Het 'vedbod' krijgt vorm. Het is meten en her-meten, zagen, spijkeren en schilderen. Al met al neemt het wel wat tijd en is het niet in een weekendje klaar. Het belangrijkste is dat we er met z'n allen met plezier aan werken en dat het mooi wordt! Tenminste dat vinden we zelf.
Het is ook steeds even kijken naar het weerbericht want we hebben nog steeds veel buien en vaak rommelt het ook een beetje in de verte. De zagerij hebben we daarom maar onder het balkon ingericht.
Twee van de vier wanden van het vedbod zijn nu klaar. Er komt nog een wand in het midden om het droge en het te drogen hout van elkaar te scheiden en er komt nog een wand voor de nieuwe achterwand van de garage.
Meestal ben ik de schilder maar die taak wordt in dit project meer en meer door Suzanne overgenomen. Ze vindt het leuk werk!
Deze keer had ik een geheel eigen project en dat was het renoveren van de buitendeur achter bij de garage. Die deur was al eens betimmerd met schrootjes maar die waren geheel uitgedroogd en versplinterden. Ik heb de deur gestript, geschuurd en in de grondverf gezet en betimmerd met nieuwe plankjes. Mijn eerste timmerprojectje! Nu, na de schilderbeurt, is het weer een mooie deur geworden. Een leuk werkje om te doen.
Ondertussen betimmerden S en Fr. de buitenwand van het houthok en werd Suzanne daarbij wel eens wat afgeleid door Gösta die al zijn charmes in de strijd werpt om zijn aandacht te krijgen.
Toen het vandaag begon te regenen hebben we nog de dakpannen gekocht. Sneldekkers, 60 stuks. Plotseling herinnerde ik me weer dat ons huis in Dokkum werd belegd met dakpannen. Echt een enorme hoeveelheid dakpannen want we hadden daar een groot dak. Beneden stond er een timmerman en die gooide de dakpannen naar een andere timmerman die in de dakgoot stond en die gooide de dakpan naar de timmerman die de dakpannen op het dak moest leggen. Ik heb er toen met verwondering naar staan kijken. Meestal werd er goed geworpen en gevangen, slechts heel zelden viel er een dakpan op de grond. Een vermoeiend werk zal dat zijn geweest want elke dakpan weegt wel een paar kilo. Ik denk dat wij het niet op die manier gaan doen. Wij zullen wel een doorgeef ketting gaan vormen met z'n vieren want die 60 pannen die S en Fr. hebben gekocht, die hebben we allemaal wel nodig.
Misschien dat we morgen de klus kunnen klaren want thuis groeit het gras ook alweer en moet ik nodig binnenshuis aan de poets.
Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons. Wordt vervolgd.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten