Vandaag hebben we een soort van rustdag! De lopende klussen zijn geklaard en dat geeft een gevoel van eventjes niet moeten. Na het ontbijt, de afwas en een wandeling met de honden ging ik op de altan zitten met mijn breiwerkje. 'Wat gaan we doen' vroeg Gerrit mij, waarop mijn reactie 'koffie drinken op de altan'. Dat lees ik namelijk vaak op de blog van Heiko en Joke en op die van Jan en Nel en klinkt dan zo gezellig. Het is iets wat wij overdag niet zo vaak doen. Bij ons is het ontbijt en het koffiedrinken één en dezelfde bezigheid. We zitten vrij lang te ontbijten. De lengte van het ontbijt zit hem meer in het lezen van de kranten en andere berichten. Een heerlijk moment en daar nemen we lekker de tijd voor. De honden liggen dan nog wat te soezen tot wij actief gaan worden. Wanneer je dan zo rond elf of twaalf uur met de activiteiten begint dan is de tijd van koffiedrinken al voorbij. Maar vandaag zat ik buiten en had ik zin om koffie te drinken op de altan. We hebben heerlijk genoten van ons vierde en vijfde kopje koffie vandaag. Jammer was dat we er niks lekkers bij hadden. Het bakken schiet er bij in zo tijdens het klussen en bij ons belandt het lekkers nooit in de vriezer helaas, wij bunkeren het in één keer naar binnen. Lekker met veel slagroom en grote stukken. Daarom bak ik ook niet zo vaak.
Het was toen onderhand ook al bijna twee uur.
Toen Gösta zo zijn middagdutje deed (de Muppets die dutten de hele dag door) zijn wij even naar de boot gereden. Die lag er gelukkig nog goed bij. Deze zomer past het weer niet zo bij onze boot, het waait niet of het waait hard het regent of het is droog of het is koud. We hebben hem zelfs nog niet eens getuigd. Mogelijk dat we hier volgende week aan toe komen.
We zijn ook even naar Forsvik gereden. Man wat was het daar druk, alsof er geen Corona zou zijn. De campers stonden hutje mutje aan het kanaal. Ik vraag me dan af hoe dat gaat met de aerosolen in de doucheruimte en op de toiletten. Toch gaat het hier erg goed zo in de zomerdrukte met de besmettingen, vandaag 82 in het hele land. De -R- zit nog onder de 1.
Nu is het denk ik wel zo dat de mensen die bij elkaar staan ook bij elkaar horen maar toch is het soms lastig passeren.
We hebben eventjes staan kijken bij de sluisomgeving waar net een drietal boten werden geschut. Dat is altijd leuk om te zien zeker omdat het verval van het water nogal groot is. De boten moeten erg lange landvasten gebruiken in de sluis.
Zo druk als het vandaag was in Forsvik hebben we het nog niet eerder gezien, en bijna geen buitenlandse vakantiegangers in tegenstelling tot andere jaren. In Karlsborg was het niet minder druk en in de winkel krioelde iedereen door elkaar heen. Wij hoefden slechts een paar boodschapjes maar we zijn kriskras langs de schappen gelopen om anderen te ontwijken. Maar we zijn ook niks meer gewend he. Gerrit las vanochtend in één van zijn kranten dat een Nederlander per dag gemiddeld 13 contacten heeft met anderen, een Duitser zou gemiddeld op 9 zitten en wij hier in Zweden, wij hadden vandaag 3 contacten waarvan 2 face to face (en één telefonisch met Henk en Chang en een sms contact met Femke en Louis).
en onze grote vriendelijke reus.... hoe gaat het daarmee...
Heel goed! Hij groeit als kool en kan nu over de tafel heenkijken. Het proces van opvoeden en trainen is in volle gang. Zo kunnen we nu tandenpoetsen al kauwt hij de tandenborstel bijna middendoor met zijn forse kiezen. Het nagelknippen gaat nu ook veel beter. Ik heb dit getraind met de clicker. Poten mogen aanraken, nagels mogen aanraken, de nagelknipper erbij en nu kunnen we knippen. Dat is een hele overwinning want de eerste keer dat we probeerden te knippen werd het bijna oorlog. Verder zijn we hem aan het laten wennen aan zaken zoals andere honden, andere mensen andere beesten zoals koeien. Hij begint dan met onrust en blaffen waarna ik hem stilzet met 'zit' en geduldig wacht tot hij weer rustig wordt en gaat liggen. Dan is de onrust weer voldoende gezakt en kunnen we weer verder op weg naar de volgende uitdaging. Hij wordt daar erg moe van, van die exposure oefeningen (en ik ook overigens). Vandaag kwamen er al bewoners vanuit hun huis op ons toe met de vraag of er iets fout was gegaan toen wij in de exposure oefening zaten. Zij hadden namelijk op hun erf een grote hond loslopen en dat werd een geblaf over en weer. Ik probeerde uit te leggen dat Gösta een welp is en we aan het trainen zijn maar of ze het snapten dat vraag ik me af. Op een later moment kwam ze de voordeur nog eens uit en riep nog iets wat ik niet kon verstaan. Op zo'n manier is rustig worden wel een uitdaging maar het lukte en dat is dan de winst. Morgen nemen we hem mee naar Karlsborg om daar wat meer in de drukte te zijn, eens kijken hoe dat gaat. Verder speelt hij de hele dag in de tuin, hij heeft daar een speciaal plekje waar hij gaat liggen wanneer hij iets van Gerrit heeft gepikt. Ik vond daar al een schroevendraaier en een tang (die hebben nu een lidteken) maar ook doosjes waarin schroeven of spijkers hebben gezeten. Speelgoed dat wij voor hem kopen dat laat hij links liggen, dingen die hij zelf vindt zijn veel interessanter.
Wordt vervolgd....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten