Het was gisteren of eergisteren dat ik bij het invallen van de schemering even door het raam naar buiten keek en werd verrast met dit prachtige uitzicht. Een prachtige wolkenlucht en wolkenflarden in het Vångdalen. Ik ben snel even naar buiten gelopen om het plaatje te schieten, dat altijd minder mooi is dan de ervaring zelf maar toch.... een cadeautje van de herfst.
Het blad!
Ik heb het even nagekeken maar meestal zijn we precies deze week druk met het bladruimen. Dat komt omdat de beuken altijd even tijd nodig hebben voor het loslaten. Ook nu hangt er nog veel blad in de bomen.
Dit veldje slaan we daarom eerst nog even over, als het blad hier echt gaat vallen dan gaan we ook hier los.
Dit jaar beginnen we voor de kijkers in beeld, helemaal rechts, het stuk tuin waar de Sauna staat en het houthok. Daar staan ook voldoende bomen zoals twee Lindes, twee Esdoorns, een Berk, een perenboom, een Beukje en een oude Eik. Deze bomen hebben bijna al het blad al laten vallen. Er ligt een dikke laag nat blad en het aanharken ervan kost veel kracht. Gerrit maakt met de grasmaaier 'bladbanen' zodat ik het blad alleen nog uit de moeilijk toegankelijke hoekjes hoef te harken. Die bladbanen scheppen we daarna samen in de aanhanger die nu is voorzien van schotten. Ik hark de boel steeds bij elkaar en Gerrit schept met de sneeuwschuiver.
De aanhanger kan nu aan de zitmaaier worden gekoppeld. Gerrit heeft er een trekhaak aan gemonteerd. Het grote voordeel van het gebruik van de aanhanger is dat we nu niet steeds na vijf scheppen blad met de kruiwagen naar de stortplek hoeven te lopen. We kunnen nu lekker doorscheppen. In de aanhanger ligt een stuk plastic en daarop komt het blad. Wanneer we bij de stortplek zijn (dat is de greppel achter ons huis), dan trekken we aan het plastic en zo schuift het blad dan uit de aanhanger. Omdat het blad dit jaar zwaar is van de regen moeten we nu eerst de top er zelf even afschuiven, anders is de lading te zwaar voor onze ruggen.
Zo is het net te doen. We begonnen om 12.30 uur en stopten om 16.45 uur. Toen hadden we het rechtse stuk tuin, de greppel voor bij de weg en een deel van de oprit klaar.
dinsdag
Morgen hebben we wederom goed weer, we hebben zelfs weer een beetje vorst. Met de muts op, de sjaal om en de handschoenen aan gaat het prima met het buitenwerk. Morgen gaan we verder met de oprit (ik hoop niet dat we die dan weer helemaal opnieuw moeten doen) en daarna verplaatsen we het werkveld naar de achtertuin. Ook de bomen achter zijn het meeste blad nu wel kwijt.
Een ander iets dat deze dag bijzonder maakte was Emke haar eerste dag op de 'Förskola'. De förskola is de eerste stap binnen het Zweedse onderwijs en is vrijwillig toegankelijk voor alle kinderen tussen de 1 en 6 jaar. Het eerste levensjaar is een kindje thuis bij de ouders die hiertoe een ruim verlof hebben. In de förskola heeft een kindje de mogelijkheid zich te ontwikkelen en te leren door middel van spel, knutselen en onderzoeken, elk kind in het eigen tempo.
Emke heeft eerst een kennismakingsfase. Samen met Henk en Chang is ze 1-1,5 uur op school de komende dagen. Het is voor haar denk ik wel een beetje lastig dat ze nog niemand kan verstaan. Ze kan al best veel taal verstaan en praten maar dan in het Chinees of in het Fries. Ik denk dat het leren van het Zweeds best wel snel zal gaan en tot die tijd moeten Henk en Chang haar maar een beetje helpen (kunnen ze mooi alvast zelf ook een beetje Zweeds leren.) We lazen op de app dat de förskola gezellig is en mooi licht en ruim en dat de leidsters vriendelijk en toegankelijk zijn. Emke vond het er heel leuk, het is goed gegaan vandaag.
Daar zit ze tussen de andere kinderen in. Helemaal echt.
blosjes op de wangen
Wel dit waren weer onze belevenissen van vandaag. Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij! Wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten