woensdag 17 februari 2021

Vandaag kreeg de dag toch nog een verheven finale

Het zijn wat ontluisterende foto's van een eveneens ontluisterende bezigheid. Het opruimen van het oude, hetgeen je heb afgeschreven. 
We brengen het naar de återvinning, wetende dat er dan nog iets mee gaat gebeuren. Deze keer hebben we het goed, goed gesorteerd in de aanhanger liggen. Gips en hout. Het hout zal waarschijnlijk worden gebruikt voor het maken van producten die restafval hout als basis hebben, misschien pellets of papier of i.d. maar wat zouden ze gaan doen met het afvalgips? Ik heb het even nagezocht op google en het schijnt dat er weer nieuwe gipsproducten van gemaakt kunnen worden, zelfs nieuwe gipsplaten. 


Verder hebben we ook nog weer wat huishoudelijk afval bij de återvinning achtergelaten in zakken met glas, plastic en papier. We hebben thuis ook nog vier volle afvalzakken klus-afval staan, ovegebleven van onze renovering activiteit maar die gaan we thuis eerst maar uitsorteren want anders moet dat daar en dat is geen prettige bezigheid. 

Vanmiddag hebben we boodschappen gehaald in Mariestad. Het was vandaag dus allemaal heel erg basic. Nu maar weer hopen dat we er zonder meegenomen virusdeeltjes doorheen zijn gescharreld.

Vanavond verkeer ik in hogere sferen, je zou kunnen zeggen dat ik een culturele avond heb. Niet in het theater maar lekker thuis in mijn Hannemand.

Ik luister naar muziek. Het begon met een pianoconcert van Michael Andreas, dat me werd aangeboden op FB. Heb er even naar zitten luisteren. Deze jongeman beweert een achter, achter, achterkleinkind van Frans List te zijn. Hij kan in elk geval heel aardig pianospelen en componeert zelf ook al. Op vijf jarige leeftijd is hij begonnen met spelen. Ik zal even een stukje van hem koppelen in een linkje.


Mooi of niet?

Even verder luisterend naar hem op youtube vond ik ook een stuk door hem gespeeld van de componist/pianist Tiersen Dat vind ik heel mooie muziek. Onze dochters Femke en Suzanne speelden ook veel van deze muziek van Tiersen en Einaudi en ik vond het altijd prachtig om te beluisteren. Ik kan me nog goed herinneren dat er vaak 's ochtendsvroeg al werd geoefend. We ontwaakten met deze muziek, je kunt je bijna niets mooiers voorstellen. Toen Femke na haar middelbareschool examen naar Delft vertrok om daar te gaan studeren speelde ze op de ochtend voor haar vertrek met de bus naar Leeuwarden nog dit stuk. De tas met kleding stond in de kamer, alles klaar voor vertrek en de laatste minuten nog even vullen met de piano. De tranen liepen me over de wangen, ik was helemaal van slag. De gedachte dat we dit nu 's ochtends zouden moeten missen ...... Gelukkig bleef Suzanne nog een paar jaar thuis maar daar dacht ik toen even niet aan.

Het is nog steeds een lust voor het oor. Ik belandde vanavond ook even bij Einaudi, de meester zelf. Ik zocht naar een opname die ik ook al eens op mijn FB had gedeeld. Einaudi en Greenpeace. Einaudi achter de vleugel tussen de afbrekende ijsbergen in het noordpoolgebied. Een schitterende opname echt het beluisteren waard zeker het moment dat er een stuk ijsberg afbreekt terwijl hij zit te spelen. Een beeld dat perfect past bij wat je hem op dat moment hoort spelen.


Hier dan ook nog even de andere meester Yann Tiersen.


Zo kreeg mijn dag toch nog een verheven finale. 

Morgen gaan we behangen in Hjo, iets anders maar ook heel leuk. We hebben er al zin in.

Houd het gezond en ontvang een hartelijke groet van ons,

Wordt vervolgd......



 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten