vrijdag 17 september 2021

In Nederland IV: De gemiste miljoenen

Bij Eastermar is een heel mooie route te lopen. H en Ch hebben die gevonden op de website van Swalkrutes. Gisteren hebben we een deel van deze 'swalkrute' gelopen. Het was gisteren wat somber weer maar in de middag klaarde het net even op en was het heerlijk buiten. Op het keerpunt in de wandeling stond een bankje met uitzicht over het landschap en daar konden we mooi even rusten. Dit hele mooie stukje Friesland hadden wij nog niet eerder ontdekt, wellicht omdat Eastermar ook wat verscholen ligt achter Burgum en de 'stinkfabriek'. Wij reden daar vanwege laatstgenoemde altijd in vaart voorbij!



De rest van de middag hebben we gepraat over Eastermar. Een mooi dorp waar Gerrit en ik bijna iets mee hadden gehad. Toen we namelijk ons huis in Dokkum hadden verkocht zijn we naarstig op zoek gegaan naar een vervangende woning. Dat was zo ongeveer 2016. Op een gegeven moment zagen we een huis te koop staan in Eastermar. We zijn wezen kijken, een heel leuk huis gelegen aan een vaartje en achter het huis was een brug die uitkomt in de jachthaven van Eastermar. Echt een heel mooi plekje. Ik was er wel een beetje verliefd op maar ja....wij zochten geen opknapper (en dit huis moest wel een beetje worden opgeknapt) en Eastermar lag eigenlijk net iets te ver van Dokkum af. We werkten destijds beiden in Dokkum en Gerrit moest tussen de middag altijd even naar huis om de honden uit te laten. Bovendien was de toegang tot de woning via een smal paadje aan de voorkant en een brug aan de achterkant en kon je niet met je auto bij het huis komen. Er waren dus praktische bezwaren en we hebben afgezien van de koop. Een beslissing met consequenties zo realiseerden we ons gisteren.....

huis tweede van rechts

Het gesprekje in de auto ging even over Eastermar en daarbij kwam de Postcode loterijwinst van 2018 ook even ter sprake. In 2018 viel namelijk de winnende code 9261 in Eastermar. Een kleine duizend mensen hebben destijds een flinke deel van de 59,9 miljoen euro die te verdelen was, gewonnen. Zelf hebben we er nooit bij stilgestaan maar ik vertelde H dat wij destijds ook bijna in Eastermar hadden gewoond en......dat wij toen sinds jaar en dag ook meespeelden met onze postcode. De rest van ons gesprek is gegaan over de gemiste miljoenen, dat snap je wel. Hilariteit ten top. 'Wat een poen, zo'n miljoen' en andere rijmelarij. Zo zagen wij (behalve Gerrit dan die er niet mee zat) ietwat verlaat de miljoenen alsnog aan onze neus voorbij trekken.

Geld maakt niet gelukkig, herinneringen soms wel.
Nu we een poosje bij H en Ch. op de oprit staan zijn we bezig met het doen van kleine klusjes in hun huis. Daarbij kwam ik onderstaande foto tegen. We hebben namelijk nog de nodige spullen van onszelf in dit huis waarin wij eerder kort gewoond hebben, liggen.


Het betreft een kunstwerk door mij gemaakt als vaderdag cadeau op de kleuterschool. Ik weet het nog, ik kreeg een foto mee in een envelop. Het kunstwerk is aangetast door de tand des tijds en mist een paar onderdelen net zoals het lievelingspopje dat ik in mijn handen heb. 
Ik heb niet zoveel foto's van mezelf als kleine meid maar deze vind ik wel heel aandoenlijk. De foto is genomen toen we in Leeuwarden woonden aan de Pieter de Hoogstraat, ik zit hier in onze achtertuin.


Een aandoenlijk slot van dit verhaaltje.

Ontvang een hartelijke groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.....

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten