zondag 21 juli 2019

Sápmi en de Samen.....na een frisse duik....


 We hebben onze camping op Gäddede verlaten nadat Henk en ik 's ochtends een zeer frisse duik in het koude water van het Kvarnbergsvattnet hebben gemaakt. De hele dag door zagen we mensen een poging ondernemen om daar te gaan zwemmen. Dat lukte de één maar de ander weer niet. Het water van het meer is duidelijk smeltwater en de adem stokt je in de keel wanneer je erin gaat staan met je blote voeten. De temperatuur van het water was misschien een graad of 5 tot 8 C. Ineens ging Henk 's ochtends na het vroege kopje koffie staan en zei: ' ik ga zwemmen'. Ik wilde het eerst niet geloven maar na een minuutje zag ik hem in het water verdwijnen, zwom hij een paar slagen in de rondte en klom er weer uit. Daarna nog een keer zodat ik mooi een foto kon schieten. Toen begon het bij mij ook te kriebelen. Ik snel het badpak aan en hup het water in en ook maar hup erdoor dan heb je het ook maar gehad. Hoofd onder water en zwemmen maar. Oeiii wat was dat koud. Maar één keer weer op de walkant voelde het wel spetterend!! Heerlijk fris en energievol. Dat was een goede beslissing en een heerlijke ervaring en een mooi begin van de dag.



Na ons ontbijt, deze keer lekker in het zonnetje, zijn we vertrokken richting Stekenjokk. Het plan was daar even te gaan staan om daar te gaan wandelen. We vonden de Stekenjokk tegenvallen. Voorheen kon je de caravan daar prachtig neerzetten, nu was die plek helemaal omgeploegd en was er een enorm groot parkeer terrein van gemaakt en mocht je daar de fjällen niet meer inlopen. We hebben er even gekeken en zijn weer verder gegaan. Bovendien zat het weer niet zo mee omdat het net toen wij er waren begon te regenen.
Het uitzicht op de Stekenjokk
We zijn door blijven rijden op de Wildernisroute en we passeerden prachtige locaties. Hier een aantal beelden van het deel vanaf de Stekenjokk tot Fatmomakke.




Ik merk dat het moeilijk is woorden te vinden die beschrijven hoe het hier is. De natuur is hier zo immens dat je er bij tijd en wijle stil van wordt....

Of mooie houding aan gaat nemen om al dit moois op beeld vast te leggen....

Vanaf de Stekenjokk naar Fatmomakke is niet zo heel erg ver. We kwamen er zo rond een uur of drie aan en hadden zo mooi de tijd om een wandeling door het dorp te maken. We vonden het bijzonder druk in Fatmomakke de oorzaak daarvan bleek een huwelijk te zijn.
Fatmomakke is een kerkdorp dat bestaat uit een aantal kåtor, dat zijn deze eenvoudige bouwsels.
Die er van binnen zo uitzien....
een vuurplaats in het midden en een aantal slaap-/zitplekken er omheen. Boven de vuurplaats zit een opening in de punt zodat er trek boven het vuur ontstaat.
Verder zijn er een aantal eenvoudige houten stuga's
En is er een voorraadschuur en een kerk.
Voorraadschuur

Afbeeldingsresultaat voor kerk fatmomakke
Het doopvont

Twee prachtige gietijzeren kachels...
Preekstoeldeurtje in de kleuren van de Sami vlag..

Fatmomakke is een van de meest vooraanstaande kerkdorpen in Sápmi (Lapland). Het dorp heeft tot op de dag van vandaag nog een belangrijke betekenis is de Sami cultuur. Het is een plek waar de Sami elkaar kunnen ontmoeten op bijzondere dagen. Het dorp heeft ook een belangrijke symbolische waarde namelijk  die van cultuurerfgoed. Het dorp is een beschermde plek.
De oudste gebouwen in het dorp zijn van einde 1700, de meeste komen uit 1800 en 1900. Alle bouwsels zijn privebezit en de meesten dus nog steeds in gebruik.
De Sami leven in het noorden van Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland. Er zijn nog ongeveer 70.000 tot 100.000 Samen waarvan 20.000 nog Samisch spreken.



Wij zijn op de natuurcamping bij Fatmomakke gaan staan, vanwege de bijzondere sfeer die er heerst. We hadden zo een prachtig uitzicht op het dorp. Net deze zaterdag was er dus een trouwerij en alle gasten, die soms van verre kwamen en wel 500 kilometer moesten rijden om op het huwelijk aanwezig te kunnen zijn, stonden op de camping. Vandaar die drukte daar. Wij hadden een ereplaats, we stonden tegenover het bruidspaar!



 Vanochtend zijn we weer vertrokken.


We passeerden nog het mooiste stuk van de Wildernisroute, het gebied dat begint met de 'Trappstegforsen'. Dat is een waterval in de vorm van een brede trap met treden (trappsteg). Een eindje verder komt het gebied dat ik tot een van de mooiste stukjes Zweden reken. Een aantal jaren terug hebben we hier heerlijk staan vissen. Dat zat er nu niet in maar dat doen we een andere keer wel weer. Hier de foto's...




Waar je ook kijkt het is mooi!

We willen nu een beetje doorrijden om nog meer noordelijk te komen. Daarvoor hebben we gekozen voor de E 45, de Inlandsvägen. Bij een camping moesten we even een sanitaire stop maken. Blijkt mijn broer op die camping te staan. We hebben even bij hem zitten praten maar omdat we ook nog boodschappen moesten halen hebben we het bezoekje kort gehouden.
Nu staan we op een camping 15 km voor Sorsele waar we niet anders horen dan het stromende water en af en toe een hond die blaft. Heerlijk rustig en verstillend, We staan hier met een paar andere gasten en de stuga's zijn voor een groot deel bezet. Er zijn keurige schone toiletten, er is een volledig ingericht keukentje met twee fornuizen. Daar heb ik vanavond even knäckebröd in gebakken. Het ruikt heerlijk.

Het is wat een lange blog geworden waarvoor excuus. Voor de doorzetter zullen we maar rekenen :-)

Wordt vervolgd...


2 opmerkingen:

  1. Geweldig. Hier zouden wij ook nog wel eens heen willen. De omgeving uit de boeken van Bernard Nordh voor de geest halen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Doen!! Het is er geweldig mooi, daar krijg je geen spijt van.

    BeantwoordenVerwijderen