Het is aan kant

Zo dat waren drukke dagen! Vorige week donderdag vertrokken we naar Nederland terwijl tegelijkertijd Henk en Chang en Emke en ook de ouders van Chang, vertrokken naar Zweden. Definitief deze keer.

Aangezien het huis waarin zij woonden ons huis nog is en er ook nog veel spullen van ons stonden was het aan ons die spullen op te halen en het huis klaar te maken voor de verkoop. Nu het niet meer door één van ons wordt bewoond gaat het in de verkoop. 

In Hjo, daar waar S en Fr. wonen, hadden we een  aanhanger gehuurd die we met toestemming van de verhuurder en een extra buitenlandverzekering mee mochten nemen naar Nederland. Omdat we meerdere dagen achtereen huurden kregen we een speciale prijs die alleszins meeviel. In die aanhanger konden we 4 m3 meenemen. Achteraf bleek dat nog net ietsje te weinig te zijn en zodoende hebben we een aantal spullen die we graag mee hadden willen nemen, moeten laten staan. We zijn er niet minder gelukkig om maar soms raak je wat gehecht aan dingen die je kunt vervangen, tenminste ik dan. 

Deze keer zijn we door Denemarken over Kolding gereden. De bruggenroute. We hebben in Middelfart nu een goed hotel gevonden, eigenlijk een conferentiecentrum, waar ze goede en schone kamers hebben met een uitstekend bed en waar je de auto (met aanhanger) gemakkelijk en kosteloos kunt parkeren op een plek die 's nachts wordt afgesloten. Mocht je 's ochtends heel vroeg willen vertrekken dan kan dat prima met een code die je hebt ontvangen en waarmee je het hek kunt openen. Het ontbijt zit bij de prijs in. 'Huset Middelfart' heet het verblijf en ik beveel het van harte aan. Mocht je er gebruik van maken boek dan wel een iets ruimere kamer anders slaap je op een bed van 140 breed en sommige mensen vinden dat wat krap, zeker in de zomer wanneer het warm is. Ik had de heenreis geboekt via Booking maar het gaat ook prima om direct te boeken zoals we voor de terugreis hebben gedaan. Een prima overnachtingsplek voor wanneer je op doorreis bent.

De heenreis hebben we eerst de aanhanger in De Westereen neergezet waarna we zijn doorgereden naar Femke en Louis en Julian. Gerrit en ik hadden veel zin om naar hen toe te gaan want onderhand was dat alweer een hele poos geleden. Julian wordt echt al een hele vent en 'vrachtwagen' is zijn favoriete woord! 

We zijn daar het weekend gebleven. Het werd er nog een hele drukte omdat Greetje, die eveneens in een verhuizing zit van Windsor naar Rotterdam, diezelfde zaterdag op Schiphol aankwam met vijf koffers vol kleding. Greetje heeft in Nederland nog geen woonruimte en verblijft eerst 10 dagen bij F en L, dan moet ze naar Amerika voor een congres en daarna komt ze weer een poosje bij ons omdat ze ook prima remote kan werken. Uiteindelijk is haar plan om een huisje te kopen en tot die tijd eerst te huren. Mocht je iets weten voor haar dan hoor ik het graag :-)

Na het weekend togen wij naar De Westereen. Daar hebben we nog twee ritten naar de kringloopwinkel gemaakt om daar nog te gebruiken zaken achter te laten voor een nieuwe eigenaar en één rit naar het stort. Daarna was het inpakken en tegelijkertijd schoonmaken. We hebben het huis goed achtergelaten en zijn zelfs nog een slag door te tuin geweest.

onze voortuin

onze achtertuin

Wij hebben dit huis destijds, na de verkoop van ons huis in Dokkum, als een overbruggingshuis gekocht. Al met al zijn we toch alweer zeven jaar eigenaar van dit fijne en bijna helemaal energie neutrale huis. We hebben ook met veel genoegen in De Westereen gewoond, met fijne mensen om ons heen. Ook Henk en Chang kijken met diezelfde gevoelens terug op het wonen daar.

We hebben echt hard gewerkt deze dagen en in twee dagen hadden we de boel aan kant en konden we net voor de vakantie uittocht Nederland weer verlaten. Neem ons niet kwalijk dat we in het geheel geen bezoekjes hebben gebracht. Daar leende deze rit zich niet voor, dat komt weer op een later moment.

Afgeladen zijn we weer naar huis toe gereden, wederom over de bruggen en een overnachting in 'Huset Middelfart'. De terugreis verliep prima, zonder ernstige files en gelukkig ook zonder mankementen.

Wel met af en toe donkere wolken boven ons hoofd maar erg veel regen hadden we onderweg niet.

Woensdagavond waren we weer thuis, moe en voldaan. De volgende dag vertrokken we alweer met onze aanhanger vol spullen en met iets meer ruimte in de auto, op naar Henk en Chang en Emke.

Daar troffen we voor het eerst sinds vijf jaar de ouders van Chang weer. Het was een hartelijk weerzien. Tijdens een warme maaltijd, bereidt door Chang's moeder, constateerde ik dat Emke het voorrecht had om met haar beide grootouders (wàigong opa) en  wàipó (oma) en pake en beppe) aan tafel te zitten. Geen van de aanwezige volwassenen had dit zelf meegemaakt. Helaas weer geen foto gemaakt, ik moet daar echt beter op letten.

de heerlijke maaltijd

de kok

wàigong en wàipó

Al die tijd was Gösta bij Suzanne en Fredrik. Daar heeft hij het heel goed gehad en daar was hij in goede handen. Gelukkig was hij ook heel blij ons weer te zien!

Het kon niet mooier want op de terugweg naar huis kon ik ook nog eens mijn nieuwe bril ophalen. Het was Suzanne niet opgevallen dat ik een nieuwe bril droeg en dat zie ik als een goed teken :-)

Zo.... de annalen zijn weer bijgewerkt. De drukte lijkt nu aan kant en ik hoop vanaf nu weer regelmatig een blogje te schrijven.

Heb het goed waar je ook bent en ontvang een warme en vooral vredevolle groet van Gerrit en mij. Wordt vervolgd.....