Abisko en de verhuizing van Kiruna ...

In Nederland voor het eerst temperaturen boven de 40 graden. Oh wat zal dat warm zijn. Hier in Noord Lapland is het vandaag 26 graden met een onbewolkte hemel en overdag een lekker verkoelend windje. 

Bij het wakker worden zag ik Henk en Chang al met de benen in het koele water staan om af te koelen. Sinds het vroege uur scheen de zon al op hun tentje en dan warmt het lekker op!

Ook Gerrit vond het warm en hij is nog voor het ontbijt een rondje gaan zwemmen in het meer waaraan wij met de caravan staan. Zelf dacht ik 'goed voorbeeld doet goed volgen' dus ook voor mij een rondje in het koele water, echt heerlijk.

Na ons ontbijt zijn we vertrokken naar Abisko. Dat betekent dat we vandaag langst de Torneträsk zouden gaan rijden. Dat is het hoogst gelegen grote meer in Zweden en oh wat mooi!

 Met de blauwe lucht erboven was ook het water diepblauw.

De temperatuur van het water was laag, vergelijkbaar met die van het water bij Gäddede. Langs de kustlijn van de Torneträsk staan allemaal rusthuisjes. Er staat een tafel in en een paar bankjes waarop je kunt zitten, er is een verbod om in de huisjes te slapen. Je kunt zo naar binnenlopen de deur is open. Naast de huisjes staat een picknicktafeltje met een grillplaats met hout erbij. Het is me niet duidelijk geworden waarom die huisjes er staan. Wellicht dat ze in de winter een functie hebben wanner mensen over de Torneträsk een tocht maken.

Abisko daar zijn we eventjes geweest, we hebben er niet meer een trail gelopen  omdat we tijd wilden overhouden voor een bezoek aan Kiruna. Dit is de tweede keer dat ik in Abisko ben en beide keren was ik niet onder de indruk. De gezelligheid die we gisteren bij Nikkaluokta vonden, troffen we hier niet aan. Qua dorp is het ook niet heel veel al wonen hier wel meer dan 100 personen. Op de foto het dorp en op de tweede foto het station van Abisko. Je kunt er namelijk per trein komen.

Een mooi beeld in de zomer maar nog vele malen mooier in de winter is 'De Lapporten'.

 Daarna terug naar Kiruna. Ik wilde heel graag even de tijd nemen om hier rond te kijken. Zelf ben ik nogal onder de indruk van de verhuisoperatie van het stadscentrum naar de noordoostkant van de stad. Dit verhuizen is noodzakelijk omdat er mijnaders onder de stad komen te lopen en daarmee de kans op instorting ernstig toeneemt. Voor de verhuizing is een selectie gemaakt van gebouwen. De verhuizing van de stad omvat in totaal 175 villa's, 14 stuks appartementengebouwen, 895 appartementen, 1424 huurwoningen en 160 bedrijfspanden. Verder krijgt het nieuwe stadscentrum een nieuw stadhuis. Dit laatste is tevens het eerste nieuwbouwproject in het nieuwe stadscentrum (kristallen/de kristal). Het gebouw huisvest ook het museum voor moderne kunsten. Op dit moment staat het nieuwe gebouw er nog wat eenzaam maar het is de bedoeling, in het plan dat is gemaakt, dat rondom dit stadhuis andere grote gebouwen komen zoals een nieuw hotel.

 De klokkentoren naast het kristallen stond boven op het voormalige stadhuis. Deze oude toren is gedemonteerd en zo naast het nieuwe gebouw geplaatst. Jong en oud verenigd symbolisch voor de nieuwe stad.

 

Nu de bouw van het stadhuis is afgerond is de bouw van het hotel het volgende project.

ik denk de bouw van het hotel...

Dit is de huidige situatie op de bouwlocatie, er moet nog heel wat gebeuren. Ondertussen worden er appartementengebouwen ontruimd en gesloopt en worden er nieuwe gebouwd. Het is één en al actie in de stad maar een gezellig gezicht is het niet. Toch is het ook weer niet zo dat de hele stad eruit ziet als een bouwput. 

Een ander prestigieus project is de verhuizing van de kerk. Die kerk is een monumentaal gebouw en zeer indrukwekkend om te zien. Nog niet heel oud, hij stamt uit het begin van de vorige eeuw. Die kerk is geheel van hout opgetrokken. Eerst maar even een foto....

Zo op het eerste gezicht lijkt de kerk muren te hebben die zijn opgetrokken in rode baksteen. Wanneer je wat beter kijkt en dichterbij komt dan zie je dat het allemaal houten plankjes zijn.

De goudkleurige beelden aan de buitenkant stellen de deugden bescheidenheid, liefde, verdriet, zwaarmoedigheid en toewijding voor. Naast de kerk staat een klokkenstoel.

De binnenkant van de kerk is bijna even indrukwekkend als de buitenkant. We hadden geluk want net toen wij er waren ging de deur van de kerk open en konden we naar binnen. Een sober ingerichte kerk maar een lust voor het oog voor iemand die van constructie houdt.

Ook deze kerk moet verhuizen! Nu is het zo dat de begraafplaats tegen de rand van het nieuwe stadscentrum ligt, dus niet rondom de huidige kerk. De nieuwe plek voor de kerk is het park met begraafplaats. Het mooie vind ik zelf is, dat wanneer je naar de kerk kijkt, je ziet dat deze is opgetrokken uit driehoeken. In de plannen van het nieuwe stadscentrum zie je in de plattegrondstructuur deze driehoekige vormgeving weer terug. Daarmee zou je kunnen zeggen, krijgt de kerk een geïntegreerde plek in het nieuwe Kiruna.

Plattegrond van het nieuwe centrum

 De verhuizing van Kiruna heeft dus heel wat voeten in de aarde en is nog helemaal niet afgerond. Dit zal een generatie kosten. Een generatie die opgroeit in een stad vol met sloop- en bouwactiviteiten.

 Hier nog enkele beelden van het oude centrum.

Lapland, Sápmi, wat ben je mooi en wat hebben we van je genoten!