Toch maar wel...... en Knut..

Zullen we wel zullen we niet....dat was de vraag van de afgelopen dagen. Ik heb het over onze dressoir kast. Nu de buffetkast in onze ogen zo mooi geworden is, vinden we het dressoir zo donker en daardoor wat detoneren in de inrichting van de eetkamer. Maar ja....nog eens zo'n klus schuren...dat is niet echt iets waar je naar uitkijkt. Maandagavond hebben we er samen naar staan kijken om zo op deze queste een antwoord te vinden. We vroegen ons af wat er eigenlijk op zit als afwerklaag en hebben aan de achterkant een klein stukje geschuurd. Beits! Het wil er wel af. Nog weer even een stukje geprobeerd met caustic soda maar dat gaan we nooit weer gebruiken op hout. Ik las het op internet maar toepassing ervan is geen succes. De houtnerf gaat openstaan en het is dubbel zoveel schuren om het weer goed te krijgen. Het experiment maakt ook dat we nu geen keuze meer hadden en aan de slag moesten. Dit hebben we natuurlijk uitgesteld tot de volgende dag, de dinsdag.

Kast leeggehaald en naar de kelder gebracht en verder gedemonteerd. Gerrit doet de deurtjes, ik het kastdeel. Daar ben ik nu twee dagen mee aan het schuren geweest. Een heel gepruts met alle randjes maar goed gelukt! De deurtjes is nog meer gepruts vanwege de gebogen randjes die je niet met de machine kunt schuren. Gelukkig is Gerrit een man van geduld. Er zijn nu twee deurtjes helemaal klaar en de derde is in bewerking. Nu nog even doorzetten met de drie ladefrontjes die ook nog moeten en dan kan de boel in de olie. Toch wel weer een weekje werk, maar voor het goede doel. Het weer is bovendien niet om over naar huis te schrijven. We hebben veel harde wind en temperaturen ver boven nul en af en toe regen.

Hier eerst maar even een foto van de kast zoals die was:

Een wel erg donkerbruine eikenhouten kast die we voor 50 euro op de kop hebben getikt in Leeuwarden.

Met heel veel geduld en doorzetting en spierkracht hebben we hem nu mooi licht gemaakt. 

work in process....

work in process....

work in process en progress

Hier heb ik de kast en de deurtjes net afgenomen met een vochtige doek. Het geheel moet nog even uitdampen. voor nu zijn we door onze voorraad schuurvlakken en schuurpapier heen en moeten we morgen eerst naar Örebro om inkopen te doen voor we goed verder kunnen. Tenslotte moet het aan goed materiaal niet ontbreken.

Ondertussen hebben we ook onze kerstversiering weer opgeruimd. Dat hebben we gedaan op tjugonde dag Knut. Wellicht even uitleggen ...

In Zweden heb je een verjaardag en een naamdag. Zo ben ik jarig op 14 februari en heb ik mijn naamdag op 21 juli. Dat weet ik zo precies omdat we een kalender hebben waarop alle naamdagen staan vermeld. Wanneer we kijken naar maandag 13 januari zien we dat Knut dan naamdag heeft. Die maandag de 13e is de 20e dag na kerst. Tjugo is twintig. Tjugondedag Knut geeft het einde van de kersttijd aan, kinderen mogen nog één keer om de kerstboom heen dansen en dan is het gedaan. Wij ruimen plichtsgetrouw als we zijn op deze dag die ervoor is, onze spullen op.  Niet alle Zweden doen dat, soms zie je in maart of april nog de kerststerren voor de ramen hangen. Maar wij zijn op orde, de spullen staan weer netjes in de opslag te wachten op de volgende kerst.

Wat ik me trouwens afvraag zo tijdens het schrijven van deze post en mijn praatje over de naamdagen is hoe men dit gaat doen met de nieuwe Zweden. De kinderen van de nieuwe Zweden hebben over het algemeen geen naam die klinkt als Knut, Anders of Arvid of Agneta, Johanna of Inger. Van onze buurman heb ik begrepen dat men op school aandacht geeft aan de naamdag van de kinderen. Maar wanneer komen dan de Ali's, Mohammed's of Aahliyah's, Yarah's aan de beurt? Kijkend naar de kalender zijn er geen dagen meer over en dagen vrij maken of ze vervangen is wel een beetje verwarrend voor wie nu net naamdag heeft op zo'n dag..... Gelukkig hoef ik dit probleem niet op te lossen maar ik ben wel benieuwd hoe men hiermee om zal gaan.

Dit was het weer voor vandaag, morgen dus naar Örebro!

Wordt vervolgd....