Een wat plotselinge overtocht

 Eerst even wat rechtzetten. Uit de reacties die ik kreeg op mijn post getiteld 'Terug in Zweden, thuis' maak ik op dat het soms zo is dat ik iets meen te beschrijven met de woorden die ik kies en dat het geschrevene door de lezer toch net iets anders wordt geïnterpreteerd. Dat kan gebeuren en dat ben ik me ook bewust. In de betreffende post wilde ik een antwoord geven op de vraag die we vaak krijgen die gaat over het waarom van onze keuze voor Zweden. Ik probeer een aantal verschillen te benoemen tussen mijn geboorteland en het land waar ik nu woon. Laat het niet zo zijn dat je die verschillen gaat uitleggen als een diskwalificatie van Nederland. Nederland is een goed land, wij en onze vier kinderen zijn er opgegroeid en gevormd en dat is allemaal niet verkeerd geweest. Bovendien zijn er ook in Nederland hele mooie plekken. 

Wanneer wij er nu komen vallen ons dingen op waarover Gerrit en ik dan samen praten. Dat zijn juist die zaken die in het land waar we nu wonen anders zijn, het contrast, het zijn de dingen die we hier waarderen. Dit laatste heb ik willen benadrukken als redenen voor onze keuze voor wonen in Zweden. Nu nog een nieuw kabinet en dan is Nederland weer een land waar niets mis mee is behalve dat het er op bepaalde plaatsen wat druk is :-). 

x x x 

Toen we vanochtend aan het ontbijt zaten vertelde ik Gerrit dat ik vannacht slecht had geslapen. Ik werd zo rond twee uur wakker en ging er even uit. Dat doe ik wel vaker, ik ga dan even in de keuken zitten en lees een stukje in mijn boek of lees de krant op internet of kijk even op mijn FB of ik schrijf een blog. De betreffende nacht zat ik even te surfen op internet en keek ik o.a. even naar het weerbericht (wat je zo 's nachts al niet kunt doen). Ik deed dat omdat het weer tijd is voor de boot. Hij moet het water uit en daarvoor moeten we hem eerst over het Viken meer naar Tåtorp varen. Ik keek dus even op die app om te kijken hoe het weer de komende week zou zijn. Wel op de app waarop ik keek kwam ik uitsluitend regen en harde wind tegen en niet alleen voor de komende week maar ook voor de week erna. Oei, oei, ik voelde hem al aankomen. Volop nachtelijke zorgen in mijn hoofd over de boot en hoe we die over het meer moesten krijgen (het kan er namelijk wel spoken). Ik ging weer naar bed maar kon door deze zorgen de slaap niet vatten. Een uurtje later ben ik weer naar beneden gegaan en heb ik wat Youtube filmpjes zitten kijken van een echtpaar dat met hun hond in een camper leeft en met die camper reizen maken door Europa. Het kanaal heet 'De Mazzel'  Filmpjes die mijn geest weer tot rust moesten brengen. Ik heb ik weet niet hoeveel filmpjes bekeken net zo lang tot ik begon te gapen en dat was zo ongeveer half zes. Daarna heb ik nog heerlijk liggen slapen, de zorgen waren weer wat uitgedoofd

Terwijl ik mijn nachtelijke omzwervingen met Gerrit besprak kreeg ik een klingeltje op mijn telefoon. Na het ontbijt las ik het appje en zag ik dat het onze havenmeester was. Hij vertelde ons dat komende zaterdag de aanlegsteigers uit het water worden gehaald en dat alle boten dan uit de haven moeten zijn. Wel die van ons lag er nog. Vanwege onze reis naar Nederland waren we wat aan de late kant met het winterklaar maken van de boot. 

Hij moest daar dus weg en wel vandaag. Nu regent het al een poosje en zo ook vanochtend. Toch zijn we direct naar de haven gereden omdat de wind juist vandaag meeviel. Op de app stond een kracht 5 die zou afzwakken naar 4 zo rond de vroege middag.  Zo kon het overvaren vandaag mooi plaatsvinden alleen zouden we dan niet samen gaan maar Gerrit met de boot naar Tåtorp (waar de kraan staat die hem uit het water moet tillen) en ik met de auto. Niet gezellig maar wel efficiënt.

Hier vaart Gerrit net de haven uit het Viken meer op....

Ja en dan zie je ..... het is een klein bootje op een groot meer.

Alles is goed verlopen. het hield zelfs op met regenen, de zon kwam eventjes tevoorschijn en het belangrijkste....de wind hield zich koest.

Hier nog een paar beelden:

midden op het Viken meer

de haven van Tåtorp in zicht

Ik had afgelopen nacht gewoon rustig kunnen slapen, geen centje pijn. Maar ja he...'s nachts zijn je gedachten altijd op z'n somberst, tenminste die van mij.

We zitten hier nu diep in de herfst met een prachtige kleurenpracht. De foto's zijn uit de auto genomen toen we na de boottocht weer onderweg waren naar huis.

Ondertussen krijgen we natuurlijk ook dagelijks een update over Julian. Vandaag is hij voor de eerste keer buiten geweest. Het mocht eigenlijk gisteren al maar toen regende het ook in Rosmalen. Maar....vandaag was het droog dus de koets naar buiten gereden met Julian, stevig ingepakt, erin. Rijden maar.

Zo beleven we het toch ook een beetje mee! Heerlijk!

Wel het programma voor vandaag hebben we doorgeschoven naar morgen, prima want dan regent het en hebben we harde wind :-)

Dit was het weer, ontvang een hartelijke groet van Gerrit en mij en..

Wordt vervolgd.......