Borgviks brukskulturmiljöer.......

.

Borgvik, een dorp in Zuid Värmland, is net als Forsvik één van de best bewaarde industrie dorpen van Zweden. Van 1727 tot 1924 produceerde men er ijzer wel zo'n 4000 ton per jaar. Zo leverde Borgvik een groot deel van het ijzer voor de Eiffeltoren in Parijs. Veel in Borgvik doet denken aan deze ijzer periode. Hiervan heeft men cultureel erfgoed gemaakt.

Zo'n 20 jaar geleden kwamen wij er voor de eerste keer. Toen vonden wij er van alles maar was het in zeer vervallen staat. Nu heeft men de overblijfselen uit die ijzerperiode prachtig geconserveerd.

Borgvik is prachtig gelegen aan het Borviksjön een uitloper van het machtige Vänern.

's Avonds hebben we met Arvid en Fynn een eerste korte wandeling gemaakt. 'Borgvik by night' zou je kunnen zeggen.

Vandaag hebben we die wandeling in een meer uigebreidere versie overgedaan. Te beginnen bij de kerk. Echt heel schitterend gelegen in het centrum van het oude deel van het dorp.

 Voor de kerk staan drie rijen voormalige arbeiderswoningen. Destijds, 20 jaar terug, werden die nog bewoond in originele(vervallen) staat. Nu zijn ze opgekocht en gerenoveerd en voor zover ik het kan overzien is van elk blok nu één woning gemaakt.

 Om de kerk heen liggen wat oude gebouwen die in vroegere tijden een agrarische functie hebben gehad. In een ervan zit een rode kruis loppis/handwerk winkel. Een deel van die winkel is nog in originele staat, zeker een bezoekje waard en dat hebben wij gedaan.

Deze vrouw is in de winkel aan het werk met het maken van een bezem. Foto met toestemming genomen en geplaatst.

 Naast de rode kruis winkel is een mooie herrgård (oude boerderij). Aanvakelijk waren er zelfs twee naast elkaar gebouwd, wat redelijk uniek is, daarvan is er een bewaard gebleven en mooi gerestaureerd.

 Zeker in de oude dorpen vind je rode houten huizen met witte kozijnen. Ook hier in Borgvik, echter een deel van de gebouwen is hier opgetrokken van een soort steen. Deze stenen zijn de slakken die zijn overbleven bij de ijzerproductie. Een soort hergebruik van restmaterialen zou je kunnen zeggen.

Moest je 20 jaar terug langs en door het water en over grote stenen klimmend naar de restanten van de ijzerovens, nu is dat prachtig geconserveerd en in een informatieve wandelroute verwerkt. Erg mooi en sfeervol!

 Wanneer je de ijzerovens verlaat wandel je langs een oud badhuis ingericht als aniekwinkel.

 Na onze wandeling door de oude dorpskern, voor mij lopend onder de paraplu om de brandende zon een beetje te keren, hebben wij een heerlijk ijsje gesnoept alvorens we onze caravan voor de laatste keer deze reis rijklaar gingen maken voor de terugweg naar huis. We vonden een heerlijk plekje in de schaduw.

We hadden 2.5 uur rijden naar huis en vonden alles nog net zo als we het hadden achtergelaten. Alle kamerplanten in de badkamers voor de bewatering via touwtjes die in een emmer water hingen. Voor zover ik het nu kan overzien is dat allemaal goed gegaan. Een aantal planten stonden met de voeten in het water. Die wortels hebben ik zo goed als het ging wat uitgeknepen en die moeten nu eerst maar drogen. Een aantal hadden een droge draad, dat waren vooral de geheel katoenen draden. Die hebben het slechter gedaan dan de katoen/synthetische draden.

Morgen werp ik een blik in mijn groentetuin waar de buiten sierplanten staan althans wat daarvan over is.

Wordt vervolgd....