Vandaag stond in het teken van insecten. Die bevonden zich op plaatsen waar het niet handig is. De eerste vondst was in het stookhout hok. Daar was ik gisteren aan het werk, onkruid weghalen tussen de stenen van het tegelplateau voor het hok, waarbij ik ontdekte dat het hout wat naar voren begon te hangen. Dat gebeurt wel vaker en dat komt waarschijnlijk omdat het hout droogt en daardoor krimpt. Toen ik het zag besloot ik met een blokje stookhout met een recht vlak het voorover hangende deel terug te slaan. Tot mijn schrik kwam er een wolk wespen uitvliegen waarvan er eentje recht op me afkwam om me in mijn arm te steken. Het was gelukkig een schampschot met weinig gif want ik heb er weinig last van gehad. Ik sloeg later nog eens met hetzelfde stuk hout op het middenschot en wederom kwamen er veel wespen uit. De conclusie was snel getrokken, er zit een wespennest in ons houthok! Niet fijn want we hebben nog in de planning staan om het recent geleverde nieuwe hout in het hok te brengen en zo kunnen we er niet werken.
Nu wil je natuurlijk liever geen insecten doden want ze hebben een functie in de natuur maar een verblijf maken in ons houthok, terwijl we daar nog aan het werk moeten, is gewoon niet handig.
We zijn naar Mariestad gegaan om daar een spuitbus wespen spray te kopen. Weer thuis hebben we ons wat ingelezen over wespen. Het blijkt dat ze 's avonds allemaal naar het nest terugkeren om daar voor de avond en de nacht te verblijven. Dus 's avonds zou de beste tijd zijn om ze te verdelgen.
Ja ik vind het echt erg voor die wespen maar het kan niet anders. Gerrit had zich goed voorbereid op deze klus en we hopen dat we nu straks ( morgen of overmorgen wel te verstaan want nu zitten we gezellig in de keuken elk iets voor onszelf te doen) in ons houthok aan het werk te kunnen.
Net voordat we met de wespen verdelging aan de slag zouden gaan, zagen we plotseling allemaal mieren in de vensterbank van de keuken lopen. Ik weet eigenlijk niet zeker of het wel mieren waren want ze waren flink groter dan de gewone mier en ze konden ook vliegen of springen. Toen we even iets nauwkeuriger keken, zagen we ze ook op de vloer van de keuken en nog even later ontdekte ik dat ze bij onze kakelugn tevoorschijn kwamen. Uit een van de rookkanalen volgens mij. We hebben de 'mieren' zoveel mogelijk opgezogen en hebben toen de kachel aangedaan. Nu zijn we er naar het zich laat aanzien weer van verlost.
ze liepen echt overal
Nu we toch zo op insektenjacht waren heb ik gelijk de langpoot spinnen uit het trapgat van de kelder gezogen. We zijn nu in de keuken weer verlost van de zichtbare insecten.
Het ritje naar Mariestad kwam Gerrit wel gelegen. Vanochtend heeft hij nieuwe zomerbanden onder de Volvo laten zetten. Al weken lang mopperde hij op het lawaai dat de oude banden maakten. Ik ergerde me er niet zo aan maar hij wel. Bovendien zat er nog maar 1.5 mm profiel op de voorbanden. Dat kan nog net maar biedt te weinig bescherming bij grote hoeveelheden regen op de weg. Dus toch nog maar tweede helft zomer, nieuwe zomerbanden aangeschaft.
Veiligheid voor alles! Met het tochtje naar Mariestad konden we de nieuwe banden even inrijden. Na 50-100 km moet je ze nog even natrekken en dat hebben we er nu wel mee gereden.
In Mariestad nuttigden we bij wijze van uitzondering een kopje koffie met iets lekkers erbij. Dat doen we anders nooit omdat we, wanneer we in ons gewone doen zijn, suikervrij/koolhydraatarm eten. Daarmee zijn we nu net weer begonnen nu het klussen klaar is en de verhuizing ook. Maar..... ik had de hele dag honger, wel niet echt honger natuurlijk dat is iets wat we niet kennen zei mijn moeder altijd, maar een honger gevoel. Ik heb dat eigenlijk nooit maar vandaag eens wel. Pas toen we weer thuis waren was mijn hongergevoel weer verdwenen.
We zaten te smikkelen in 'Lundstedts konditori'. Dat is geen eendagsvlieg (om maar even in het thema van deze post te blijven), nee de 'konditori' is er al vanaf 1911. Hieronder zie je een foto van de eerste Lundstedt's, Bror en Sara. Nu wordt de 'konditori' gedreven door de vierde generatie. Sinds 1911 is het motto: ' Vi bakar så det smakar' en dat kunnen wij nu beamen!!
Vanavond hebben we nog tot laat in de tuin gewerkt, zittend werk deze keer want we moesten met een schraper het groen tussen de tegels van de paden weghalen.
De strijd tegen het onkruid is in Zweden bijna onbegonnen werk. Je knippert een keer met je ogen en het zit er alweer. Maar ik had, toen Gerrit de banden liet omzetten, in het tuincentrum te Mölltorp een paar plantjes gescoord voor in het tuintje achter bij de keuken. Na de aanplant ervan vanavond, heb ik dat tuintje gewied en toen vonden we dat we het pad ook wel even konden doen. Het was een mooie avond dus dat kon prima. Alleen de muggen he.....daar hadden we wel wat last van maar die hebben we nu maar laten vliegen.
het lijkt een goed perenjaar te worden.
Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons. Wordt vervolgd.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten