Gisteravond was het één uur voordat ik het laatste stukje behang erin plakte. Dat was weer laat genoeg. Dat zei mijn interne criticus ook al...'je doet het weer veel te gek Johanna, zo zei die, je kunt het ook gewoon morgen afmaken!' Ik heb er wel naar geluisterd maar er niet naar gehandeld. Ik bemerk dat wanneer ik zo aan het klussen ben mijn interne criticus overuren draait. Ik stond daar zo eens over na te denken tijdens het schilderen van het plafond. Gerrit was de paneeltjes aan het zagen zodat ik mooi de gelegenheid had mijn interne criticus te observeren. Op zulke momenten wordt mijn interne criticus mijn gesprekspartner. Die is dan vooral bezig met dingen die nog niet helemaal goed zijn of niet 100 % gelukt. Ik dacht gisteren zo dat je tijdens het klussen niet alleen vermoeid raakt van hetgeen je allemaal doet maar meer nog eigenlijk van de strijd met de interne criticus. Die focusseert alleen op de minpuntjes en houdt zich helemaal niet bezig met datgene dat allemaal goed is gegaan. Daar valt voor hem geen eer aan te behalen. Ik bemerk zo met het schrijven dat ik een mannelijk persoonlijk voornaamwoord voor mijn interne criticus gebruik. Zou dat te maken hebben met de ontstaansgeschiedenis ervan? Mijn vader ligt hieraan denk ik niet ten grondslag. In mijn manier van werken lijk ik denk ik veel op hem. Zou hij ook een sterke interne criticus hebben gehad??.... Wel ik laat deze psychoanalyse nu maar even voor wat het is en ik ga terug naar mijn beschouwing over de dag van gisteren.
Op onderstaande foto zie je het hoekje boven de kast. Dat was open, zo'n hoekje waar je niks mee doet en alleen rommel neerlegt die je eventjes nergens kwijt kunt. Achter dit schotje zit nu de buis voor de luchtventilatie van onze slaapkamer. Helaas heb ik daarvan geen foto gemaakt.
Die ventilatie werkt helemaal perfect en de aansluiting van die buis zit stevig in de pur vanwege de eerder genoemde vliegen. Wanneer je je hand voor het ventilatierooster in onze kamer houdt, voel je de luchtstroom.
De kast die in de tussenslaapkamer aanwezig is, is niet meer een kast die in dat hoekje is neergezet maar is nu een geïntegreerde inbouwkast geworden. Staat veel beter.
Op onderstaande foto zie je de knoppen voor de deuren van de kasten die ik bij de Indiska heb gekocht. De grijze voor slaapkamer vier en de turquoise voor de tussenslaapkamer. De grijze lijken van geslepen steen te zijn en de andere zijn gebakken en geglazuurd aardewerk.
Ik was voor mijn doen gisteren al vroeg begonnen met werken. De eerste klus was het plafond schilderen. Ik moest van mijn interne criticus de minuscule spijkergaatjes wegwerken en daar heb ik deze keer maar naar geluisterd. Dus eerst met het plamuurmes in de weer en toen twee keer schilderen en rolleren. Nu is de dekking goed en is de kamer er veel lichter van geworden. Daarna heb ik de ramen en het overige schilderwerk nog een keer overgeschilderd. Dat was heerlijk dat ik de ramen nu eens niet helemaal af hoefde te krabben.
 |
Laat in de middag ben ik begonnen met de behangklus die ik dus om één uur vannacht voltooide.
 |
| worstelen met het laatste hoekje... |
 |
| en daar zit het dan..... |
 |
| Het nieuwe behang 'Duro Nyckelviken ett'. |
Morgen doen we het denk ik eerst even rustig aan en kunnen we dan 's middags de plinten van de lambrisering monteren.
Iets waarmee mijn interne criticus ook voortdurend bezig is, is de rommel op de overloop. Hij zegt daarover dat we chaotisch aan het klussen zijn en dat het eigenlijk pas goed is wanneer je al je gereedschap ordelijk onder handbereik hebt liggen en het goed schoongemaakt weer wegzet na gebruik.
En die zooi die weg kan hoort daar ook niet zo te liggen, dat moet eigenlijk gelijk worden afgevoerd in de kar.
Maar ja...dat is de perfecte wereld he.... en die bestaat slechts in je hoofd. Wanneer we straks alles klaar hebben dan begint het grote opruimen wel weer!
Ontvang een vriendelijke groet van ons!
Wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten