Een hernieuwd inzicht en andere zaken

 Ik ben het Magnus Opus van Hylke Speerstra aan het lezen. 'Fryske literatuer' en fantastisch om te lezen. Het is een traag geschreven verhaal, geschreven als een muziekstuk omdat de woorden zo zijn gekozen dat het is alsof de regels zingen en het maakt me rustig. Het boek zet me aan het denken. De verhaallijn gaat namelijk over de levensbeschrijving van twee mannen die bevriend raken wanneer ze al aardig op leeftijd zijn. Door hun leven te lezen kijk ik ook naar dat van mezelf. Het heeft me opnieuw doen beseffen dat de geschiedenis van je leven tot op de dag van vandaag een vaak onbewuste invloed heeft op de manier waarop je je leven leeft, hoe je de dingen doet. 

Al tijden slaap ik slecht tot zeer slecht. Dat betekent voor mij dat er teveel stress is. Stress die ontstaat omdat ik niet meer Mindful leef. Kijkend naar hoe ik mijn dag doorbreng zie ik een patroon van het ene doen en alvast met het volgende bezig zijn. De taken willen doen die er gedaan moeten worden. Nu is er hier in ons leven nu ook veel te doen, de jaargetijden zijn meer uitgesproken en dat betekent dat je in sommige perioden ook veel hebt te doen. Ik had gedacht na mijn pensionering in een soort van oase van rust terecht te komen. Dat valt tegen. Elke dag heb ik een programma en mijn innerlijke stem dicteert me wat ik allemaal moet doen, hoe ik het moet doen en wanneer ik het moet doen. Dat is iets dat me is voorgeleefd in mijn jeugd en daar lijk ik nu weer in terug gevallen te zijn. Zo ben ik, zonder het bewust te willen, de afgelopen jaren doorgegaan met hard werken al is het ander werk dan dat wat ik voorheen deed. 

Een aantal dagen heb ik nu als stelregel dat  ik datgene wat ik doe, doe op een wijze alsof ik die dag niets anders heb te doen dan alleen dat. Datgene dat ik dan niet doe, dat komt dan wel op een later moment of in één van de dagen erna. Zo leef ik nu een dag of wat en dat bevalt me goed. Ik voel me weer rustiger worden. Geniet meer van de wandelingen die we maken en van de taak die ik op dat moment uitvoer. Het geeft mijn leven veel meer kleur. Ik wil weer terug naar dat boeddhistische in de zin van bezig zijn om het bezig zijn en niet om de taak te volbrengen, al is dat een streven en is dat laatste dan weer niet zo mindful. Maar alles begint met een voornemen gevolgd door bewustwording toch....

Vanochtend werden we wakker in een wereld die er stralend uitzag. Het had gevroren en al het gras was wit gekleurd en er lag rijp op het dak. Gelukkig had ik net gisteravond nog de laatste geraniums binnen gezet. Naarmate de dag vorderde verdween de rijp en kreeg de wereld steeds meer kleur. Gerrit en ik zijn met de honden gaan wandelen naar Näs. Afgelopen zaterdag hadden we dat ook gedaan en toen stonden op het Vikenmeer door de harde wind de schuimkoppen op het water. Nu was het er heerlijk rustig en vertoonde het water slechts een lichte rimpeling. Heerlijk hebben we daar samen even gezeten zo aan de waterkant.

Op de route er naartoe wandelen we altijd over de begraafplaats. Dat is een soort van parkachtige omgeving die heel goed wordt onderhouden. In het midden van de begraafplaats is een kleine vijver waarvan het wateroppervlak al helemaal bevroren was.

Tijdens de wandeling van vandaag hebben we onze eerste twee caches gevonden. Gisteravond heb ik de app van geocaching gedownload en wat gelezen over hoe het werkt. In onze nabije omgeving liggen twee caches verborgen die we vandaag hebben opgespeurd. We wandelen best veel met onze honden, ook wanneer we met Bosse op stap zijn, en geocaching lijkt ons een middel om leuke wandelroutes te ontdekken. We gaan het eens proberen.

Thuisgekomen van het wandelen hebben we de motor van de boot winterklaar gemaakt. Eerder kon dat niet omdat Gerrit problemen heeft met zijn rug. Dat gaat nu een klein beetje beter en met de strakke band om lukte het om aan de motor te sleutelen. We moeten namelijk de thermostaat eruit halen om het antivries middel in de motor te krijgen. Bij een koude motor staat namelijk de thermostaat dicht en dan kun je geen vloeistof in de motor krijgen. Wanneer de thermostaat eruit is kunnen we de antivries in de wierpot gieten waarna het door de motor gaat. Vier tot vijf liter, dan zit er wel voldoende antivries middel door de motor heen.

de thermostaat

Na het gesleutel heb ik de rest van het voorovergebogen werk gedaan zoals de dieselolietank bijvullen, accu eruit halen en het motorruim en de motor zelf schoon en droog poetsen. Daarna konden we het tweede blauwe zijl over de boot leggen en vastzetten. Nu ligt de motor en de boot mooi beschermd tegen de vorst wanneer die deze winter komt. Een fijn gevoel.

Goed en wel klaar met het werken aan de boot was het inmiddels al half vier en hebben we een kopje koffie gedronken 'met zonder iets lekkers erbij'. Aan het einde van de middag zijn we niet nog vlug even gras gaan maaier (omdat dat eigenlijk nog een keer moet) maar hebben we een klein tochtje met de auto gemaakt. Zo rond vijf uur begint het al wat te schemeren en dat is de tijd waarin je wel eens elanden kunt spotten. We doen dit niet vaak maar omdat het vandaag zult prachtig weer was.... En warempel, op de terugweg vlak bij huis zagen we de 'koning van het bos' in een weiland staan. Ver weg, te ver om hem mooi op de foto te krijgen maar hier toch maar even de afbeeldingen als bewijs.

En ik kan het natuurlijk niet laten om ook nog even te spammen met onze lieve kleinzoon Julian. Hier heerlijk in zijn zondagse pak bij moeder op schoot. Lekker met de dikke warme wintersokken aan over de broekspijpen net zoals zijn beppe dat altijd doet :-).

Een hartelijke groet van Gerrit en mij en...

Wordt vervolgd..........