dinsdag 16 juli 2019

Flatruet......

 
                                                Zelfs één windmolen in het fjällenlandschap van Flatruet...
 Vanochtend zijn we na ons ontbijt zo rond een uur of 11.00 vertrokken van onze camping in Idre. Het doel van vandaag was het rijden van Flatruet. Flatruet is de hoogst gelegen weg in Zweden. Je rijdt die weg op of juist onder de boomgrens en midden door de fjällen zoals de hoogvlakten hier heten.. Midden op de route ligt het hoogste punt en dat is aangegeven met een monument. Het vermeldt dat we ons hier op 975 meter hoogte bevinden.




We hebben daar bij het monument onze caravan geparkeerd om er een mooie wandeling te gaan maken. Dat hebben we zo'n 20 jaar geleden ook gedaan. We waren toen met mijn broer en zijn gezin en met beppe op vakantie. We reden toen ook over Flatruet en zijn bij het monument destijds gaan wandelen naar een klein meertje waar een kleine stuga bij stond. Beppe was bij de caravan gebleven omdat zij een dergelijk lang stuk niet meer kon lopen. Wij hebben er destijds geen erg in gehad maar toen wij lang wegbleven voor onze wandeling, die wel even tijd nam, werd beppe steeds ongeruster. Nu begrijpen we dat ze is gaan denken in rampscenario's. Bang dat er met ons iets gebeurd zou zijn en dat zij niet meer weg kon komen van die plek. Toen wij destijds terugkwamen was zij zo opgelucht en zagen wij ook dat ze erg gespannen was geweest. Nu zoveel jaren later snappen we dat veel beter. 


Flatruet ligt boven de boomgrens. Het is een groot fjällengebied waarin prachtige wandeltracks het landschap doorkruisen. Een van die tracks zijn we vandaag deels gevolgd. We wilden weer naar het meertje van zoveel jaar geleden. Dat meertje vonden we ook evenals het huisje maar toch zag het er allemaal heel anders uit. Het was veel droger nu. Het was een prachtige wandeling waarin geen geluidsvervuiling en horizon vervuiling aanwezig was. We hebben er een paar uren doorgebracht.



Lange wandelingen zijn weer even wennen voor de honden. Soms zijn ze zo moe dat ze terug in de caravan al liggend hun water opdrinken! Heb je wel ooit!!!


Het leuke van een tocht over flatruet is dat je ergggg veel rendieren tegenkomt. Ze lopen vrijuit op de weg en gaan pas aan de kant wanneer je het tot zeer nabij nadert. Op dit moment zie je vrij veel jonge rendieren en zie je ook dat ze hun wintervacht inruilen voor een zomeroutfit waardoor ze er wat gehavend uitzien.



We zijn de camping van Ljusdalen voorbijgereden deze keer omdat we ons oog hadden laten vallen op een kleine camping aan het storsjön. Later toen we daar bijna arriveerden vroeg Gerrit zich af of dit wellicht de plek was waar we destijds, zo'n 20 jaar terug ook hadden gestaan? Die plek daar konden we bijna niet verkeren vanwege het enorme aantal muggen en knoeten. De camping beheerder, die langskwam om het stageld te innen, zei destijds nog in duidelijk Zweeds: ' Mygg mygg, mycket mygg här! Het is geloof ik niet dezelfde camping maar er zijn wel weer veel knoeten. Wat alles goed maakt is het heel gezellige restaurantje bij de camping. Daar hebben we vandaag even gegeten. Heerlijk!


En toen was de dag alweer voorbij, zo rijgen de dagen zich alweer in sneltreinvaart aaneen.

Wordt vervolgd....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten