Het schiet al aardig op naar de kortste dag. En de dagen zijn kort hoor! Zo rond drie uur gaat de zon alweer onder en om half vier wordt het schemerig, vier uur is het dan donker en dan heb je al het gevoel dat het avond is terwijl het nog maar halverwege de middag is. Gevolg is dat er na vier uur niet meer het meeste initiatief is om zaken op te pakken. Nog een maandje en dan staat de zon op zijn verste punt en komt hij langzaam maar zeker weer onze kant oprollen. Overigens mocht je nu denken dat ik winterdepressie heb..... nee hoor ik kan er prima tegen maar de dagen, die normaal gesproken al voorbij vliegen, zijn nu echt voor mijn gevoel super kort.
Vandaag is het weer maandag en dat is, ik schreef het al vaker, de dag waarop ik de vrijheid in ons bestaan van nu het sterkst beleef. De dag waarop je anders weer in het harnas moest ligt nu elke week blanco voor ons klaar. Heerlijk vind ik dat. We proberen ook niet al te veel activiteiten in te plannen op deze dag om zo steeds weer te kunnen genieten van ons gevoel van vrijheid.
Vandaag was het een stralende dag, de lucht was onbevlekt blauw met volop zon en zeer lange schaduwen. We zijn de dag begonnen met een heerlijke wandeling naar Näs en op de terugweg hebben we nog lekker door het bos gelopen.
Mijn veertien dagen quarantaine zijn nu voorbij en gelukkig zijn Greetje en ik helemaal gezond gebleven. Niet dat we nu weer overal naartoe kunnen vliegen, nee we dienen ons steeds te realiseren of iets onder de noemer noodzakelijk valt of niet. Zo wil Greetje graag kussentjes weven voor op de bank en daarvoor hebben we garen nodig om mee te kunnen weven. Ik bood al even aan om vandaag naar Hjo te rijden omdat daar een winkel is die garen verkoopt. Hierbij even niet gedacht aan de noodzakelijkheid. Maar we zijn niet gegaan hoor, het garen is via internet besteld en komt over ongeveer drie dagen. Zo hebben we ook maar een XXL hondenmand voor Gösta besteld en hoeven we ook daarvoor niet naar de winkel in Skövde. Daar is namelijk momenteel een enorme aanwas van het aantal besmettingen. Vorige week een verdubbeling.
We zijn overigens zaterdag wel even naar Skövde afgereisd voor een noodzakelijkheid. Onze Suzanne werd vrijdag de 20e namelijk 30 jaar!! Ons jongste kind nu 30 jaar! Wel even iets om bij stil te staan.
Zo goed en zo kwaad als het ging hebben we er een 1.5 meter visite van gemaakt en natuurlijk zonder felicitatie kussen. Dat doen we dan wel weer dubbel bij haar 31e jaar.
We hadden ook cadeautjes meegebracht. Een mooie plant die we heel snel en met ingehouden adem in Mölltorp hadden gekocht en in het pakje met de kerstbomen zat een zelfgemaakt kussen, in de dagen voorafgaande aan haar verjaardag door mij geweefd in Rosengång. Heel goed geslaagd! Al heb ik geen foto.
Nog weer even terug naar vandaag. Op deze dag van de vrijheid om het zo maar te noemen hebben we ook nog even een klein toertje gemaakt in het mooie weer. We hadden namelijk nog een missie. Heel lang geleden heb ik in deze blog al eens geschreven over 'Torpet Spänget', een klein huis dat naast ons huis heeft gestaan. Dit huis staat er nu niet meer omdat het is meeverhuisd toen de bewoners naar elders gingen. Een aantal weken terug spraken we met de mevrouw van 'Gruna huset' (een groen huis in ons dorp), we mochten bij haar en haar man in de tuin kijken en kregen daar zelfs een rondleiding aangeboden. Heel aardige mensen! Die mevrouw vertelde toen dat haar vader het huis waarin zij wonen zelf had gebouwd. Die mevrouw heeft dus haar leven lang in hetzelfde huis gewoond maar dit even terzijde. Wat ze ook vertelde was dat ten tijde van de bouw het gezin in het huisje naast 'De doktorsvillan' (ons huis nu) had gewoond. Ze vertelde ons ook dat het huisje nog bestaat en dat het nu in Hallerud staat, dat is een gehuchtje op ongeveer 15 km afstand van ons.
Vandaag zijn we daar naartoe gereden en het was eventjes zoeken maar we vonden de torp (zoals zo'n soort huisje hier wordt genoemd).
Het huisje heeft ongeveer dezelfde afmetingen als het huisje op de foto die wij hebben. Bij beter kijken zien we dat de ramen op een andere plek zitten. Zelf denk ik dat dit het huisje is, een ander huisje stond er namelijk niet en die mevrouw was er zeker van dat het huisje in Hallerud staat.
Het huisje heeft ongeveer dezelfde afmetingen als het huisje op de foto die wij hebben. Bij beter kijken zien we dat de ramen op een andere plek zitten. Zelf denk ik dat dit het huisje is, een ander huisje stond er namelijk niet en die mevrouw was er zeker van dat het huisje in Hallerud staat.
Wel niet dat het belangrijk is maar dat zijn dingen die we toch leuk vinden om te weten. Elke keer wanneer we over de kerkgrond naast ons huis lopen zien we de dikke keien liggen die waarschijnlijk als fundering hebben gediend. Nu hebben we dan waarschijnlijk ook gezien wat erop heeft gestaan.
Wel dit was het weer voor vandaag.
Gerrit en ik wensen jullie een fijne week toe, doe voorzichtig en blijf gezond!
Wordt vervolgd.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten