.... en een muis

Dit was dan onze eerste normale dag na thuiskomst van onze vakantie. 'Normaal' omdat we gisteren naar Skövde zijn gereden om onze hondjes bij Suzanne en Fredrik op te halen. Suzanne en Fredrik werken nu ook beiden vanuit huis en daarom konden we de hele dag wel bij hen terecht. Ik ging deze keer even alleen naar boven omdat Gerrit wat andere dingen had te doen en ik dacht ik druk even op de bel dan weten ze dat ik er ben. Ja en als je dat dan doet....zo op die bel drukken en daaraan had ik eventjes niet gedacht, dan beginnen de honden, waaks als ze zijn, luid te blaffen! Dat gebeurde dus allemaal terwijl Fredrik in een zgn Conference call zat met zijn collega's. Prompt kreeg ik 's avonds een appje met daarin een filmpje over een conference call op de familie app. Zo werkt dat bij ons.

Maar goed we hebben de overdracht van de hondjes even bij de deur afgehandeld, geheel volgens de huidige adviezen en nu hebben ze het beiden weer erg naar de zin voor de kachel. 

Soms moet je de warmte er eventjes uitdampen....

Ik heb ook nog boodschappen gedaan gistermiddag, niet gehamsterd maar gewoon voor ongeveer één week maaltijd in huis gehaald en geen WC papier gekocht. Het was stil in de winkel en een ieder hield afstand van een ander en er werd niet gekucheld. Wat ik me overigens wel steeds afvraag is wat men toch doet met die enorme hoeveelheden WC papier. Ook hier in Skövde waren die schappen leeg, terwijl er keukenrolpapier in overvloed is. Ik snap dat niet! Kan iemand het me uitleggen.

Thuisgekomen eerst weer tweemaal happy birthday handen gewassen en toen de spanning weer wat weg laten glijden.

Vandaag, we starten nooit zo heel erg vroeg, hebben we na het ontbijt eerst de  technische briefing van de directeur van het RIVM beluisterd. een goede en heldere uitleg van de basis van het in NL gevoerde beleid. Overigens lijken de maatregelen in NL en Zweden erg veel op elkaar. In beide landen is het doel het aantal besmettingen onder de grens van de Intensive Care capaciteit te houden. In beide landen wordt aan de inwoners met klem gevraagd het aantal sociale contacten sterk te beperken en thuis te werken en in beide landen worden scholen gesloten al gaan hier in zweden de jongsten nog wel normaal naar school. Op dit moment is de besmettingsgraad in NL 1.7 en dat is eigenlijk best wel goed als je bedenkt dat normaal gesproken een zieke persoon drie anderen besmet. Maar 1.0 zou natuurlijk nog mooier zijn. Wel je merkt het al die briefing gaf ons weer veel gespreksstof en daarom zijn we na de afwas eerst maar eens een lekker eindje gaan lopen. Lopen en praten dat gaat heel goed samen. Näs dat is drie km heen en drie terug. We vertrokken bewolkt en tijdens het lopen klaarde de lucht mooi op en kwam er veel blauw tevoorschijn. Dat is ons ook beloofd door het weerbericht, zo vertelde Gerrit mij, het zal de tweede helft van de week mooi weer worden. 

Terug naar Näs, daar was het winderig en koud en guur. En het zag er mooi uit. Boven het water vloog de Kiekendief en boven het land vlogen de Leeuweriken. Het was heerlijk om buiten te zijn, dat werkt ook weer een beetje normaliserend. De dieren en de natuur trekken zich niets aan van Corona. Dat is een mensending, mensen denken na en doen dit vooral in de vorm van rampscenario's over de toekomst (zelf ben ik daar ook wel redelijk goed in), en komen dan vervolgens in een spanningsveld terecht. In de natuur zie je dat verder niet, de vogels zingen hun voorjaarsliederen en de Kraanvogels zoeken massaal hun stek in een van de vele weilanden en de reeën laten zich ook even zien en koesteren de eerste zonnestralen. Dieren leven net als kleine kinderen helemaal in het NU.

Hier even een paar foto's van hoe het er nu in Näs uitziet.

De steigers liggen nog op de walkant

Het blijft altijd mooi de weg naar Näs

Goed kijken daar staan ze de reeën

Na het wandelen is Gerrit aan de slag gegaan met het maken van het stortbakje in de tvättrum. Dat staat nu in de lijmtangen, morgen zal ik even een foto plaatsen. 

Vanavond hadden we nog een klein akkefietje, toen Gerrit namelijk de hondjes voer zou geven zag hij dat de emmer waarin de brokken zitten was aangevroten. Omdat ik het niet heb gedaan, Fynn ook niet omdat hij bijna geen tanden meer heeft en Arvid de onschuld zelve is moet het bijna wel een muis zijn geweest. Nu houd ik erg van dieren laat ik dat even voorop stellen maar muizen in mijn keuken daar heb ik echt een pesthekel aan. Ik herinner me een paar jaar terug, Gerrit was net vertrokken voor een paar dagen nascholing dat ik achter de koelkast een ritselend geluid hoorde. Liep ik ernaar toe dan stopte het, zat ik weer aan tafel te werken dan was het er weer. Ik besloot de koelkast een beetje naar voren te halen en zag tot mijn grote schrik een muis achter het element aan de achterkant zitten. Het liep ondertussen naar de klok van middernacht, ik naar het huis van de buren maar daar was alles donker, het huis van de buurman daarnaast ook dus toen maar naar de buren die een paar huizen verderop wonen en waar het licht in de kamer nog aan was. Die buurvrouw deed open en toen ik haar uitlegde wat de reden van mijn komst was zei ze tegen me. ' Ik pak even mijn handschoenen om die muis voor je te vangen'. Zij was mijn held die dag. Kordaat liep ze naar de koelkast en greep ze de muis die nog steeds achter het koelelement zat. Ze heeft hem daarna in de sloot voor ons huis gegooid. Of die muis kon zwemmen dat weet ik niet. 

Maar nu hebben we voor de eerste keer na het renoveren van de keuken weer een muis in het keukenkastje. Daar baal ik heel erg van omdat we bij het renoveren alle gaten gedicht hebben. Op mijn verzoek heeft Gerrit er een val neergezet. Zo eentje die dichtklapt als de muis het stukje kaas gaat eten. Ik vind het verschrikkelijk maar Gerrit zegt dat het effectief is. Vang je de muis en laat je hem los dan komt ie weer terug bij de bak met voer.

 Ik heb overigens wel eens gelezen dat wanneer je de muis vangt in een val waarbij ze blijven leven, de muizen zoveel stress krijgen dat ze alsnog dood gaan. Maar goed, we zullen zien of het keukenkastje morgen weer muizenvrij is.

Dit waren dan zo onze belevenissen op de eerste normale dag na onze vakantie.


Wordt vervolgd.....