Deze post gaat nu toch een beetje een opsomming worden omdat het een reisverslag is van onze eerste vakantie met de caravan sedert 4 jaar. Omdat er in het noorden nog sneeuw ligt en het er zelfs soms nog sneeuwt hebben we besloten eerst naar het zuiden te gaan. Småland (kleinland) dat is waar we nu zijn. Ten westen van Värnamo. Het plan is om het natuurgebied 'Stora Mossa' te bezoeken en daar te gaan wandelen. De reis er naartoe verloopt niet rechtstreeks. We hebben besloten om binnendoor te gaan.
Omstreeks 11.00 uur vertrekken we uit Undenäs. Het weer is goed, zo ongeveer half bewolkt zeggen wij dan. Halvklart zeggen de Zweden. Dat klinkt als de fles die halfvol is.
We rijden eerst naar Mölltorp voor een paar boodschapjes, daarna rijden we door naar
Hjo.
Hjo is een stadje om verliefd op te worden. Er staan veel prachtige houten huizen. Hjo heeft voor het behoud van deze prachtige houten huizen een Europese onderscheiding ontvangen.
Bij een van die houten huizen zagen wij dit 'lusthus' staan. Zo'n mooie tuinkas zou ik ook graag in onze tuin willen. Naast de nu zo mooi aangelegde groente tuin. Wie weet. misschien ergens volgend jaar.....?
In Hjo zijn we even naar de haven gelopen en dat is altijd leuk. Het was er een drukte van belang waarschijnlijk omdat het een soort Loppisdag was vandaag. Overal stonden spullen uitgestald en op de camping was een grote buitenlucht loppismarkt georganiseerd. Waarschijnlijk in het kader van 'sköna maj' . Mei een maand vol buitenactiviteiten als inleiding op de zomer.
Wij hebben lekker bij de haven in het zonnetje gezeten.
Hier het visrestaurantje waar we anders altijd een räksmörgås (garnalenbroodje) eten. Vandaag niet omdat we de honden meehebben. Honden zijn niet toegestaan in eetgelegenheden. Omdat het warm weer is laten we de honden even drinken. Fynn stapt zo het water in waarin tot voor zeer kort nog een dikke laag ijs lag. Hij maakt zich er niet druk om, Arvid daarentegen houdt afstand, hij houdt niet van water.
Arvid is jarig vandaag. Hij wordt 10 jaar. Tijdens ons bezoekje aan Hjo stromen de appjes binnen van onze kinderen. Ze vieren bevrijdingsdag in Groningen. Heerlijk. Ook wij staan stil bij bevrijdingsdag, en we voelen ons vrij....een heerlijk gevoel en een groot goed!
Na ons bezoekje aan Hjo rijden we door naar Bottnaryd. Aldaar vinden we het werkelijk schitterend gelegen kerkje uit 1666. Ons getipt door Jan en Nel die er vorig jaar zijn geweest. We parkeren onze auto en caravan daar om koffie te drinken en het kerkje te bekijken. Helaas kunnen wij er niet in. De kerk is gesloten.
Het kerkje is gesitueerd aan een meer. Het kerkhof is zoals bij alle kerken in Zweden zeer punctueel onderhouden en het leuke is dat her en der op het kerkhof mooie teksten staan vermeld die zo in een mindfulnessboek een plek zouden kunnen krijgen.
Bij deze gedenkpaal worden verstrooiingen gedaan. De naam van de verstrooide persoon komt dan op de paal te staan. Bij de paal is een gedenkbankje waar je kunt zitten aan het meer. Wij worden er een beetje stil van zo mooi! De tekst die erbij staat heeft de strekking dat in dit drukke leven hier een plek is waar je al het snelle en wat je straks moet doen even los kunt laten en hier op dit moment alleen even hoeft de ZIJN. En dat doen we dan ook zittend op het gedenkbankje.
Na Bottnaryd rijden we verder over binnenweggetjes verder Småland in. De weggetjes worden steeds smaller en het asfalt gaat over in grus. Na verloop van tijd wordt de weg zo smal dat de gedachte opkomt dat je hier rijdend met de caravan geen tegenligger moet tegenkomen omdat je elkaar dan met geen mogelijkheid kunt passeren. Gelukkig gaat alles goed, de gaten in de weg zijn niet te diep en we komen niemand tegen. De omgeving is prachtig, rijden we door een dorpje dan wuiven de mensen die buiten zijn naar ons. Dat geeft een welkom en vriendelijk gevoel.
Uiteindelijk komen we zo rond zeven uur 's avonds op onze camping aan. Deze blijkt net te zijn overgenomen door nieuwe eigenaars. Er wordt druk gewerkt aan het renoveren van de camping en het plotselinge prachtige weer doet mensen zoals ons naar deze camping komen. We bemerken dat de nieuwe eigenaars zich hierdoor wat overvallen voelen, ze zijn nog niet zover!! en lijken er wat zenuwachtig van te worden. Wij blijven rustig en zeggen dat het ons niet uitmaakt. Wij komen voor de mooie omgeving en niet voor een perfecte camping. Die hebben we thuis wel.
We zetten de caravan neer en klappen de stoeltjes uit en genieten met een glaasje wijn nog even van het heerlijke zonnetje. Wat een mooie start van ons uitstapje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten