Ik schrijf mijn verhaal maar even achterste voren vandaag want zo zijn de foto's ingeladen in deze blogpost :-)
We hadden een bericht ontvangen over de griep- en de corona vaccinatie die deze week gegeven gaan worden. Vandaag is het woensdag en we dachten dat de grootste drukte dan wel voorbij zou zijn want het vaccineren is van maandag - vrijdag de hele dag.
Het plan voor vandaag was om in onze kelder verder te gaan met reparatie werkzaamheden en we waren van mening dat het handig zou zijn om eerst de vaccinatie te halen zodat we de rest van de middag naar de kelder toe zouden kunnen gaan.
De vaccinatieronde vindt deze keer plaats in de sporthal bij het zwembad. Daar waren we nog nooit geweest, de afgelopen keren was het in een kerk in het centrum van Karlsborg. We vonden het wel leuk om nu ook even in deze sport accommodatie te kunnen kijken. Het zwembad daar zijn we nog nooit geweest (omdat het water er zo nat is).
Het is een jaren 70 complex zo schat ik het in maar goed onderhouden en netjes. Toen wij aankwamen, net na het middaguur, stond er een lange rij van ongeveer 25 meter. Wij vulden ons formulier in en gingen in de rij staan. Wel het duurde echt heel erg lang voordat die rij in beweging kwam en beweging kon je het maar amper noemen. Maar ja... het is vaccineren voor 65+ en niemand heeft haast, iedereen stond gezellig te praten. Na meer dan een uur wachten mochten wij een trap van vijf treden afdalen en zo kwamen we in een ruimte met vijf stoelen. Wij namen plaats en na zo'n 10 minuten mochten we naar een andere ruimte met eveneens vijf stoelen. Wij namen weer plaats en mochten na zo'n 10 minuten weer naar een andere ruimte gaan waar wederom vijf stoelen stonden te wachten in de ruimte waar gevaccineerd werd. Met tafeltennistafels, dubbel gevouwen en op wieltjes, had men units gemaakt waar het vaccineren plaatsvond. Eén voor één werden we opgeroepen, er waren twee prikzusters, een omloop en iemand die de spuiten vulde en drie medewerkers van de gemeente Karlsborg die de weg wezen. Het werd voor ons een middagvullend programma, het begon al flink te schemeren toen we uiteindelijk weer naar buiten liepen. Maar dan wel met de nodige vaccinaties, dat was het positieve.
het gebouw met links het zwembad en rechts de sporthal
Tegenover de sport accommodatie vond, toen wij weer naar onze auto liepen, een politiehonden training plaats. Allemaal busjes met ME politie. Op een fluitje vlogen de politie agenten uit het busje, rukten de deuren open en namen ieder een hond uit een kooi. De honden waren door dit alles zeer opgewonden geraakt en blaften luid. De training was om zo snel mogelijk met hond achter het busje te staan om daarna met hond de bus te volgen op zo'n manier dat je de honden met manschappen vanaf de voorkant van de bus niet kon zien. Er stond iemand bij om de tijd op te nemen. Het klinkt eenvoudig wanneer ik het zo neerschrijf maar de honden wilden echt alle kanten op. Het viel ons op dat het allemaal Herdershonden waren, geen Deerhond te zien bij die training.
hier is het nog wat ongeordend
hier ook maar verderop ging het prima
Het moest allemaal nog een keer over, de coach was niet tevreden. Wij zijn toen maar vertrokken. Het was een indrukwekkend gebeuren met al die ME bussen vol met politie. Er waren zeker wel drie of vier bussen op het terrein.
Ondertussen hadden de militairen ook nog een oefening maar daar mag ik verder niets over schrijven van de regering, als ik dat al zou kunnen.
Tijdens het wachten heb ik ook even het activiteitenbord gelezen. Daar zag ik een aankondiging over Gymnastiek. die heb ik even op de foto gezet omdat ik eigenlijk wel graag iets wil doen aan oefenen van mijn spieren. Dit onderwerp vraagt nog even nader onderzoek op internet.
Onze auto stond vandaag onder de eikenboom die aan de rand van onze oprit staat.
Na het ontbijt en de koffie maakten we eerst een wandeling met Gösta. We zijn door het Vångdalen gelopen waar we nu met Gösta ook kunnen trainen. Dat is echt een prachtig gezicht (vind ik)
Op de foto hierboven is hij in volle vaart en kun je heel goed zien dat het een windhond is. Op het moment van fotograferen is hij net op het punt in zijn draf gekomen waarop hij al zijn vier poten van de grond heeft. Dat heeft hij twee keer tijdens één drafstap, de eerste keer wanneer de poten bij elkaar zijn onder zijn romp en de tweede keer wanneer de poten helemaal uitgestrekt zijn. Dat zijn de zweefmomenten in de draf, een moment zonder weerstand dat samen met de sterke spieren maakt dat ze zo snel kunnen lopen.
Onze eigen benen wilden vandaag ook wel! We hadden flink de stap erin zodat ik het laatste stukje van de wandeling zo bevangen werd door de warmte, dat ik mijn jas uitdeed en mijn muts af. Acht november en nog steeds warm.
Ik hoop dat we morgen de kelder weer in kunnen.
Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten