Zo het weekend ligt ook alweer achter ons en we hebben ons prima vermaakt. Lange wandelingen zaten er deze keer niet in maar gelukkig zijn er ook nog andere dingen te doen. Het grootste deel van dit weekend hebben we doorgebracht in de weefkamer. Na het weven van het verjaardagskussen voor Suzanne was de ketting op het kleine weefgetouw opgebruikt en moesten we een nieuwe inrijgen. Dat is altijd een pittig klusje waar Gerrit en ik wel twee dagen mee bezig zijn. Deze keer had Greetje bedacht dat zij het leuk zou vinden een aantal kussen overtrekken te weven voor haar toekomstige nieuwe woning. Dat is een positieve gedachte waaraan we graag bijdragen. Ik had een mooie dunne kettingdraad uitgekozen en gelukkig ben ik ook in het bezit van een bijpassend riet (dat is het metalen raam waar de ketting doorheen loopt en waarmee je de weef aanslaat). De manier van inrijgen is opnieuw Rosengång geworden. Dat is namelijk een techniek waarmee je eindeloos kunt variëren. We hebben er 4 meter ketting opgezet zodat we eventjes vooruit kunnen met de kussentjes. Hieronder zie je hoe aandachtig we samen bezig zijn met onze klus.
het voor-rijgen van de ketting door het riet
hier zit de ketting op de kettingboom
rechts hebben we een eerste begin met het in patroon doorrijgen van de kettingdraden door de schachten.
klaar voor de start
Zondag kon het weven dan echt van start gaan. Greetje heeft een prachtige selectie kleuren wol bij elkaar gezocht en ze is een vlotte leerling. Hieronder is te zien wat ze tot nu toe heeft gemaakt en dat ziet er veelbelovend uit.
Ondertussen was het buiten heerlijk winterweer, jammer dat ik niet naar buiten kon gaan :-( Wel hebben we op deze winterse zondagavond genoten van een heerlijk saunabad als afsluiting van het weekend.
De eerste tekenen van de winter komen dit jaar ruim een maand later dan vorig jaar. Toen hadden we in oktober de eerste sneeuw al gezien.
Het is een kwestie van steeds goed tellen om in het patroon te blijven.
De muizenplaag binnen is nu weer voorbij, in totaal hebben we er twaalf gevangen, de laatsten niet meer in de keuken maar in de kelder. Daar hadden ze zich even tegoed gedaan aan mijn mooie nieuwe zelfgemaakte kussenovertrekken voor de buitenmeubelen. Gelukkig heb ik nog een stuk stof zodat ze te repareren zijn maar balen is het wel. Dat is dan weer een klusje waaraan ik niet zoveel zin heb maar dat wel gedaan moet worden. ja.... 'Vi bor på landet' (we wonen op het platteland) dat is duidelijk.
Wordt vervolgd.....
Allemachtig Johanna, wat ziet dat er indrukwekkend uit, dat weefgetouw! Ik ben nooit verder gekomen dan kaartweven met 20 draadjes (maar dat vond ik ook al heel leuk). Schitterend wat jullie ervan weten te maken! En sterkte met je knie en je rib.
BeantwoordenVerwijderenHej Soukje, Dat grote weefgetouw daarop kan ik een weef van 1.80 meter maken. Ik heb het gekocht van iemand wiens moeder 90 werd en in een ouderen voorziening ging wonen en er geen ruimte meer voor had. Met tranen in haar ogen nam ze afscheid van het getouw. Haar moeder had er veel werkstukken op gemaakt. Het kostte eigenlijk niets en ik kreeg er ook nog eens heel veel materiaal om mee te weven bij. Dat is een soort van ethiek hier in Zweden. Stop je met weven dan schenk je je getouw aan iemand die de traditie voortzet. Een heel mooie gedachte vind ik! Het kleine getouw kreeg ik echt helemaal gratis. Dat getouw hebben Gerrit en ik helemaal gerenoveerd. Daarop kan ik een weef maken van 60 cm breed. het is heel leuk om zo samen met Greetje te weven en dat zij het nu wil leren natuurlijk. Dank voor het meeleven met mijn mankementen! Liefs Johanna
VerwijderenPrachtig. Fijn dat jullie het nu weer zo mooi voortzetten. Leuke trui trouwens die je aan hebt.
VerwijderenIk vergat het nog te schrijven maar ik herinner me nog die prachtige band die je voor de zomer geweven hebt! Daar was ik dan weer zeer van onder de indruk!!
Verwijderen