Öppen spissen (ej funktionerade)

Dat stond over onze open haard in de eetkamer genoteerd in de beschrijving ervan. Waarom de openhaard  niet functioneert wist Gunter, de voormalige eigenaar niet. Hij had hem nooit gebruikt, zo vertelde hij ons.
Het waarom van het niet blijft dan maar in je hoofd zitten, wel.... niet zozeer in mijn hoofd maar wel in dat van Gerrit. Gisteravond, na een hele dag snoeien aan de appelbomen, zat ik na het eten even lekker bij te komen op de bank. Het was geloof ik 21.00 uur en dat is toch een mooie tijd om even bij te komen. Of ik even kon helpen... was de vraag. Natuurlijk.
En zo werd ik betrokken in het project onderzoeken waarom de klep van de haar niet open wil.
In het rookkanaal van de haard zit een klep met een handvat eraan. Met het handvat zou je de klep open en dicht moeten kunnen doen. De klep zit met een scharnier aan de voorkant van het rookkanaal bevestigd en draai naar boven, lees binnen, toe. De klep kan er niet uit!
Het omhoog duwen van de klep was het probleem. Dat lukte maar net een heel klein eindje. Lees... net ver genoeg om je hand er langs te kronkelen. Gerrit dacht dat er veel roet op de klep zou liggen en dat deze daardoor niet open wilde. Daarop heeft hij onze werkstofzuiger gepakt om zo te proberen het roet op te zuigen. Nu moet je even weten dat onze matsal of eetkamer helemaal wilt is. Mooi wit RAL 9010, met witte vitrage en witte overgordijnen. De stofzuiger ging aan en het roet werd deels opgezogen maar kwam er aan de achterkant weer uit!!
Stofzuiger uit!! riep ik.
En dan.....
Inmiddels was er al een emmer vol roet in de openhaard gevallen dus dat eerst maar leeggeschept, weer allemaal roet dat opstoof. Maar goed... we waren nu toch bezig en nu stoppen zou betekenen dat we alles voor niets hadden gedaan. Gerrit is toen deels in de haard, lees het begin van het rookkanaal gaan hangen om te proberen met zijn hand door de opening van de klep, te kunnen voelen wat daar zat wat het opengaan van de klep blokkeerde.
Dat bleken stenen te zijn. Op de klep liggen stenen en die stenen zijn zo zwaar en schuiven bij het opengaan naar het punt waar de klep scharniert. Daarom wil de klep niet open.
Ik dacht toen, opruimen en het klusje bij de schoorsteenveger laten, Gerrit dacht daar anders over. Hij ging naar beneden en kwam met twee forse verfspatels en een houder voor een verfroller weer boven.
Hij weer in de haard gedoken, ik erbij om te voorkomen dat door het gepruts de klep van de haard weer dicht zou vallen met Gerrit zijn hand er nog tussen.
Na een half uurtje prutsen kwam Gerrit zijn hand uit de klep met een dikke baksteen. Het was eigenlijk net een soort bevalling, en daarvan heeft hij meer dan 500 gedaan.
Toen was het nog niet klaar. Er zouden nog meer stenen op de klep liggen en nog gruis op de klep van de haard.
Tot 2.00 uur 's nachts zijn we bezig geweest die andere stenen van de klep te peuteren. In totaal 3 stenen, een soort drieling zou je kunnen zeggen. Resultaat is dat de klep nu voor 80% open kan. Het gruis op de klep blokkeert de rest nog omdat dit steeds naar het scharnierpunt van de klep schuift.
Op de een af andere manier moet dit er weggezogen worden... maar niet met onze stofzuiger IN de woonkamer.
We zijn gestopt en ik heb de kamer schoongemaakt. We waren beide roetzwart en hadden wel een halfuur douchen nodig om weer schoon te worden en onder ons witte dekbed te kunnen liggen.
Wat een operatie!! En dit na het snoeien van 3 appelbomen overdag.

En zo ziet het er nu weer uit.