donderdag 21 oktober 2021

Herfst

We zitten nu dan toch wat dieper in de herfst. Af en toe regent het, we hebben soms veel wind en soms is het windstil. Vandaag staat onze barometer op een dieptepunt, zo laag heeft hij volgens Gerrit (die er elke dag op kijkt) nog nooit gestaan. Onze beuken staan nog steeds vol in het blad, de esdoorns hebben het blad voor het grootste deel al laten vallen. We wachten nog even met bladruimen tot ook de beuken het blad loslaten. Dat wordt dan 'the great fall'. 
Vanochtend hebben we met het wandelen het bospaadje genomen, het paadje dat twee uitgaande wegen bij Undenäs met elkaar verbindt. Altijd een mooie wandeling, lekker beschut al moet je oppassen voor de jagers.


Maar wat ik heel leuk vond vanochtend was dat we tijdens de koffie even contact hadden met Nederland. Cor en Geartsje belden ons en dat vinden we ALTIJD heel erg leuk. Zij woonden bij ons op het buurtje toen we in Dokkum woonden en zolang we daar hebben gewoond (1985-2016) hebben we een fantastisch contact met hen gehad. Ze zijn twee jaar geleden een week bij ons geweest, een week waar we met heel goede gevoelens op terugkijken. Voor ons mag het nog een keer maar ja het moet ook kunnen.....
We hebben vanochtend weer over allerhande zaken met elkaar gepraat maar vooral ook over ons eerste kleinkind, de reden van het telefoontje. 'Dankewol leave minsken dat jimme mei us libben ferbûn binne! Dat jouwt us in gefoel fan rykdom!'
Daarna dus de wandeling en er goed op letten dat je tijdens de wandeling niet alvast bezig bent met het programma van de rest van de dag! Steeds elkaar corrigeren en zeggen, het enige dat ertoe doet is nu deze wandeling. En dat bevalt goed, en dat gaat goed.
Wat een beetje jammer is in dit proces is dat ik Hylke Speerstra 'Testamint fan de siel' nu uit heb. Ik voelde me er zo mee verweven, ik mis het verhaal en de personages, ik mis het boek. Ik heb bewondering voor de man die onze Friese taal zo tot in de finesses beheerst en er zich zo goed en kleurrijk in kan uitdrukken. Ik maak me wel eens zorgen over het voortbestaan van onze taal. Wij hebben onze vier kinderen opgevoed met Fries (al is het dan een slap aftreksel geweest van het fries zoals ik het in dit boek tegenkwam) maar wat zal er van overblijven. Wanneer je niet meer in Friesland woont dan wordt het toch een soort van passieve taal. 

Na de ochtend wandeling hebben we ons gescheiden afval naar de återvinning gebracht en zijn we langs de toeristische route terug naar huis gereden. 



 Elke zomer kopen we voor een flink bedrag aan geranium om de tuin en de paden en terrassen buiten wat op te fleuren. In Nederland kun je nog wel eens vijf geraniums voor tien euro kopen maar zo goedkoop zijn ze hier niet. Elk jaar proberen we daarom de gekochte geraniums te laten overwinteren maar tot nu toe lukt dat niet altijd goed. Soms worden we overvallen door de nachtvorst en zijn ze al bevroren, soms hebben we ze te vroeg buiten gezet en bevriezen ze alsnog. In elk geval hebben we ze dit jaar binnen kunnen zetten voordat de nachtvorst toesloeg. Ik heb ze wat laten opdrogen en vandaag een beetje bijgeknipt en de dode bladeren eruit gehaald. Ze staan nu in ons gästhus op de eetkamertafel. Daar kunnen ze in het licht overwinteren bij ongeveer 14 graden. Ik moet ze dan één keer per maand een beetje water geven. De planten moeten in de winterrust om vervolgens volgend voorjaar weer te ontwaken en opnieuw uit te lopen en te gaan bloeien. Maar eens kijken of dat wil lukken.

Ontvang een hartelijke groet van Gerrit en mij en...

Wordt vervolgd........





Geen opmerkingen:

Een reactie posten