In het huwelijksbootje......

Gisterochtend werd ik wakker met mooi weer achter de gordijnen. Een van mijn eerste gedachten was dat we vandaag even niet aan 'een of ander project' hoefden te werken. Dat gaf me een lekker vrij gevoel, een hele lege dag voor me....

Na ons ontbijt dook Gerrit de kelder in om de tassen met gescheiden afval naar de kelder te brengen en nieuwe lege tassen in de kelder op te hangen. 'We moeten even naar de återvinning om wat spullen weg te brengen', zei hij! En ja dat had ik zelf ook al eens gedacht en zo werd ik vandaag toch weer zomaar een projectje ingezogen. Toen we namelijk al het door ons gesorteerde afval hadden afgevoerd en weer terugreden naar huis zei Gerrit bij thuiskomst de auto even op de kerkgrond te willen parkeren zodat we mooi het snoeihout (van de voorjaarssnoei van dit jaar) in de aanhanger konden laden, om ook dit eindelijk eens af te voeren. Het was een behoorlijke bult snoeihout en ik snap dat het afgevoerd moest worden maar ik keek ook even verlekkerd om me heen in het mooie weer, met een gedachte aan een tochtje op het water.......

Maar ja...mijn geweten begon ook te spreken en het vertelde me dat die takkenzooi er toch ook wel eens weg moest. Zo zijn we gisteren met elkaar drie keer naar de återvinning gereden en dan ben je zo goed als een dikke middag onder de pannen met een half uurtje heen en een half uurtje terug en drie kwartier opladen en een kwartier leeghalen en dat drie keer.

 Aan het einde van de middag hadden we een afspraak met een vader van een bruid. Die wil van onze boot wel een huwelijksbootje maken voor a.s. zaterdag. We kennen deze vader omdat hij de eigenaar is van de hal waar wij in de winter onze caravan stallen en straks ook onze boot. Wij willen hem dus graag ter wille zijn en zijn dochter en schoonzoon over het water naar de feestlocatie vervoeren. Hij had onze boot zien liggen in de haven van Näs op zijn zoektocht naar een mooie boot voor het bruidspaar en vond zo onze boot die hij helemaal geweldig vond. Hij is rond gaan bellen om te vragen wie de eigenaar was en hoorde van Sören, de havenmeester,  dat wij dat waren. 'Die mensen ken ik', dacht hij toen en zo kregen wij een emailtje, zo is het gegaan. A.s. zaterdag is het zover. Gisteravond hebben we de tocht eventjes voor proef gevaren en nu weten we precies hoe we moeten varen en hoe lang het duurt. Nu zaterdag de boot even oppoetsen en dan zullen we zien hoe de boot zich gedraagt als huwelijksbootje! Weer een compleet nieuwe ervaring!

Vandaag zijn we even naar Mariestad gereden. Daar zit namelijk een sleutelspecialist en daar moesten we twee sleutels bij laten maken. Een van die twee was zomaar klaar maar de andere, de sleutel van het deurtje van de boot, die sleutel is al wat uit de roulatie. In NL hadden we ook al een poging gedaan maar daar kon niemand ons verder helpen. De sleutelspecialist in Mariestad had wel een basissleutel die hij helemaal kan verslijpen naar de vorm van onze sleutel maar de steel van die sleutel is 1/2 mm dunner dan de originele. Dus hij kon niet garanderen of dat gaat passen. Wel, wij durven het wel aan. Het wordt alleen een dure sleutel niet alleen vanwege het werkloon maar ook omdat we er morgen weer voor naar Mariestad moeten rijden. 40 km heen en 40 weer terug en dat twee keer, reken maar uit. Maar dan hebben we wel weer een reserve sleutel van het deurtje van onze boot......hoop ik!

In Mariestad gaan we ook altijd even naar de loppis. Daar was het flink druk en volgens mij gaan in de zomer de prijzen van de spullen ook wat omhoog. Ik vond het vandaag niet goedkoop. Ik zag nog een leuk blikken trommeltje met een prachtig motief maar dat moest 120 SEK kosten, zeg maar 12 euro....ik heb het maar laten staan. Wat ik wel heb gekocht is deze prachtige waterkan.   

Echt gaaf! Mooi dun glas afkomstig uit Jena. In Jena maken ze goed glas. Mijn vader kocht vroeger eens een fototoestel, een Werra, met een lens gemaakt in Jena. 'Daar worden de beste lenzen ter wereld gemaakt', zei hij vaak! Ik geloof dat mijn broer het betreffende fototoestel nog steeds heeft.

Dit was hem volgens mij....

Een toestel met een lens uit Jena doe je niet weg natuurlijk.  Een paar jaar geleden moest onze schoonzoon Louis, die bij ASML werkt, ook naar Jena toe voor een lens. Maar dat is natuurlijk een ander soort lens, eentje die op de Nanometer nauwkeurig is.
Maar hier zie je mijn waterkan van prachtig glas uit Jena. Ik moest er 85 SEK voor betalen, geen koopje maar wel mooi.

Wordt vervolgd......