Om vier uur verdween het zonnetje en werd het buiten een stuk kouder. Ik had de handschoenen en mijn winterjack aan en was druk aan het bladharken maar verkleumde helemaal in de kou. Ik denk dat we nog een keer weer moeten bladruimen, dit was eigenlijk al de tweede keer, er hangt nu ongeveer nog 30 % blad in de bomen en dat gaat dus nog vallen. Nog één keer meer spierpijn want dat is wat achterblijft, de spierpijn! Ik wil mijn armen wel even afhaken :-)
Overigens waren we vandaag in alle vroegte al op pad. Met al dat klussen hadden we in huis wat achterstallig. De kelder stond vol met gescheiden afvalproducten en die hebben we naar de återvinning gebracht.
Daar was het in de vroege ochtend niet druk en konden we onze spullen mooi kwijt.
Daarvoor waren we nog naar het gemeentehuis geweest om een verklaring van leven voor Gerrit te halen. Die hebben we gelukkig gekregen, wat een geluk voor mij, hij leeft nog! Die verklaring hebben we nodig voor de pensioenuitkering, omdat we in het buitenland wonen kan de uitkerende instantie niet in het Nederlandse bevolkingsregister controleren of Gerrit nog leeft, vandaar. Voor mij hoeft dat niet ik heb een andere pensioenbron. Maar 'i alla fall' we hebben een handtekening en een mooie stempel op het formulier en het zal zo wel goed zijn. Geen kosten en dat scheelt ook maar weer.
Zo vliegen onze dagen hier voorbij nu ze zo kort zijn geworden in de wintertijd. Om een uur of zes 's ochtends begint het licht te worden, zeven uur is het licht, vier uur gaat de zon onder en vijf uur is het donker. Dit is eigenlijk de donkerste tijd omdat het nog geen winter is en er geen sneeuw ligt. Met sneeuw oogt het buiten veel lichter omdat dit het zonlicht reflecteert maar daarop zullen we nog moeten wachten. In noord Zweden ligt inmiddels wel een laagje en in de wintersport gebieden ook al en in die gebieden vries het ook al aardig. Langzaam maar zeker zal die sneeuwgrens onze kant opgaan.
Vooralsnog kunnen wij nu even uitrusten van al het tuinwerk voordat we sneeuw moeten ruimen.
Ontvang een hartelijke groet van ons,
Wordt vervolgd....
Greetje leeft ik nog.. bij san titel slaat it hart wol in slag oer hjer.
BeantwoordenVerwijderenJa dat is ek sa mar ut bekomt ek wol wer toch? Soms mat je efkes wat chocking weze!
Verwijderen