zo'n rode piste ging ik met een hoeraatje op vanuit de ervaring van een eerdere dag. Dat is me raar bekomen en na één afdaling ben ik gestopt. De drempel was gelegd. Maar hier in dit kleine skigebiedje zijn de pistes bijzonder fraai en zonder ijzige delen in de sneeuw. En ..er was bijna niemand, wellicht dat de meeste mensen op de andere berg aan het afdalen waren. Ik vond het zo helemaal prima! Goed voor mijn drempels.

Hier zijn een paar foto's:

We zijn zo een paar uurtjes actief geweest en hebben tussendoor in het restaurant een lichte lunch genuttigd. Zo tegen de klok van drie uur zijn we gestopt en het is altijd een goed moment wanneer je die skischoenen weer uit kunt doen. 

Mooi toch!

Ondertussen komt de Corona spanning steeds dichter bij ons. We wassen onze handen 'tig' keer per dag en Gerrit vertelde me net dat je onder het handenwassen tweemaal het 'Happy Birthday' moet zingen. Dat deed ik tot nu toe nog niet omdat er geen aanleiding toe was maar de rationale erachter zou zijn dat het dan lang genoeg is om alle aanwezige virussen eraf te spoelen.
De Corona dreigt ook onze huwelijksreis plannen te verstoren. 40 Jaar geleden, in april, zijn wij getrouwd. Toen als arme sloebers, ik net een baan en Gerrit nog in opleiding dus een huwelijksreis zat er toen niet in, slechts een receptie en een broodmaaltijd voor de aanwezige gasten. Nu hadden we bedacht met alle kinderen naar Griekenland te gaan om daar in de Peloponnese ons in woord en beeld te gaan verdiepen in de Griekse mythologie. Alles is geregeld: vliegtickets besteld, accommodatie afgesproken, auto's gereserveerd, hondenpension afgesproken, vakantiedagen opgenomen etc. Iedereen kan, iedereen heeft er zin in, alles betaald....en toen kwam het virus.
De grote vraag is nu of het feest wel door kan gaan. De tendens onder de deelnemers is 'nee'. We hebben afgesproken dat we ergens volgende week de beslissing gaan nemen. We zullen zien!

Overigens...hier in Härjedalen zijn op dit moment 11 positief getesten. Overdag lopen we hier nog vrij onbevangen rond. Tot nu toe gaat het goed met ons.

Ik wens een ieder een goede gezondheid toe en ook een bijzonder goed resterend deel van het weekend.

Wordt vervolgd....