Vandaag is het donderdag en we zijn nu royaal een week thuis. Afgelopen dinsdag gingen Gerrit en ik naar Jönköping. Dat is de stad die helemaal onderaan het Vättern meer ligt. We hadden daar een missie en dat was de oogkliniek. Ik had daar een afspraak voor een oogonderzoek. Dat had ik natuurlijk bij de opticien in Örebro ook net gehad vanwege de nieuwe bril echter..... Ik heb besloten dat ik graag een vervangende lens in mijn oog wil hebben. Ik zie namelijk zonder bril helemaal niets meer scherp, niet in de verte en niet dichtbij. Zelfs de enorme letters op een pak Alpro kan ik zonder mijn bril niet onderscheiden. Ik zou dat heel graag anders willen hebben en weer kunnen zien zonder bril. Daarvoor heb ik me nu dan aangemeld bij een oogkliniek met zeer goede recensies wat betreft de operatie waar ik voor wil gaan. Dat is het vervangen van mijn eigen aangeboren lens die nu in mijn oog zit voor een multifocale lens waarmee je dichtbij, voor de midden afstand en ver weg goed kunt zien. Het onderzoek nam een uur tijd en werd zeer zorgvuldig uitgevoerd door een optometrist en gecontroleerd door een oogarts. De uitkomsten van het onderzoek waren vergelijkbaar met die van het oogonderzoek voor mijn bril met die uitzondering dat ik reeds een beginnende staar blijk te hebben. Dat wist ik niet! Maar verder ben ik goedgekeurd voor de operatie die op 20 november staat ingepland. Ik vind het natuurlijk spannend maar aan de andere kant kijk ik er ook naar uit. Wat zal het heerlijk zijn om niet steeds een bril te hoeven dragen. Ik had dit alles natuurlijk beter kunnen bedenken voordat ik een nieuwe bril ging kopen maar toentertijd wist ik niet dat het mogelijk was om een multifocale lens te laten implanteren. Dat kwam ik per ongeluk tegen toen ik ergens naar aan het zoeken was op internet. Daarna ben ik verder gaan zoeken en heb ik veel gelezen over de ingreep. Veel van wat ik erover las komt overeen met een eerdere ervaring. Een heel aantal jaren geleden ging ik namelijk met mijn moeder naar een oogkliniek in Dokkum. Zij had staar en had daarvoor een verwijzing gekregen naar de oogarts. Op de dag van de operatie ging ik met haar mee. Die operatie ging heel goed. Mijn moeder bleef heel rustig en is na de ingreep heel goed hersteld. Zij kreeg toen een monofocale lens, wat betekent dat je nog een leesbril nodig hebt en in de verte goed kunt zien. De ingreep gaat nu nog ongeveer op eenzelfde wijze alleen nu dus ook met een keuzemogelijkheid voor een multifocale lens. Ik wacht het met gezonde spanning af!
Na het onderzoek liepen we nog eventjes door de stad en bezochten we een loppis. Daar vonden we een aanvulling op ons speelgoed. Een zak met treinrails en treintjes, een zak met duplo, een zak met kegels en een bal en een zak met een boerderij. Dat was voor ons een gouden vondst.
De zak met Duplo heb ik uitgepakt en gewassen in de wasmachine. Niet los natuurlijk maar ik deed de Duplo in een sloop dat ik dicht bond met een koordje. Het is prachtig schoon geworden en klemt nu ook beter.
In mijn vorige blog had ik al foto's laten zien van de winterse omstandigheden bij Henk en Chang en Emke. Wel ...... ook wij hebben een klein wintertje gehad. Het heeft gesneeuwd en gevroren. De sneeuw bleef bij ons niet liggen en de vorst was alleen 's nachts. Maar wel een lekker fris gezicht bij het wakker worden.
We hebben een natte oktobermaand (al waren we een deel ervan weg). Het is steeds even zoeken naar een droog moment om met Gösta te wandelen. Dat wandelen heeft trouwens nu een nieuw aspect. We durven Gösta nu los te laten! Ja, ja,..... na bijna vier jaar hebben we zoveel vertrouwen in hem dat hij vrij naast ons mag lopen en dat gaat boven verwachting goed. Hij volgt ons op de voet, neemt af en toe een klein sprintje en komt wanneer we hem roepen. Voorbeeldig dus!
Maar wat we nu dus ook kunnen doen is hem laten rennen. Dat laatste is voor windhonden natuurlijk hun lust en hun leven. Rennen.... hoe meer hoe liever. En dat kan nu. Op de grusväg naar Näs blijf ik op een gegeven moment met Gösta staan en loopt Gerrit een eind door. Wanneer Gerrit stilstaat en hem roept laat ik Gösta los waarna hij in volle vaart naar hem toeloopt. Hij krijgt dan een knuffel en begint dan opnieuw te draven naar mij toe! Dat doet hij twee maal achter elkaar en dan is hij moe. Gedurende de wandeling herhalen we dit nog een paar keer. We hopen dat hij zo zijn energie een beetje beter kwijt kan en dat het goed is voor zijn conditie.
Gisteren, dat was woensdag, hebben we niet zo heel veel gedaan. We hebben egaline aangebracht op het deel van de vloer in de tvättstuga dat we kaal hadden gemaakt. Het duurde lang voordat de egaline hard werd. Pas vanochtend konden we het bijschrapen na zo'n kleine 24 uur uitharden. Nu laten we het eerst verder drogen voordat we het gaan afwerken.
Het ziet er nog wat vreemd uit op deze foto omdat de egaline nog niet overal droog is. We hebben een paar roosters in de vloer gelegd voor de ventilatie, of dat iets is wat helpt dat weten we niet want bij het weghalen van de losse stukken bleek de ondervloer helemaal kurkdroog te zijn. Maar ja we dachten 'baat het niet, het schaadt ook niet'.
Vandaag had ik wat huishoudelijke dingetjes te doen en is Gerrit bezit gegaan met het maken van een rek op onze aanhanger. Straks moeten we namelijk weer bladruimen en dat willen we doen met onze aanhanger achter de grasmaaier. Dat hebben we twee jaar geleden ook zo gedaan, zei het provisorisch, en dat werkte toen heel goed. Nu dus met definitieve afneembare schotten die op de aanhanger zijn aangebracht en ook nog eens een echte trekhaak achter op de tractor. Nu kunnen we drie m3 blad in de aanhanger verzamelen en afvoeren. Daartoe leggen we een plastic zeil op de vloer van de aanhanger. Daar kunnen we dan aan trekken op de plek waar we het blad storten. In totaal moeten we 30 m3 dus dat is te overzien. We scheppen het blad met de sneeuwschuiver in de aanhanger en blazen het met de grasmaaier in rijen bijeen. Zo is het werk naar we hopen iets beter te behappen.
Wel dit zijn zo wel weer onze belevenissen van de afgelopen dagen. Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten