Wat een heerlijke dag is die maandag toch

 Toen we nog maar pas in Zweden woonden, na onze pensionering, waren we op een  maandagochtend druk met het ophangen van gordijnen. We kwamen er achter dat we haken tekort hadden. Geen probleem zei Gerrit toen, dan halen we die haken uit Mariestad. Daar is een Jysk winkel waar ze die haken hebben. Toen we zo op die maandagochtend in de auto naar Mariestad reden overviel ons een gevoel van grote verwondering dat we dit samen zomaar konden doen op een maandagochtend. Wat een verschil met wat we gewend waren. De maandag was voor ons beiden altijd een dag van intensief werken. Nu na onze pensionering hoefde dat niet meer. Samen iets ondernemen op de maandag wat voelde dat toen  rijk en bevrijdend. Niet alleen toen maar nog steeds. Op de maandag beseffen we het meest intens hoe vrij we nu zijn en hoe fijn het is om samen te genieten van die vrijheid. Maandag is onze vrijheidsdag.

Vandaag is het ook weer maandag. We hebben rustig ons ontbijtje genuttigd waarbij we memoreerden hoe we het gezellige vroege bakje koffie met H en Ch en Emke misten. Het vroege bakje is een kopje koffie voorafgaande aan het ontbijt. Even bijkomen en wakker worden, spelen met Emke en een goed gesprekje. Prachtig!

Na het ontbijt van vandaag stond de wandeling met de honden in de planning, een gewoonte. De weerapp toonde buien activiteit en bijna zouden we de wandeling uitstellen tot op een later moment. Maar buiten zag het er zo heerlijk uit en bij het uitkloppen van het tafellaken rook het buiten zo lekker dat we besloten de wandelschoenen aan te trekken. Heerlijk gewandeld langs Roll en langs de Strålestuga die nu deels in de steigers staat. De renovatie gaat van start.

Tijdens die wandeling hadden we nog een bijzonder moment. Toen we de woning van Ingemari passeerden kwam er plotseling iemand op ons af lopen die onze namen riep. Dat zijn we hier natuurlijk niet gewend. Wie kent ons hier.... Het was iemand (E) die mij een aantal jaren terug een email heeft gestuurd met een reflectie op mijn blog en de mededeling dat zijn partner en hij bij ons in de buurt zouden komen wonen. En ja als je dan net voor een emigratie staat is het natuurlijk heel leuk om bijna dagelijks iets over je toekomstige omgeving te lezen. Mijn reactie was destijds dat we de pandemie, die er tussen kwam, maar even af moesten wachten om daarna eens kennis te maken. Dat is er tot op dit moment nog niet van gekomen. Tot vanochtend want de persoon die op ons afliep was E! Wat leuk zo'n spontane ontmoeting. We hebben even staan praten  en wie weet krijgt het nog eens een vervolg. In elk geval kunnen we elkaar nu herkennen, wat leuk!

Geen drup regen gehad tijdens onze wandeling, dus maar goed dat we de stap erin hebben gezet. Weer thuis bedachten we dat het tijd was voor een ritje naar Karlsborg. Onze kelder stond weer vol met in zakken verzameld afval en we hadden een aantal boodschapjes die we in ons dorp niet kunnen krijgen.

In Karlsborg hebben we ook gezocht naar een skilift of Dino. Die willen we graag gebruiken om wat klussen in het 'hogere segment' uit te voeren. Ik zou graag de windveren en de onderkant van het overstekende dak willen schilderen en Gerrit wil graag de zonnepannelen schoonmaken want eenmaal schoon leveren ze drie procent meer energie op. Bovendien moeten we de goten schoonmaken want die zitten nog vol bladeren. Dus vandaar onze interesse in een skilift. In Karlsborg konden we geen geschikte skilift vinden. Er staat wel eentje maar daarmee durven we de 'ski' niet echt in. Wat dat betreft zijn we onverrichter zake weer naar huis gekeerd. Voorheen zag ik in ons buurdorp Halna ook wel eens eentje te huur staan maar hierover kan ik geen gegevens meer vinden. Het wordt ons duidelijk.... je belandt niet zomaar in hogere sferen.

Tijdens het ritje naar Karlsborg probeerde ik het thuisfront in NL en Engeland nog even stik jalours te maken. Zij zitten namelijk allemaal te sudderen in een code rood wat de warmte betreft, wij hadden vandaag een aangename 23 graden met een koele bries. Heerlijk! Dus ik stuurde deze foto: 

De eerste reactie die ik terugkrijg is die van Louis die zich afvraagt of we misschien een probleempje hebben met de ABS. Dat hebben we idd. Daarvoor staan we bij de garage ingepland maar dat laat nog even op zich wachten. Het is juli in Zweden! De tweede foto die ik ontving was er eentje van Femke. Julian is vandaag op de opvang. Hij kan nu kruipen en ontdekt dat de wereld groot is en interessant. Op de foto lag hij op de onderste plank van de kast waarin het speelgoed wordt opgeborgen. Henk vroeg zich al af of ze hem daar opruimen wanneer hij niet meer te houden is.... Ja, bij zo'n voorval valt mijn discussie over het weer in het water.

De rest van de dag hebben we in de tuin gewerkt. De seringen haag gesnoeid, de uitgebloeide bloemen eruit geknipt en onkruid weggehaald. Al met al wel weer een paar uurtjes werk. Naast de seringen hebben we een aantal bessenstruiken staan zoals framboos en braam. Die struiken staan er al jaren maar komen moeilijk op gang. Maar dit jaar gaat het als een tierelier. We hebben het onkruid er tussenuit gehaald en de uitlopers langs het hekwerk geleid. Er groeide een Winde in die zich om de stengel van de nu voor het eerst goed groeiende bessenstruiken slingerde. Die winde is op zich ook mooi maar niet in de bessenstruiken. Het was nog een heel gedoe om de Winde eruit te krijgen.

dat ziet er veelbelovend uit of niet....

Tot op dit moment staat alles in de tuin er mooi bij. De rodebessen struik heeft veel minder bessen dan in de voorgaande jaren maar de bessen die eraan zitten zijn heerlijk nu ze dieprood van kleur zijn. Vaak doe ik ze door de sla, lekker fris.

De courgettes groeien prachtig en de eerste bloemen zijn in zicht. Nog eventjes dan kunnen we oogsten.

Zoals ieder jaar doen Gerrit zijn  boontjes het heel goed. We hebben twee bakken met stokbonen en een bak met lage boontjes. Voor de vrolijkheid heb ik in de moestuin ook wat bloemen gezaaid waaronder de goudsbloem. Ook die doet het heel mooi.

Daar waar anders het vogeltjes hotel hangt, bij de deur naar de keuken, heb ik nu een mooie hanger met diverse bloemen. Ik moet er o zo om denken om deze op tijd water te geven maar wanneer ik dat doe staat het prachtig.

De overwinterde geraniums doen het ook heel erg goed en geven me nu voor de tweede keer plezier. 

Vanavond hebben we nog menig gietertje, gevuld met handmatig opgezwengeld bronwater, uitgedeeld.  Hoe nostalgisch wil je het hebben.....  Ik vind het zo in de avond altijd zo heel erg mooi in de tuin. Dus ook dat wil ik nog even met jullie delen.

Wel al met al is het alweer een heel verhaal geworden. Of het interessant is om te lezen weet ik niet maar voor het nageslacht staat het weer beschreven.

Ontvang een hartelijke en bovenal vredevolle groet van ons beiden en wordt vervolgd.........