Nieuwe ervaringen op de fjällen

In de hoop dat er nog lezers over zijn , na een week zonder blog, volgt hier pas weer een kijkje in ons leven van de afgelopen dagen. 

Ongeveer anderhalve maand geleden brachten we een koffiebezoek aan Pim en Jekke die nabij Örebro wonen. We raakten zo aan de praat over hun huis op de fjällen. Iets wat onze interesse heeft omdat ook wij de fjällen een heerlijke omgeving en een bijzonder gebied vinden. Tot onze grote verrassing kregen wij een uitnodiging om enkele dagen bij hen te komen om op deze manier de fjällen bij winterse omstandigheden te ervaren. Wij vonden dit een bijzonder en genereus aanbod dat we van harte hebben aangenomen. Deze week was het zover, maandag zijn we vertrokken voor deze ruim 600 km lange reis richting noorden (midden Zweden). 

In Härjedalen, de provincie waarin het gebied rond Flatruet ligt is het echt goed opletten, het is niet ongebruikelijk er dergelijke taferelen op de weg tegen te komen.

Fjällen is een benaming voor berggebied in Scandinavie. Het betreft dan een bergrug niet hoger dan 2500 meter met een boomgrens tussen 800 en 1400 meter en een begroeiing die bestaat uit Berkenbos vermengd met naaldbomen. De winterse omstandigheden zijn er veel uitbundiger dan in de lager gelegen gebieden. 

Wel die winterse omstandigheden die hebben we gezien. Wat was het prachtig op de fjällen en wat lag er veel sneeuw. Omdat de bomen er relatief laag zijn is het licht er door de reflectie van de zon in de sneeuw intens. Je waant je er soms in een poollandschap. 

Direct al de eerste middag na onze aankomst zijn we vanwege het bijzonder mooie en heldere weer op scootertocht geweest. Dat was onze allereerste ervaring op een sneeuwscooter. Op de fjällen zijn scooterpaden uitgezet die zijn aangegeven met een rood kruis naast het pad. Je moet zeker met je scooter op het pad blijven, ga je ernaast dan is de kans groot dat je met scooter en al de sneeuw inzakt. Er lag zeker wel een meter sneeuw! Pim en Jekke brachten ons, wij zaten achterop, naar een prachtig uitzichtpunt van waar we een groot gebied van fjällen rond Flatruet (gelegen in Härjedalen) konden overzien. Flatruet is Zwedens hoogst gelegen weg die Ljungdalen en Funäsdalen met elkaar verbindt. De weg ligt 975 meter boven zeeniveau. Het was er echt fantastisch mooi, wat een ervaring. Hier enkele foto's die ik er heb genomen.

Sneeuw en wolken zijn hier bijna niet meer van elkaar te onderscheiden, duidelijk boven de boomgrens.

Hier staan we even onze ervaringen met elkaar te delen en de rest van de tocht waagden Pim en Jekke het bij Gerrit en mij achterop de sneeuwscooter te gaan zitten. Je moet het maar durven.... We hebben het gered en het ging goed.

Dit was echt een onvergetelijke ervaring, zo mooi!

De volgende dag, dinsdag, hebben we de lange smalle latten ondergebonden. Weer een nieuwe ervaring. Skiën hebben we wel vaker gedaan en dat is voor ons geen probleem maar langlaufen..., mijn enige ervaring daarmee is het kijken ernaar op televisie. Onze eerste ervaring was in de schitterende sporen rond het huis van Pim en Jekke. Om ze te laten zien leen ik even deze prachtige foto van hen zoals geplaatst op FB.

Zo mooi strak liggen de sporen erbij. Je zou bijna zeggen dat Långskidåkning zoals langlaufen in Zweden wordt genoemd in deze fantastische sporen een fluitje van een cent is. Nou....dat is het niet! Het is nog een hele kunst om een beetje fatsoenlijk een rondje van 5 kilometer te volbrengen. In het spoor gaat het nog wel, dat spoor stuurt je maar er zijn ook delen waarbij je even uit het spoor moet gaan, wel op die delen vliegen Gerrit en ik flink uit de bocht en hebben we maar weinig controle over de richting en de snelheid. Die stukjes vragen duidelijk nog wat oefening!

Kijk hier gaan we na een goede bespreking van de do's en de don'ts.

Aan de start, we staan als volleerde langlaufers en kunnen nog lachen...

Kijk dit gaat nog wel

 Het moeilijkste is echt de bochten maken wanneer je uit het spoor bent. Dit doe je met het zetten van kleine stapjes in de richting die je wilt gaan. Zelf wilde ik wel een richting opgaan maar was het een groot probleem er te komen. Wellicht nog een beetje oefenen.

 Maar die vijf kilometer hebben we volbracht, ik ben twee keer gevallen en heb Jekke één keer laten vallen (sorry Jekke). Het was al met al een ervaring die zeker een vervolg gaat krijgen, gewoon nog even door oefenen. Een heerlijke sport die een goede conditie vraagt.

We hebben twee heerlijke dagen met elkaar doorgebracht onder het genot van vele activiteiten, vele gesprekken en lekker eten en drinken. Dankjewel daarvoor!

Vanmiddag zijn we al vroeg vertrokken. Niet naar huis maar naar een huisje. We dachten zo er nog een aantal dagen in de sneeuw aan vast te knopen. Nu zitten we in Tännäs een heel klein dorpje op zo'n 17 kilometer afstand van Funäsdalen. Plannen hebben we nog niet echt we zullen zien wat er hier op ons afkomt.

Onderstaand nog een aantal foto's van onze reis naar Härjedalen: