Langzaam maar zeker wordt alles weer gewoon.....

Ik zit in de Hannemand en Gerrit op zijn stoel in de keuken, Arvid en Fynn liggen te roosteren in hun mandje voor de kachel en Katie Melua zingt ons toe. Verder is ons huis nu weer leeg! Stil en leeg nadat er meer dan 10 dagen tot in elke uithoek in is geleefd. Heerlijk was het, Gerrit en ik hebben ervan genoten. Na oud en nieuw is er bijna elke dag een kamer die leegkomt. Bedden afhalen, wassen, strijken, kamers die nu weer onpersoonlijk worden. Dat is altijd weer even wennen en het geeft een leeg gevoel in mijn moederhart, dat even een paar dagen aanhoudt en dan weer wegzakt.

Iedereen keert weer terug het eigen leven in en wij ook. Samen pakken we de draad weer op en gaan we 'op naar het licht'. De kortste dag ligt inmiddels achter ons en de dagen lengen weer. Op naar 'Midsommar'. De ervaring leert dat we daar eerder aangekomen zullen zijn dan we nu vooraf denken.

Een nieuw jaar betekent ook weer nieuwe plannen maken. Plannen die gaan over wat we in ons huis zullen gaan doen maar ook plannen voor uitstapjes en reizen dit jaar. Er staat al weer van alles in de steigers. 

Het oude jaar daar kijken we met goede gevoelens op terug. Het allerbelangrijkste in dit jaar is dat iedereen er in goede gezondheid doorheen is gerold, ook wij! Door veel te bewegen, gezond te eten en te letten op ons gewicht, niet te roken en weinig te drinken proberen we de parameters voor gezondheid gunstig af te stellen. 

Verder hebben we dit jaar veel gedaan aan het renoveren van ons huis. Daarin kunnen we het komende jaar waarschijnlijk wel een tandje terug schakelen. We hadden gehoopt de kerkgrond naast ons huis te kunnen kopen van Svenska Kyrkan. Hiertoe hadden we een verzoek ingediend echter in het besluit hierover werd aangegeven dat de kerk de grond niet kan verkopen. Mogelijk speelt hierin mee dat het transformatorhuisje dat erop staat altijd toegankelijk moet zijn, waardoor verkoop aan een particulier niet wenselijk is....maar dit is een gissing. We hadden op die grond wel een overkapping willen maken voor auto, boot en caravan. Hiervoor gaan we nu een alternatief plan ontwikkelen.

We hebben dit jaar veel aanloop gehad van mensen binnen en buiten Zweden, iets wat we erg leuk vinden. Voorzichtig beginnen we ook wat contact te leggen met mensen in ons dorp. Dat lukt nu, nu we de taal beginnen te spreken, ook beter. Het verstaan van het Zweeds is hierin de moeilijkste stap. Dat vergt veel training en een goed gehoor. Dat laatste laat bij mijzelf wel te wensen over. Mogelijk dat ik hierin dit jaar ook een stap moet zetten. iets wat ik nog steeds wat voor me uitschuif.

Voor het nieuwe jaar hebben we niet echt scherp geformuleerde voornemens. Wellicht wat meer de tijd nemen voor het maken van uitstapjes, genieten van wat dit land ons te bieden heeft.

Voor de korte termijn is het voornemen weer terug te keren in ons gezamenlijk ritme van de dag. Overdag lekker bezig zijn, 's avonds een blogje schrijven etc.

Gisteren hebben we met Henk en Chang nog een wandeling gemaakt in de buurt van Askersund. We liepen door het bos en passeerden een meertje waarin een dunne ijslaag lag als ijsbloemen op een raam. Een prachtig gezicht.

Aan de oever van dat meertje stond een boom met beversporen, die zijn langste tijd heeft gehad. 

We zijn na de wandeling nog even doorgereden naar Askersund. Daar wilden we graag koffiedrinken bij ....

Precies... Café Tutingen, gehuisvest in het oudste (1780) huis in Askersund. Tweede kerstdag vonden we hier de deur gesloten maar nu hadden we meer geluk. Zo werd het nog een heel leuke laatste dag met Henk en Chang. Bijzonder was ook dat terwijl we daar zaten te genieten van vele lekkernijen (dat kon nog net even voordat het vasten begint) begon te sneeuwen. In no time was de wereld wit en kregen we toch nog even het echte wintergevoel te pakken.

witte weg terug....

Wat ik ook nog heel leuk vind is het volgende. Ik kreeg van Cor en Geartsje nog een foto geappt. Zij waren hier in november. Op een gegeven moment ging het gesprek over het vest van 'The Dude', dat ik vorig jaar voor Henk had gebreid. Wel zo'n vest dat leek Cor ook wel wat! en gelukkig voor Cor wil Geartsje het wel voor hem breien. Dus gezocht op internet naar het patroon en de bijpassende wol. Het kostte even inspanning om te juiste wol te vinden maar ergens in Engeland hadden ze het nog. Dit besteld en bij hen laten bezorgen en nu zit Geartsje te breien en het wordt prachtig mooi! Het is best een pittig klusje breien vanwege het ingewikkelde patroon maar ook heel leuk om te doen omdat je steeds ergens naartoe breit. Zo te zien gaat het met 'wille'!

 Vandaag hebben we de kerstboom opgeruimd. Die kon echt geen dag langer staan, toen we hem uiteindelijk buiten hadden zat er bijna geen naald meer aan.

 Zo keert langzaam maar zeker het 'normale' levensritme weer terug bij ons in Undenäs!

Wordt vervolgd....