Pillijärvi.....

Na het ontbijt maken we de caravan weer klaar voor vertrek. Ondertussen ziet hij er aan de buitenkant niet meer uit, aan de binnenkant probeer ik wat orde op zaken te houden.Tot nu toe lukt dat aardig. We zijn nu behoorlijk noordelijk in Zweden. Vanmiddag zijn we even gestopt in Gällivare, daar de Coop bezocht en doorgereden richting Kiruna. Daar staan we nu op een camping bij Pillijärvi dat is een camping, landelijk en mooi rustig gelegen aan een meer. Zeer eenvoudig en met superschone voorzieningen. Aanvankelijk stonden we hier alleen maar zo tegen de avond komen er toch nog een aantal campinggasten bij. 

 Bij de camping is een sauna gestookt op hout met een trapje het meer in. Vanavond is die sauna aangestoken en zijn er een aantal gasten die er gebruik van maken. Ik hoor daar tot op dit moment niet bij, ik heb even geen zin in warm en koud.

 Dit is ons uitzicht aan de ene kant....Een stuga met een houtkachel.

 Dit is het uitzicht aan de voorkant.....

 Het meer waar we aan staan, helemaal rustig geen boot te bekennen.

 We hebben wel wat last van de knoeten. Gelukkig hebben we nog overjaarse 'Myggspiraler' die we aan kunnen steken. Die geven een luchtje af bij het verschroeien waar de muggen dan weer voor wegvluchten. Niet allemaal maar wel zoveel dat het buiten iets beter te harden is. Ondertussen is de staander van de 'myggspiral' in ons campingtafelblad weggesmolten zodat er een nieuwe tafel moet komen. Het middel is dus duidelijk duurder dan de kwaal.

 Gerrit staat even te overdenken wat hij ook al weer moet doen, de honden denken dat ze weer  de bench in moeten. Uiteindelijk hoeft slechts de achterklep van de auto gesloten te worden.

De myggspiral staat hier nog veilig...

Ondertussen staan er ook alweer drie Nederlandse auto's op de camping. In absolute zin niet veel maar procentueel een behoorlijk aantal. In de huisjes zitten wat Zweden, op de camping staan nu, onszelf meegerekend 75% Nederlanders. Niet dat dit erg is maar waar ik even aan moet wennen is dat ik alles versta wat er gezegd wordt. Ik moet echt mijn best doen me daarvoor af te sluiten, mijn aandacht trekt er steeds naartoe.

Morgen gaan we naar Kiruna. Dat is eens stad met een verhaal. In Kiruna is een ijzererts mijn. Daar heeft de stad haar bestaan aan te danken, de mijn is werkgever nummer één. Het erts dat hier wordt gewonnen wordt afgevoerd naar Narvik om daar te worden verscheept. Narvik heeft in de winter een open haven door de warme golfstroom die er langsgaat. Nu blijkt dat een deel van het erts onder de stad Kiruna ligt. Dit erts wil men wel gaan delven maar dat betekent dat de stad moet verhuizen. Dat project is nu in volle gang. Hele complete huizen/gebouwen worden in zijn geheel naar de nieuwe stad vervoerd. Af en toe komt er op mijn FB tijdlijn een filmpje voorbij over deze verhuizing, bijvoorbeeld die van het VVV kantoor. dat meer dan 3 km verplaatst moest worden. Een transport van 120 ton.
Ik vermoed dat de stad op dit moment wat een rommeltje is maar morgen zullen we het zien.
Daarnaast gaan we ook naar Nikkaluokta. De Kungsleden wandelroute loopt ondermeer van Abisko naar Nikkaluokta, een wandeling van ongeveer 5 dagen. Vanaf Nikkaluokta kun je de Kebnekaise zien liggen, met 2106 meter hoogte de hoogste berg in Zweden. Ik hoop maar dat het allemaal lukt in één dag. We zullen het morgen zien.

Wordt vervolgd...