De Kebnekaise vanaf Nikkaluokta....

Ik heb gelezen dat de meeste mensen die beginnen met het wandelen van de Kungsleden beginnen met de wandeling vanaf Nikkaluokta naar Abisko. Tijdens die wandeling kun je een uitstapje maken naar de Kebnekaise de hoogste berg in Zweden. Hoe hoog die vandaag de dag precies is weet ik niet. Ik las gisteren van 2106 meter maar vandaag las ik dat hij nog maar 2103 meter hoog is. Er smelt continu een stukje weg. De genoemde wandeling is in 5 dagen te doen. Vanaf Nikkaluokta loop je eerst 6 km naar een boot, die je vervolgens 7 km verderop weer afzet waarna je nog 6 km naar het basiskamp van deze trail moet lopen. De volgende hutten liggen dan op 10 tot 15 km afstand van elkaar. Daar kun je dan overnachten. Die overnachtingen kun je niet reserveren, een slaapplaats is gegarandeerd al is het soms op een matje op de grond. Omdat dit een populaire route is om te lopen en het nu hartje zomer is, is het er druk met wandelaars. Dit eerste deel van de trail heeft een gemiddelde moeilijkheidsgraad. Hij is met 19 km in totaal naar de eerste hut een beetje aan de lange kant maar je kunt dus 7 km met de boot wanneer je dat wilt en er zitten geen stijle klimmen en dalingen in de route. Gerrit en ik kijken de kunst een beetje af. Wat hebben de mensen bij zich, een grote rugzak met slaapzak en matje, wat kleding en ondergoed waarschijnlijk want dat zien we natuurlijk niet, stevige wandelschoenen aan en sandalen voor als je door het water moet waden en waarschijnlijk wat te eten en te drinken. Eten kun je ook in de hutten kopen en drinken kun je aanvullen  uit de beek in je meegebrachte flesje.  Het zal zo'n 20 kg bagage zijn wat je op je rug meedraagt. Sommigen hebben nog een tentje mee. Met dit mooie weer kun je op de berg ook prima in je tent overnachten maar het lijkt mij juist leuk om dit in een hut te doen zodat je naar elkaars verhalen kunt luisteren.



Ik had geloof ik gisteren al geschreven dat de Kebnekaise wat ligt ingesloten tussen omringende bergen. Om deze berg te zien moesten we een eindje rijden. Een dik uur kostte het ons om vanaf onze camping bij Nikkaluokta te komen.

Zo komen we op de bergen aanrijden.
Nikkaluokta is een klein dorpje, er wonen 10 mensen. Maar het is een centrum voor wandelaars. Dat is op onderstaande foto duidelijk te zien.

Wij behoren natuurlijk nog niet tot de echte Kungsleden wandelaars, wij willen vandaag slechts ietsje dichter bij de Kebnekaise komen.

 De Kebnekaise, een wandeling ernaartoe werd in vroegere tijden door de wandelvereniging afgeraden voor dames. Voor hen zou het beter zijn geweest niet alleen op fjällwandeling te gaan. Dat zou voor dames onverantwoord zijn. Mochten ze het toch willen dan was het gezelschap van heren zeer te wensen en was dat ook een grote winst voor de dames. We hebben het dan over 1889. Gelukkig is er sindsdien veel veranderd. Vandaag zie ik veel dames wandelen waaronder Chang en mijzelf!

Dit is het begin van de trail. Op de driepoot staat op de dwarse ligger de naam van de berg Kebnekaise.
Vroeger was dit een onbekende berg. Het was een Fransman die de berg voor het eerst beklom. Zijn naam was Charles Rabot en hij benaderde de top op 22 augustus 1883. Zes jaar later werd zijn prestatie pas geëvenaard door een Zweed Alfred Björling, een jonge van 17 jaar. Op de berg zelf is er nu een gletjsjer die zijn naam heeft gekregen, de Björling gletsjer.

 Wij willen een deel van de trail gaan lopen. Het eerste deel dat uitkomt bij de boot. Dat stuk is heen en terug 12 km. Zonder bepakking was dit heel prima te doen. De wandeling was mooi, bijna geheel door bosachtig gebied.

Na een dik uur lopen kwamen we uit bij een restaurant fjällstation hoe je het maar wilt noemen, nog een eindje verder was de aanmeerplaats van de boot die de wandelaar 7 km verderop afzet. overigens kun je die afstand, als je dat zou willen, ook zelf lopen.

De plek waar de boot aanmeert was één en al gezelligheid. Velen namen even een verfrissende duik in het zeer koele water, anderen zaten hun meegebrachte lunch te nuttigen. Allen hadden één ding gemeenschappelijk en dat was het wandelen van het noordelijke deel van de Kungsleden.

Hier liggen de boten aangemeerd, en te wachten op de reizigers. Deze moesten eerst een kaartje kopen in het hokje op de foto hieronder.

 En dit is dan waar het allemaal om gaat. De besneeuwde bergtoppen die hier zo majestueus het landschap domineren. De tweelingtop in het midden is de Kebnekaise.

Hier nog wat duidelijker op de foto.

Wij hebben er ook een tijdje gezeten om te genieten van de sfeer en alles wat er was.

Om daarna onze terugweg in te zetten.

 Nog een laatste blik en met een gevoel van heimwee nemen we afscheid van deze mooie omgeving.

 Terug naar de auto en naar het vlakkere landschap. Dat hier overigens ook heel mooi kan zijn.

Kiruna daar zijn we vandaag niet aan toegekomen. Dat staat nu voor morgen in de planning. We zullen zien.....

Wordt vervolgd...