De finale......

Na een vakantie vol met mooi weer zal het nu de komende dagen wat donkerder zijn en wordt er zelfs regen verwacht. Daarom hadden we gisteren al het tuinwerk al gedaan. Naast ons huis stond nog een half opgeladen aanhanger met snoeihout. Vanmorgen na het ontbijt zijn Suzanne en ik bezig gegaan met het volladen hiervan. Het opladen van de aanhanger is nou niet iets waarvan je zegt: ' ik heb lekker in mijn vakantie karrevrachten hout opgeladen....!' Maar ja, het hout moet ergens heen!! Na een uurtje hadden we de kar vol en zijn we gedrieën naar de återvinning gereden om het daar achter te laten. 

Daarna zijn we doorgereden naar Hjo, we wilden er nog een leuke dag van maken. In Hjo hebben we even rondgewandeld, het is een erg leuk stadje aan het Vättern. Wij hebben daar bij de plaatselijke visboer een räksmörgås gegeten. Heerlijk! Daarna hebben we een winkeltje bezocht waar ze natuurproducten verkopen.  Ik heb daar een stukje zeep gekocht. En wat ik daar heel leuk vond is het doosje ouderwetse knijpers. Ik herken ze, mijn beppe gebruikte ze en mijn moeder had heel vroeger ook nog een aantal in haar knijperbak zitten. Kan het zijn dat ze 'Soldaten' werden genoemd????

Stelling met linnen producten

de ouderwetse knijpers

Plein in het centrum van Hjo.

Een doorkijkje met een doorkijkje. 

 Op de foto hierboven zie je een doorkijkje met een doorkijkje. Wanneer je het passeert denk je een steegje voorbij te lopen. Wanneer je naar binnen kijkt zie je een binnenpleintje met een restaurant en een aantal leuke winkeltjes. Daar waar Öppet staat heb je een doorgang naar het Vättern. Erg mooi. Een van die winkeltjes was een Loppis met antieke spulletjes. Veel serviesgoed en dat heeft altijd mijn speciale aandacht. Niet dat ik ze ga kopen, ik heb er hier al drie en dat is genoeg. Ik vind serviesgoed gewoon leuk.

Schattig toch....

Zomaar omdat het mooi is om te zien.

 Later zijn we nog naar een andere Loppis geweest en warempel daar vind ik nog een bloementegeltje dat nog niet in mijn collectie zit. Gekocht natuurlijk voor 20 SEK en dat is 2 euro.

 Eigenlijk had ik nog wel naar een andere Loppis gewild maar daarvoor was geen tijd meer. We hadden namelijk besloten vanavond met Suzanne uit eten te gaan. Eerder al hadden we hiervoor een keuze gemaakt en wel bij Tivedens Mat. Dat is een restaurantje midden in het bos, je zou zeggen wie kan het vinden, waar je heerlijk kunt eten. Vanochtend vroeg al gebeld en we konden nog maar net een tafel reserveren, de hele avond was volgeboekt.
Wat leuk was is dat we bij het eten een flesje wijn hadden uitgezocht, een Pinot Noir, afkomstig uit Nieuw-Zeeland en wel uit de streek Otago, waar wij dwars doorheen zijn gereden afgelopen februari. De Pinot Noir was heerlijk van smaak en we hadden gelukkig een bob!!

 Tivedens Mat is een restaurantje zonder opsmuk. Het restaurant is gerealiseerd in een oude boerenschuur. Omdat het vandaag wat kil was hadden ze het kacheltje aangestoken.

Nog geen slokje gehad en nu al rode wangen....

 We hebben genoten van de dis en van de gezellige sfeer in het restaurant. Als een soort afsluiting van een heerlijke tijd hier en heel leuke dagen samen met Suzanne.

Toen wij vertrokken bij het restaurant stond deze auto, ook van gasten, naast de onze. Zo kun je hier je auto laten staan. (Waarschijnlijk zit er een hond in een bench in de laadruimte van de auto).

Bij thuiskomst hadden we per email al een officieel bericht van goedkeuring van ons rookkanaal van de schoorsteenveger. Godkänd!! staat erop. Die hebben we maar weer in de pocket.

 Morgen hebben we dan de dag die er ook bij hoort maar waar we nooit naar uitkijken. Opruimen, inpakken en schoonmaken. Maandag worden we dan Westereentjes dan is de officiële koop van ons huis aldaar. We vervelen ons dus voorlopig nog niet.

BewarenBewaren