dinsdag 29 maart 2022

De badkamer XXXIII......Tja

Zo de prutsklusjes zijn nu ook gedaan. Gisteren heeft Gerrit de drempel gemonteerd. Dat was meer werk dan het enkel vastschroeven van de drempel zelf. Voorafgaand moest eerst de plek waar de drempel komt worden geëgaliseerd en op hoogte worden gebracht. Dat was nog wel even knutselen voor Gerrit.


Maar hij zit erin en op de juiste hoogte. En leuk zo deze foto met dat doorkijkje naar de gerenoveerde overloop. Dat was alweer een vinkje.


Daarna moest nog de omtimmering van het raam worden gedaan. Ook daar eerst egaliseren omdat we de wand hadden opgedikt. We hadden een mooi stukje hout gevonden voor de vensterbank. Ook dit klusje is nu klaar maar noch geen vinkje want ik moet het geheel nog schilderen. Dat laatste daar heb ik ruimschoots de tijd voor...

Want wat zou het nu fijn zijn dat de schilder deze week, volgens afspraak, ook zou komen. Dat is niet het geval. Hij heeft het werk naar achteren geschoven na overleg met de loodgieter die niet wist wanneer hij het afvoerputje zou kunnen monteren. Dat afvoerputje dat zit ons goed dwars. De schilder had natuurlijk gewoon met ons moeten overleggen maar dat doet hij niet. Hij verschuift de klus en informeert ons daar niet over. Wanneer ik er dan een vraag over stel is de communicatie erover zeer vaag en moet ik eerst verhelderende vragen stellen waarbij de vragen helder zijn maar de antwoorden dan weer niet. Tja....... dit soort dingen werkt in Zweden echt iets anders dan in NL. Dat is wel even een cultuurverschil dat we hier tegenkomen. Ik erger me eraan, Gerrit laat het wat over zich heenkomen. We staan nu weer drie weken in de wachtstand en hij heeft ook nog niet kunnen zeggen op welke dag hij dan komt. Grrrr! 

Vandaag hebben we iets anders gedaan. We maakten een uitstapje naar Hornborgasjön, jawel daar waar de kraanvogels verzamelen en aansterken. En wat waren er al vele.

Op dit bord wordt dagelijks de stand bijgehouden, de vogels worden door vrijwilligers geteld. 12280 dat is de stand van vandaag. 


Bovenstaande foto heb ik met de telefoon voor de lens van de verrekijker gemaakt. Een techniek die ik leende van Sjoukje. Ik moet me er geloof ik nog wat in bekwamen of gewoon mijn camera meenemen. Dat laatste blijft er altijd bij omdat het zo'n gezeul is met zo'n camera en hij op het moment suprême met een lege batterij staat.


Het was koud en het waaide hard. Meestal is het een heel druk gedoe en kun je de vogels met elkaar zien dansen maar vandaag stonden ze heel rustig te rusten of staande op één poot te slapen. 
Bij het bezoekerscentrum hadden ze mooie aanwijzingen voor het houden van afstand aangebracht.

houd een kraanvogel afstand tot elkaar



Ik vind het altijd een hele belevenis daar met al die kraanvogels en één keer per jaar gaan we ernaar toe. Op de terugweg hebben we in Skövde een hapje gegeten, dat scheelt vanavond weer een keer koken. 

Gisteren waren we ons ook al te buiten gegaan aan lekkere zaken. Op vrijdag 25 maart was het namelijk 'wafel dag'. Dit soort dagen laat ik meestal aan me voorbij gaan maar zondag dacht ik eraan om wafels te bakken. 

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en...

Wordt vervolgd.....







2 opmerkingen:

  1. Wat fantastisch die kraanfûgels! En it is inderdaad wol even in gehannes mei je tillefoan foar de ferrekiker en 'm dan ek noch skerp krije. Al doende leert men!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha, ja in gehannes is het wol en myn eagen hawwe in oare sterkte as de linz fan de camera van de telefoan. It gie my net sa handich ôf mat ik sizze. Wy fine de kraanfûgels ek sa prachtich!

      Verwijderen