We moesten vol op de rem!!!!!

Jaha je ziet het goed, we hebben een trein. Nu er af en toe kleinkinderen bij ons komen is het handig wanneer we ook wat speelgoed hebben. Dat hadden we vroeger natuurlijk in overvloed en die overvloed stond veeeele jaren op onze zolder maar bij de zolderopruiming in het kader van de verhuizing destijds hebben we al het speelgoed naar de kringloop gebracht. Daar spelen nu andere kinderen mee hopen we. Afgelopen vrijdag gingen we naar Mariestad voor het halen van boodschappen en keken we ook even in de loppis. Daar zag Gerrit deze Brio treinset staan voor 20 euro. Die hebben we meegenomen. De komende tijd hoop ik nog wat meer dingetjes te scoren, dan heb ik wat in huis en dan hoeven de kinderen niet de hele inventaris mee te nemen wanneer ze bij ons komen. Vrijdagavond hebben we de trein even in elkaar gezet en het is een mooie set!

Vandaag is het zaterdag, we acclimatiseren al een beetje. Wat is het hier toch ook heel mooi. Je waardeert wat je hebt wanneer je even weg bent geweest. Dat merk ik nu. Ik geniet overal van, van de wandelingen, van ons dorp en de mensen die hier wonen, van Gösta, van de stilte..... noem maar op.

Gerrit ging vanmiddag banden wisselen. Af en toe hebben we al een beetje natte sneeuw en de temperatuur wisselt een beetje van rond het vriespunt tot een graad of vier en dan kunnen de winterbanden erom. We hebben winterbanden en winterbanden met metalen pluggen erin de zgn dubbdäck of spijkerbanden. Die mogen er nu nog niet om maar de gewone winterbanden natuurlijk wel. Fijn dat dit nu weer klaar is. 

Vanavond ging Gerrit nog even een proefritje maken en vroeg of ik even mee wilde. Het is de laatste avond dat we zo rond vijf uur nog een beetje licht hebben buiten want dit weekend gaat de wintertijd in en dan belanden we in de donkere dagen voor kerst! We gingen wild spotten in de nabije omgeving. 

Aanvankelijk zagen we alleen maar reeën een stuk of vijf grote en twee jongen.

We reden door Abberud wat een klein dorpje/gehucht is in een wonderschone omgeving. Daar is ook een biologische boer die zijn koeien nog mooi op stal heeft staan met een uitloop naar buiten waar altijd hooi te vinden is. Het is zo'n prachtig gezicht wanneer je die koeien daar ziet staan.

De koeien hebben er zelfs een lampje bij zodat ze kunnen zien wat ze eten. Voorbij de boerderij heb je een prachtig uitzicht op een klein meertje. Het is er een sprookje zo mooi!

Behalve de koeien kon ik net voor Abberud ook nog net even de mooie kerk van Beateberg fotograferen. De foto's zijn niet bijzonder scherp omdat het per minuut schemeriger werd.

Voorbij Abberud zag ik plotseling in een gekapt stuk land een grote eland staan met jong. Wat een prachtig gezicht. We zijn even blijven staan om ernaar te kijken en om een paar foto's te nemen. Elanden zien we niet elke dag.

Wij keken naar de eland en de eland keek naar ons.

Toen we doorreden zag ik even later eland nummer drie staan, ik moest echt heel goed kijken want in de schemering is het een donkere vlek aan de bosrand. Maar het was er toch echt eentje.

Gelukkig kan Apple wat licht toevoegen en dan wordt het geheel iets duidelijker zichtbaar. Wel wat een geluk, drie elanden, dat was ons lange tijd niet overkomen.

We reden verder over Brosundet en daar is het uitzicht over het Vikenmeer altijd prachtig, ook als het schemert.

Eenmaal Brosundet gepasseerd rijden we dan over de verbindende weg van Karlsborg naar Undenäs weer terug naar huis. Die weg is wat breder en het is er ook ietsje drukker met verkeer. Hier komen we eigenlijk nooit wild tegen langs of op de weg. 

Echter.....

Gerrit had een beetje meer gas gegeven, we reden denk ik 70 km/uur toen ik tegen hem zei: ' Mocht hier al een eland staan dan zie ik hem niet met deze snelheid'. Gerrit had dit zelf ook net gedacht en het gaspedaal al los gelaten. Hij liet de snelheid zakken van 70 naar ongeveer 50 km/uur. Van de andere kant kwam er een tegenligger aanrijden, wij keken op de weg, waren iets verblind door het licht van de tegenligger en zagen vanuit het niets ineens een grote eland stier vlak voor onze auto op de weg staan. Misschien zo'n 5 meter voor onze auto. Stond die er nu al en hadden wij hem niet gezien? of was hij ineens de weg opgelopen en zag hij twee auto's op zich afkomen..... In elk geval Gerrit vol op de rem!!! Het lukte maar net om hem niet te raken. De tegenligger moest eveneens vol op de rem en zo kon de eland veilig weglopen met een klein bochtje om de beide auto's heen, naar de bossen aan de andere zijkant van de weg. Wat een schrik!! Wat goed dat we hem niet hebben geraakt. Dat heb je dus wanneer de schemering invalt, dan komt er allemaal wild op de weg. We hadden dat ook op de terugweg van het vliegveld bij Stockholm naar huis. Het laatste stuk is dan een weg door het bos. Daar zagen we ter hoogte van camping Tiveden ineens een wild zwijn de weg oversteken en twee zwijnen aan de zijkant op de weg staan. Omdat we toen groot licht voerden hadden we goed zicht op de weg en was er niets aan de hand maar toch.....in het donker moet je alert zijn. Meestal zitten wij beide scherp uit te kijken op de weg en naast de weg wanneer het donker is.

Ik zat de laatste meters van ons mooie tochtje vanavond toch wel wat met trillende knieën in de auto. Een botsing met zo'n kolos daar moet je toch niet aan denken. Wel gelukkig.... alles is goed afgelopen en we hebben na lange tijd weer eens elanden gezien zelfs van zeer nabij :-)

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij!! Wordt vervolgd.....