Het was alsof de lucht in brand stond......

Zo mooi was het toen we om kwart over vier bovenop de Grotteberg stonden na ruim 4 uur wandelen.

De kroon op de wandeling, zou je kunnen zeggen. We liepen vandaag een deel van de Västra Vätterleden een wandelroute door een prachtig en historisch interessant deel van Västra Götaland. De hele route is 200 km lang en is verdeeld in 8 etappes. Wij liepen er vandaag eentje, dat wil zeggen een deel van de ene etappe in combinatie met een deel van een andere etappe om zo een rondje te kunnen lopen. Met elkaar 16 kilometer.  De Västra Vätterleden loopt langs Undenäs en we kunnen voor ons huis instappen. Eerst liepen we een deel van de route naar Gränvik en op een later moment namen we de afslag naar Forsvik en weer later een afslag naar Undenäs. De route voert dwars door de omringende bossen bij Undenäs en is prachtig en goed te lopen. Het enige wat je tegenkomt is de stilte!

overzichtskaart van de gehele wandelroute

Onze wandeling is het rondje op de kaart....

We begonnen de tocht met een temperatuur op de in de zon hangende thermometer van 13 graden. Sjaal en wanten konden we dus wel thuislaten. Ik heb zelfs een groot stuk van de wandeling zonder jas gelopen. Onwerkelijk zo in januari. Helaas verdween het zonnetje achter witte wolken maar nog steeds prima weer om te lopen.

De tocht voert ons langs plekken waar we nog geen weet van hadden. Prachtige met bos omringde weilanden met boerderijtjes in de middle of nowhere.

De paarden kwamen nieuwsgierig op ons toelopen, je ziet ze denken...'wat doen jullie hier'... We voelden ons echt een bezienswaardigheid met dit publiek.

Soms moesten we ook dwars door een stuk weiland lopen. Toegang werd gegeven met een loopbruggetje.
Lange tijd dachten wij dat deze wandelroute 'vergane glorie' was wanneer we de bordjes ervan in het bos tegenkwamen. Dat is zeker niet het geval. De route wordt gevormd door een zeer smal wandelpad, je loopt voor het grootste deel achter elkaar aan.

Het wandelpad meanderend door de bossen.....

We zagen vandaag dat overgroeiende takken worden weggesnoeid en het pad waar nodig, opnieuw wordt gemarkeerd zodat het  begaanbaar blijft. De hele route is prima aangegeven, geen enkel moment van twijfel.

Ja we wisten al dat je in Zweden van de snelwegen af moet voor het tegenkomen van de prachtige natuur, nu weten we ook dat het nog mooier wordt wanneer je de onverharde wegen verlaat en de wandelsporen door het bos gaat volgen.

Het lijkt net een kabouterhoed....

Midden in het bos, in een deel waar we toch wel even moesten klauteren, niet het meest toegankelijke deel van deze route, kwamen we de restanten van een stenen hut tegen. Er stonden bordjes bij, kan het op de foto niet lezen maar ik meen dat er stond, Stenstuga van Anders Merman 1826. Dan denk je wel even wat voor persoon heeft hier nu zo in afzondering gewoond? Niks van gerief in de buurt....

Een eindje verder liepen we langs enorme rotsblokken, zo kenmerkend voor de Tiveden omgeving.

Het was ook nog een beetje spannend of we de tocht bij daglicht konden klaren. Aan het einde van de tocht moesten we ook nog de Grotteberg beklimmen. We waren blij eenmaal bij Källebackens stugby te zijn, daarvandaan kunnen we de weg door het bos naar huis wel dromen. De stugby staat overigens te koop, voor wie interesse heeft :-)

Het voormalig restaurant van Källebacken....

Eenmaal thuis aangekomen was het net alsof de lucht in brand stond, een prachtige zonsondergang vandaag. Het was half vijf, de dagen lengen alweer lekker.

Met plezier de hele dag gelopen....

Wordt vervolgd......