De altan 1 .....en ook nog een trapje........

We zijn aan het werk! Dat is te zien aan de werkbroeken die we daar speciaal voor hebben aangeschaft. We hebben het project 'Altan' opgepakt en tot vervelends toe zullen daar nu posts over komen. Aan de kant van het Vångdalen ziet ons huis er zo uit sinds 2014. Toen hebben we nl de altan geverfd. Reden van het verven was dat de altan bruin was en wij vonden dat een triest gezicht. Bovendien werd het heel donker in de kamer van al dat bruin.

Destijds hebben we al gezegd dat we de altan gaan vervangen maar tot nu toe waren er steeds wel andere projecten die meer prioriteit hadden of een betere fit hadden met de beschikbare tijd. Het verven gaf ons nog enig uitstel op de vervanging van de altan.
Zo op het eerste gezicht ziet onze altan er nog goed uit. Echter wanneer ik even inzoom dan zie je het volgende...

Het is duidelijk dat dit bouwsel zijn beste tijd heeft gehad. Hij gaat eraan deze altan en wel vandaag.
We beginnen met het opruimen van de spullen die erop staan en de planten die zo gezellig op het trapje staan krijgen tijdelijk een andere plek.

In de werkbeschrijving staat dat het demonteren begint met het afhalen van het dak.

 Daarvoor moeten we eerst de spijkers verwijderen waar het dak mee is vastgezet. Dat zijn spijkers met een bolle kop en een stukje zink eromheen voor bescherming tegen lekkage. Dat weghalen van die spijkers is een heel gepriegel. Lastig is ook dat een plaat 120 cm breed is en het moeite kost bij de spijkers te komen. Gerrit heeft langere armen dan ik dus hij doet dit lastige klusje als ik er niet bij kan komen.

 Na een uurtje flink doorwerken hebben we het dak op het gras liggen en oogt onze altan een stuk lichter. Het jeukt en prikt aan alle kanten omdat de dakplaten van glasvezel zijn. Ik kreeg dat net eventjes te laat door, toen zat het al in mijn kleren. Ik laat het maar jeuken en prikken.

We werken netjes, al het gesloopte hout voeren we direct af in de kar.

 Na nog een uurtje werken hebben we de altan al voor een groot deel ontmanteld.

 Uiteindelijk is dan het gehele bouwsel verdwenen in de kar.

 Dan moeten we ons nog buigen over de vloer. Die willen we er ook uit hebben. Onder het stapje voor de altandeuren vinden we nog een stukje beton. Gerrit laat het zien en zegt:'Ze hebben een plaat beton op het hout gestort. Dat leek mij wat vreemd omdat hout de neiging heeft om te werken en waarom zou je daar beton storten. Ik heb dit onderwerp even laten rusten maar bij het weghalen van de vloerplanken, wat overigens een hels kwarwei is, ontdekken we dat de planken om het stukje beton zijn gespijkerd. Ik zeg tegen Gerrit van mening te zijn dat het de oude trap is van de kamer naar de tuin met de tuindeuren. Dat blijkt te kloppen. Op onderstaande foto heb ik het trapje aangeveegd en bij het weghalen van de planken stuiten we op de tweede trede.

 Het afbreken van de vloer is een vermoeiend karwei. We nemen af en toe even pauze om de rug te rechten. Gerrit slaat met een breekijzer de plank eerst een beetje los zodat ik er met de koevoet onder kan komen en zo kan ik hem dan lostrekken. Per plank moet dat vijf keer omdat er vijf balken liggen.

 En na een uurtje noeste arbeid hebben we alle vloerplanken verwijderd en hebben we plots een enorme zandbak voor de deur. Dat was namelijk onze vraag even....wat vinden we onder de vloer. Wel simpel dus 'een Zandbak'. Zelf was ik nog even bang dat er een slangekuil onder zou zitten maar dat viel aan alle kanten mee gelukkig.

 Eventjes bijkomen op het stoepje.

Na het opruimen van de plankdelen kijken we nog even iets beter naar de fundering. Het lijkt wel of de balken waar de vloer op rustte op stenen rusten. Dus even graven en ja hoor. Daar vinden we de natuurstenen tegels die we uit onze paden misten. Toen Gerrit namelijk de paden rond ons huis heeft uitgegraven, ze waren overwoekerd met gras, waren er delen in het pad waarvan de stenen misten. We hebben ze niet terug kunnen vinden maar hadden wel het vermoeden dat ze voor iets gebruikt zouden zijn. Vandaag vinden we ze terug. Gerrit heeft een heel aantal grote platte sierstenen uitgegraven. Die ga ik weer op de oorspronkelijke plekken in de paden neerleggen.

 die sierstenen liggen voornamelijk langs de rand. Dat is goed want het geeft stevigheid maar wij halen ze er wel uit, we gaan daar nl betonstenen neerleggen. Zo zijn de verloren gewaande tegels weer gevonden.
De altan is weg, het plan is klaar, we kunnen aan de slag.
Morgen gaan we overigens eerst weer naar Skövde. Onze ID-kaarten liggen er al, die kunnen we ophalen bij skatteverket. Wanneer we die hebben afgehaald kunnen we in een streep door naar de bank in Mariestad om onze bankzaken nu definitief te regelen. Bovendien hebben we vandaag toestemming gekregen voor het laten keuren van de auto en de caravan dus ook daarvoor kunnen we een afspraak maken. De aanhanger moet nog even wachten daar moeten eerst nog meer gegevens bij komen.

Vandaag zijn we dus een altan armer en een trappetje rijker geworden!