Nederland

Na ons heerlijke bezoek aan Møn en de leuke tocht door noord Duitsland en de oversteek met het pontje kwamen we dan aan in Earnewald (met een kapje op de a). Nadat Gerrit hersteld leek te zijn van zijn covid? hebben we een bezoek gebracht aan Cor en Geartsje. Onze lieve buren in Dokkum. We vinden het altijd weer fijn om even bij hen te zijn en we brengen hen dan ook bijna altijd wel een bezoekje wanneer we in NL zijn. Het gaat hen goed! Natuurlijk is er ook een maar.... Een heel aantal oud buren die tegelijkertijd met hen in deze buurt zijn komen wonen zijn hen nu ontvallen. Dat is een raar gevoel. Hun leefomgeving verandert en daarmee ook hun gevoel van vertrouwdheid. Toch staan ze positief in het leven en zijn ze zeer gehecht aan elkaar.

Na ons bezoek aan hen zijn we vertrokken naar Brabant. Onze kleinzoon Julian is op 21 september jarig en we willen heel graag naar hen toe. Ik schrijf niet veel over J. en plaats geen foto's van hem omdat F en L dat liever niet willen. Wat op internet staat kom je de rest van je leven tegen en daar willen ze hem voor beschermen en dat begrijp ik heel goed. 

Julian is 2 jaar geworden en dat hebben we met elkaar goed gevierd!!

pake

We hebben heel leuke dagen met elkaar doorgebracht. F en L hadden vrij genomen en zo hadden we tijd genoeg om met elkaar door te brengen. We maakten de keuze om het rustig te houden want zo'n verjaardag maakt al indruk genoeg op zo'n jonge peuter. J. is een ondernemend baasje, het eerste woordje dat hij kon zeggen was 'auto'. Hij is gek op alles dat rijdt en vliegt. Wij gaven hem daarom een brandweer kazerne van Duplo met daarbij een helikopter. Hij vond het erg mooi maar het kon niet tippen aan de Brio trein die hij kreeg van zijn ouders :-) Wat een feest zo'n verjaardag.

Wat hij ook heel interessant vindt is onze 'Bosse'. Hij noemt het een autobus. Van ons mocht hij even achter het stuur zitten.

Wel dat hebben we geweten.... Het was even praten om hem daar weer vandaan te krijgen. Wat een heerlijk manneke is het toch!!

De zondag na zijn verjaardagsfeest zijn we naar Dordrecht gereden. Greetje, die nu in Rotterdam werkt, heeft daar voor tijdelijk een huis gehuurd en wij gingen eventjes bij haar kijken en haar een beetje helpen bij het inrichten van haar nieuwe woning.

Zo op het eerste gezicht lijkt Dordrecht een leuke plek om te wonen. Haar huis is in het centrum en alles is dichtbij. Bovendien heeft ze nu een kleine auto zodat ze niet meer uitsluitend afhankelijk is van het openbaar vervoer.

In Dordrecht hadden we een prachtige camperplek gevonden aan de haven. Daar kunnen we eventueel wel weer eens gaan staan. Heerlijk rustig en 's nachts geheel afgesloten en veilig.

Deze week maandag zijn we weer teruggereisd naar Fryslan (met een kapje op de a). Zoals ik al eerders schreef was het plan om vanuit Earnewald familie en vrienden te ontmoeten. De eerste keer dat we daar waren was Gerrit nog niet geheel hersteld en is het er bijna niet van gekomen. Nu kon het mooi wel..... Het begin was genieten. We gingen naar Theo en Lilian en hadden daar een fijne avond met elkaar. Echter.... de volgende dag werd ik ziek. De hele nacht niet slapen en hoesten en proesten. Zo kun je met goed fatsoen geen bezoekjes brengen. Ons etentje met Theo en Marlies moesten we tot ons verdriet afzeggen en ook de andere bezoekjes hebben we niet gemaakt. Volgende keer beter. 

We stonden voor één nachtje weer op de camperplaats van Wersterdijk in Earnewald.

Vanochtend deed ik daar in de plaatselijke supermarkt nog even een paar boodschapjes. Onderweg zag ik in de bestrating nog enkele mooie spreuken staan:....

prachtig toch!!

Earnewâld

Eerder dan gepland vertrokken we vandaag weer richting het noorden. We hadden geen zin aan het gedender op de autobaan en kozen wederom voor het pontje bij Glückstadt. Vandaag hoefden we niet lang in de wachtrij te staan en werden we vlot overgezet. Nu staan we op een camperplek bij een boer net even na het pontje. Een heerlijk rustige plek met een wijds uitzicht en een vriendelijke boer.

niet het uitzicht bij de boer maar een blik over de Elbe

Morgen rijden we Denemarken in en dat voelt dan al bijna als een beetje thuis! Het is de bedoeling dat we starten in Zuid Denemarken en dan omhoog trekken door Midden- en Noord Jutland. 

Onze hoofden zitten nog wat vol van alle indrukken. We willen vooral onze oude buren heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijd. M en A. We denken aan jullie en aan hen die bij jullie horen. 

Zo denken we ook aan de familie van Piet. Het plan was om hem een bezoek te brengen maar dat mocht niet meer zo zijn. Piet blijft in ons hart wonen!

Zo merk je dan van dichtbij dat het leven steeds verandert. Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd zijn. We kunnen niet meer dan dit gegeven accepteren.

Ontvang allemaal een warme en vredevolle groet van ons!! Wordt vervolgd........