Een vriendschap met een hart als een eik.......

 Gisteren zijn we uit Våmhus vertrokken. We dalen weer af richting zuiden waar inmiddels een paar afspraken liggen. De eerste afspraak betreft ons bezoek aan onze vrienden Th en L waar we een warm welkom krijgen en waar we de rest van de dag, avond en nacht doorbrengen met gezelligheid, goede gesprekken en meer dan goed eten en drinken.

Het was daar gisteren een soort mini camping. Toen wij een aantal uurtjes hadden bijgekletst kwamen ook W en I aan. Zij waren 's middags in Göteborg aangekomen en in één keer doorgereden naar Värmland voor een gezamenlijke trektocht met de camper door Zweden. De rest van de avond hebben we met elkaar zitten kletsen over van alles en nog wat. Zonder dat we er erg in hadden verschoof de klok naar de kleine uurtjes. We ontdekten met W en I een gedeelde vakantie ervaring te hebben. Toen onze Femke 1/2 jaar was zijn wij in Denemarken in Vammen op een camping geweest, getipt door onze voormalige buurvrouw A.O. We bewaren goede herinneringen aan die camping. De mooiste is wellicht Harm Wulf die op de hoorn blies wanneer hij 's ochtends de broodjes had afgebakken. Dat was namelijk voor onze kinderen ook het moment dat ze uit bed mochten om die lekkere warme broodjes te gaan halen. Die broodjes waren zo machtig dat ik in die vakantie wel meer dan 2 kilo was aangekomen. Een andere mooie herinnering aan die camping is dat er 's avonds onder het genot van zelfgemaakte appelwijn muziek werd gemaakt in een grote schuur. Harm Wulf zong en wie iets kon bespelen, al was het de zaag of koffielepeltjes, deed mee. De wijn kostte een kwartje en je kon zelf tappen uit een grote fles. Zeer sfeervol allemaal, ik denk er nog vaak aan. Harm Wulf nam ook kinderen mee op een groot vlot om met hen ergens aan de overzijde van het meer aardbeien te gaan plukken, heel spannend allemaal. Nu bleek dus dat W en I die camping ook hebben bezocht en we bovengenoemde herinneringen delen. De camping bestaat nog, Harm Wulf is inmiddels ver in de 70 en niet meer in staat de camping zelf te runnen. De camping is nu een soort vereniging er blijken mensen uit Dokkum actief te zijn. Doel van de vereniging zou ook zijn het behouden van het eigene en het sfeervolle van deze camping, aldus W en I die er voorafgaande aan de oversteek naar Zweden zijn geweest.  Wat leuk om die herinneringen zo te delen met elkaar.

Toen we vanochtend wakker werden, konden we gelijk alweer aanschuiven bij een heerlijk ontbijtje. En wat was het gezellig! Lieven mensen dank! We wensen jullie een heerlijke vakantie toe!

Rond een uur of 11.00 of 12.00 ik heb eerlijk gezegd niet zo op de klok gelet, ik krijg gewoon een seintje van Gerrit,  zijn wij afgereisd naar Borgvik in Zuid Värmland. Daar blijven we één of twee dagen staan voordat we naar huis gaan. In het weekend komen D en H, onze tweede afspraak, we hebben er zin in! 

In Borgvik is het heerlijk rustig. Dat is een verademing na de drukte in Våmhus. We staan lekker aan het water  en de koele bries blaast zo over het water onze caravan binnen. Dat is heerlijk in zo'n dag van 32 C. We genieten nog wat na van alle indrukken van de afgelopen dag.