Borta bra men hemma bäst

Vrijdag aan het einde van de middag kwamen Greetje en ik in Oxford aan. We hadden een B&B geboekt in de buurt van haar woning. Het leek ons fijn een plek te hebben waar we lekker konden ontspannen en konden vertoeven. De B&B zag er netjes uit met een kleine woonkamer een keuken, een grote slaapkamer en een kleinere.

Het huis waar Greetje woonde lag in een prachtige omgeving waarin we vrijdagavond nog een mooie wandeling hebben gemaakt. Dat mocht tenslotte.. een uurtje buiten luchten in de Lockdown. Wat me opvalt is dat iedereen met een boog om elkaar heen loopt. 

Uitzicht over Oxford

We liepen tijdens voornoemde wandeling op een gegeven moment langs een pad overgroeid met bomen. Als een soort tunnel voerde dit pad ons naar bovenstaande locatie. Greetje vertelde dat dit pad een inspiratie vormt voor de verhalen in de kronieken van Narnia, van C.S.  Lewis met als thema 'het leven achter de kleerkast'. We liepen overigens ook nog langs zijn huis waaraan sinds zijn dood niets is veranderd en dat nu een soort van museum is. Lewis die net als Tolkien (van The Lord of the Rings) letterkundige was en oud Engels doceerde aan één van de colleges in Oxford was bevriend met Tolkien. Samen werden ze 'The Inklings' genoemd. Die twee ontmoetten elkaar elke week tweemaal. Op de dinsdag in een zeer kleine pub (Eagle and Child) gelegen in het centrum van Oxford en op de donderdagavond op de werkkamer van Lewis.  Gezeten bij een haardvuur in het café bespraken ze samen het gedachtengoed achter hun verhalen en lazen ze aan elkaar hun geschreven verhalen voor. De invloed van deze vriendschap en die wekelijkse ontmoetingen is terug te vinden in de vormgeving van hun verhalen. Vaak wordt gezegd dat het literatuur is geschreven voor kinderen maar door hen werd het sprookje gezien als een model dat je inzicht geeft in de wereld van de geest. Hun vriendschap heeft een stempel gedrukt op hun meesterwerken. Wil je meer over hen lezen dan is dit een informatieve site.

Op vrijdag- en zaterdagavond hebben we twee van de zeven kronieken van Narnia gekeken. De verhalen van Lewis en Tolkien worden gezien als klassiekers in de engelstalige (kinder-) literatuur. Vijf van de boeken zijn prachtig verfilmd door Disney. 

De wandeling en het film kijken was het leuke deel van de reis, voor de rest was het hard werken om alles ingepakt te krijgen. Haar Oxford jungle krijgt gelukkig verzorging.

Zaterdagavond ploften we vermoeid op de bank neer om vervolgens na een korte nacht op zondagochtend vroeg weer naar Zweden te vertrekken. Ik moet eerlijk bekennen dat ik heel blij was weer in het vliegtuig te zitten. Dat voelde echt als een enorme opluchting. Mijn grote vrees was dat we niet terug naar huis zouden kunnen gaan maar daarvan was gelukkig geen sprake. Zonder problemen en verdere controle en vragen konden we inchecken, boarden en kwamen we, eenmaal weer in Zweden, ook zonder verdere vragen door de douane. Pff.....

In het vliegtuig zat ik bij het raampje. Altijd weer ervaar ik een intens gevoel van vreugde wanneer ik zo uit de lucht het Zweedse landschap met veel groen en de vele meren weer onder me voorbij zie gaan. Dat vervult me dan met een gevoel van harmonie dat ik elders niet zo kan ervaren. Dan ben ik weer thuis! Dat  laatste waren we overigens nog niet, we moesten na de vlucht van twee uren ook nog eens drie uren autorijden om uiteindelijk weer echt thuis te komen. Het was een lange dag reizen.

Thuis had Gerrit de open haard in de woonkamer al aangestoken en het gezellig gemaakt en we hebben  eerst met elkaar een glaasje wijn gedronken op de goede afloop van de reis en op een goede toekomst. Eigen haard is goud waard of in het Zweeds ' Borta bra men hemma bäst! 

Ik voel me gelukkig nog helemaal fris en oké en ik hoop van harte dat dit zo blijft. Nu eerst maar even een dikke week voorzichtig aan.

Wordt vervolgd......