Ik kon het niet geloven vanochtend toen ik om 9.15 uur wakker werd. Dan heb ik het niet over het tijdstip. Ontwaken na 9.00 uur overkomt mij wel vaker omdat ik heel vaak een slaap heb die uit twee delen bestaat met een lange pauze er tussenin. Nee niet de tijd verwonderde mij maar dat het buiten nog donker was. Het is hartje zomer en dat betekent vroeg in de ochtend al volop licht. Vandaag echter niet, de lucht was zwart en het heeft de hele nacht geregend en het regende nog. De regenmeter loopt over! Dan is het ook niet heel erg om ietsje later te ontwaken. Gerrit had het ontbijt al klaargemaakt en ik kon zo aanschuiven. Altijd optimistisch vertelde hij dat om 15.00 uur de zon zou gaan schijnen. Ooit deden wij een test bestaande uit 12 vragen. Die test beoordeelde de mate van optimisme. Gerrit scoorde 22 punten bijna maximaal, ik scoorde er 6. Dat is echt iets waarin wij heel erg verschillend zijn.
Half twaalf werd het droog en konden we met Gösta fijn wandelen. Daarna gingen we weer verder met ons zittende werk. Eerder deze week hadden we al eens een uurtje en later nog eens een half uurtje zittend werk gedaan en vandaag konden we er nog eens twee uurtjes aan toevoegen. met elkaar drie en een half uur zittend werk maar dan heb je ook wat.
Het pad loopt van de voordeur tot aan onze straat en is 43 meter lang. Twee maal per jaar maken we het schoon met een klauwer. Een vervelend werkje, zwaar voor de rug. Een pad schoonmaken met een klauwer is hier geen vanzelfsprekende bezigheid. Toen we het voor de eerste keer deden riep Inger, één van onze buren, ons lachend toe dat ze dit nog nooit had gezien. Ook vandaag kregen we weer menig lachende blik toegeworpen. Alle paden hebben we nu gedaan en voorlopig hoeft het niet weer. Gerrit wilde wel in één keer door naar het hout maar ik stelde voor eerst even een pauze te doen. Vanochtend toen ik hem vroeg naar het programma van vandaag :-) zei hij al dat hij het pad wel af wilde maken en een start wilde maken met het hout. Ik kreeg er bijna een slecht humeur van. Twee vervelende klussen op één dag dat was mij net even iets teveel in de planning. Ik wil ook altijd graag even iets leuks doen maar als je me dan vraag wat dan..... dan moet ik meestal toegeven het niet te weten. Ja wat is leuk he, samen in het hout kan ook best leuk zijn maar dat ervaar ik meestal pas als het klusje klaar is en niet van tevoren.
Na onze pauze gingen we dan toch even in het hout. Een begin hebben we nu. We hebben twee compartimenten in ons houthok. Eentje was bijna leeg, nog anderhalve rij over. Mooi droog hout. Dat hout hebben we in het linker compartiment gebracht, daar waar het wespennest in zat. (Vandaag geen wesp gezien). Voordat dit hout daarin kon moesten we eerst de vooroverhangende rij weghalen. Die ligt nu op een bult onder een zeil. Dit hout is voor Fr. en S. Zij krijgen ook nog een bak van het nieuwe hout zodat ze droog en nog niet droog hout van ons ontvangen. Zo kunnen ze direct stoken wanneer het kouder wordt.
klaar voor de herinrichting naar droog en nat
het hout voor Fr en S.
Het nieuwe hout staat al een poos geduldig te wachten in bakken op de kerkgrond. Voor ons wordt het nu eerst wachten op een droge dag en dat laatste is geloof ik nog niet zo eenvoudig.
8 bakken met nieuw berkenhout
Bij het houthok zagen we nog deze mooierds. Ik had ze nog niet eerder gezien maar het zijn vuurwantsen. Die vertoeven graag in de buurt van een Linde zegt wiki. Wel op de ene hoek van ons houthok staat een heel oude Linde dus dat klopt. Zien ze er niet fantastisch uit, net een Afrikaans masker die tekening op hun rug.
Gerrit had nog wel één bak hout leeg willen maken maar dat was mij net eentje teveel. We hebben de boel opgeruimd.
Bij het naar binnen lopen zag ik dat de slakken zich weer aan het ingraven zijn. Elk jaar om deze tijd zit het stuk oprit aan de achterkant van ons huis vol met grote huisjesslakken. Het zijn net wijngaardslakken. Ze zinken langzaam het grus in tot ze helemaal verdwenen zijn. Ze leggen er dan eitjes, dat zijn kleine witte bolletjes. Na de leg komen ze weer boven. Ik zie ze eigenlijk alleen maar in deze tijd van het jaar. Ze zijn vrij groot, het huisje is denk ik wel 4 of 5 cm lang. het zijn echt prachtige slakken met mooie welgevormde huisjes. Of ze eetbaar zijn zou ik niet weten. Wij eten ze in elk geval niet.
Dit was het weer voor vandaag. Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons. Wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten