Vanochtend zijn we zo rond 12.00 uur vertrokken van de prachtige camperplaats bij Hornborgasjön bij het Naturum. Het is echt een plek om terug te keren. Het geluid dat we hoorden was dat van de vogels! 's ochtends hebben we nog een mooie wandeling gemaakt langs de oever van het meer. Prachtig!
Daar aan de oever van het meer stond ook nog een mooie schutstal met volgens mij ook nog vogelspotplekken aan de gaten in de wand te zien. Gerrit heeft er even ingekeken, zelf ben ik er niet in geweest. Voor de schutstal stond nog een picknick bankje. Maar ja we hadden geen koffie mee :-) Ängsladan zo heette de schutstal.
Op de weg terug gingen we nog even kijken bij een andere vogelkijkhut, Gömmsle genaamd. Att Gömma is verstoppen, de hut is dan ook aan het oog onttrokken en je moet er even een halve kilometer voor lopen. Maar wat een mooi uitzicht ook daar weer.
We zaten er nog maar net goed en wel toen er nog een persoon binnenkwam. Hij vroeg in keurig Engels of er nog plaats vrij was. Gerrit antwoordde in het Nederlands terug en vroeg of hij uit NL kwam. Dat klopte uit Leeuwarden zelfs. We hebben even met hem zitten praten en hoefden daarvoor zelf niet veel moeite te doen. Het was of waren we de beste vrienden. Best leuk zo even gemakkelijk praten!
Weer bij Bosse aangekomen hebben we de boel ingepakt en zijn we vertrokken. We hadden een prachtige rit over allemaal binnenwegen in het zuiden van Västra Götaland. Zo halverwege zijn we even gestopt bij de kerk van Borgstena voor een kopje koffie.
Na de koffie liepen we even naar de kerk toe en wandelden we over het kerkhof. Daar zag ik deze steen staan.....
Ik ken hem niet en het is volgens mij ook geen bekend persoon maar let eens op de geboortedatum! Zeven juli 1798. Zo'n oud graf heb ik niet eerder gezien. Mooi vind ik dat, het geeft een gevoel van verbinding door de tijd heen.
Na de koffie reden we verder naar Kungsbacka, dat net onder Göteborg ligt. We hebben daar in de buurt van Lerkil een mooie plek gevonden direct aan zee. Het is een parkeerterrein en we staan op het grind maar het uitzicht is een sprookje en het is hier heerlijk stil.
Terwijl ik deze blog schrijf attendeert Gerrit mij nog even op het uitzicht over zee bij het invallen van de schemering. Dat beeld deel ik ook nog even. Fantastischs toch....
Morgen reizen we verder door naar het zuiden.
Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons. Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten