Ik weet niet hoe het jullie vergaat maar wanneer de klok een uur terug gaat denk ik de avond daaraan voorafgaand altijd dat ik lekker een uur langer kan slapen maar ben ik gewoon op de normale tijd wakker en komt er van dat extra uur slapen helemaal niets. Dat uur terug geeft altijd een extra lange dag, de tijd valt steeds mee, tot het ineens donker is op een moment dat het niet donker hoort te zijn.
Op deze eerste dag met wintertijd, een prachtige dag, hebben Gerrit en ik een heerlijke wandeling gemaakt in Granvik. Granvik daar waren we twee jaar terug ook al eens geweest, in zomertijd geloof ik, om daar samen met Suzanne een wandeling te maken waar geen einde aan leek te komen. Op een gegeven moment waren we bijna verdwaald. Aan die wandeling bewaren we overigens goede herinneringen. Ten eerste omdat het nogal een eind was en we het daarom ervaren hebben als een prestatie (iets presteren zet het brein altijd in een positieve modus, vandaar) en ten tweede omdat zeker het begin van de wandeling erg mooi was. Het begin van de route gaat namelijk langs prachtige plekjes aan het Vättern. Plekjes waar het in de zomer ook gezellig is omdat er boten aan kunnen meren. Voor een deel zijn er zitjes aan het water en het zijn stookplekken waar je worstjes kunt roken.
Nu liggen die boten natuurlijk al in de winterberging want het was vandaag ondanks het mooie weer winters koud. Winterjas aan, sjaal om, muts op en handschoenen aan. Zo hebben we de wandeling gedaan. Niet de hele route zoals twee jaar terug maar het allermooiste deel heen en terug.
Ik doe alle foto's maar op groot formaat omdat het er zo mooi is.
Dit is het startpunt van de wandeling. |
Bij het startpunt is ook een landbouwmuseum me twee verdiepingen plaatselijke geschiedenis. |
Een iets donkere foto vanwege het tegenlicht maar wel sfeervol |
een van achteren... |
en eentje van voren.... |
Op de terugweg naar onze auto vielen er enkele sneeuwvlokjes. Heel klein. Ik kon er net eentje op de foto zetten. Het witte stipje midden op het raam. Niet helemaal de eerste sneeuw van deze winter want eergisteren hadden we ook al een klein beetje sneeuw.
Weer thuisgekomen spurtten de honden snel weer naar hun mand voor de kachel. Wie het eerst bij de mand is kan het warmste plekje innemen.......Het zijn echte hotdogs!Wordt vervolgd....
Mooie foto's hoor.
BeantwoordenVerwijderenJa het is daar ook heel mooi, prachtig wandelgebied!
BeantwoordenVerwijderen