Nationaldag en Vedbod....

Gisteren wat het Nationaldag. Vroeger vlaggendag. Voor het vieren ervan is de tweede Pinksterdag opgeofferd. National dag wordt elk jaar op 6 juni gevierd. Voor het eerst gevierd in 1983 en in 1996 een officieel feestdag waarop veel mensen vrij zijn van hun werk. Op National dag wordt bij veel dingen stilgestaan. Zo wordt herdacht dat het de dag is dat Gustav Vasa tot koning gekozen werd 1523, Zweden brak toen met de Kalmarunie waarin Noorwegen, Denemarken en Zweden verenigd waren. Zweden werd dus een zelfstandig land met een koning. 6 juni 1973 kreeg Zweden de huidige regeringsvorm genaamd Riksdag. 6 juni heette eerst flaggansdag. Op Nationaldag worden ook de nieuwe burgers verwelkomd. Er worden op deze dag feestelijkheden georganiseerd. Bij ons in de buurt was er in Kalsborg een happening. In Karlsborg is een vesting en daar was van alles te doen. De vesting hadden Gerrit en ik vorig jaar al uitgebreid bekeken en we rijden er regelmatig doorheen. We hebben deze feestelijkheden daarom aan ons voorbij laten gaan. Wel hadden we de vlag uit.

Wij hebben deze dag gebruikt voor het maken van plannen voor ons Vedbod (houtopslag). Daarvoor moest ruimte worden gemaakt in een hoek van de tuin waar nog een restant lag van een dikke boomstam. en waar nog houtblokken lagen die nog gekliefd moesten worden. Het zagen heeft Gerrit gedaan het klieven heb ik voor mijn rekening genomen. 

 Toen we daarmee klaar waren hebben we een bult met snoeihout verplaatst. Dit was snoeihout van vorig jaar of van twee jaar terug, dat weet ik niet precies meer. We hebben het bij het andere snoeihout gelegd.

 Zo ruimt het mooi op in onze tuin. Hier komt het houthok. Onder de oude Linde. Gerrit heeft al een bouwtekening gemaakt. De kwaliteit van deze tekening is niet van dien aard dat ik deze op de blog kan plaatsen. Hij heeft hem gemaakt om mij te laten zien hoe het ongeveer gaat worden. De echte tekening zit in zijn hoofd, evenals de constructie.

Na het opruimen van het hout heeft Gerrit met de stelling van Pythagoras de plaats van de staanders bepaald en is hij begonnen met het uitgraven van de gaten waar die staanders in moeten. De fundering van het houthok.

Omdat ik daarmee niet zozeer kon helpen heb ik de Rododendron op de foto gezet. Twee jaar terug heb ik die flink gesnoeid omdat hij helemaal verwilderd was. Vorig jaar heeft hij bijna niet gebloeid maar dit jaar is het herstel daar. De vorm is weer prachtig evenals de bloemen.

 Gisteravond hebben we een deel van het snoeihout in de kar gedaan. We zullen toch proberen het zelf af te voeren.

Vanmorgen was het plan om hout in te kopen voor het 'vedbod'. Voordat we dat gingen doen hebben we twee karren vol hout afgevoerd. Bij het opladen van de derde kar schoot het Gerrit in de rug. Hij kan niets meer. Heeft veel pijn, ligt veel op de bank en loopt af en toe een klein stukje. Dat is erg sneu voor hem. We hadden erg zin in de nieuwe klus maar deze zal op een ander moment uitgevoerd moeten worden. Eerst maar wachten of de rug wat wil herstellen. Zo loopt de dag, maar waarschijnlijk ook de vakantie anders dan gedacht. We zullen het rustig aan moeten doen.

De derde kar heb ik zelf afgevoerd. Toen ik bezig was met het verslepen van de dikke takken die nog als brandhout kunnen dienen kreeg ik onverwacht hulp. Plotseling was er een jonge man uit Syrie, die ook alleen maar Arabisch spreekt, die mee ging sjouwen. Ik probeerde nog te zeggen dat het niet hoefde maar hij bleef maar doorsjouwen. Jammer genoeg kon ik niet met hem praten maar samen hebben we het restant van het opruimen gedaan. Een bijzonder moment dat maakt dat uit het groepsfenomeen ' vluchtelingen' zomaar iets persoonlijks ontstaat. Een vluchteling wordt een persoon. Wanneer hij nu langsloopt zwaaien we even naar elkaar en geven we elkaar een glimlach.

Het was even een zonnestraaltje in een dag die toch wat bedrukt verliep.