'Geocaching' in de eigen tuin.....

De werkzaamheden in onze tuin naderen hun voltooiing. De arborist is klaar en vandaag hebben we de voorlopig laatste hoop snoeihout opgeruimd. Opruimen betekent de kleine takken afknippen de grote takken afvoeren naar de hoop brandhout. Dat is een heel werk en de hoop snoeihout naast ons huis wordt als maar groter.

Het lijkt hier maar een hoopje maar het was een bult waar we niet overheen konden kijken.

Een soort vestigingslinie naast ons huis.

Zo verwerken we de afgesnoeide takken.

Brandhout komt eerst op een stapel, kan het vast drogen.

Na het afvoeren van de takken zijn we ieder wat in de tuin gaan werken. Ik heb het Lupines tuintje geschoffeld en Gerrit heeft het gras aan de zijkant van het huis nog eens gemaaid. De Lupines staan er overigens prachtig bij.

In het achtertuintje hebben we twee witte Seringen bij geplant.

Een bloementuintje in wording.

 We hebben het vandaag heel rustig aan gedaan. Noodgedwongen eigenlijk vanwege de warmte. Op de Altan gemeten was het in de schaduw vandaag 29.6 graden C. Na zes uur begon het wat af te koelen. Toen hebben we opnieuw Seringenstekjes gestoken die we gebruiken voor het aanleggen van een Seringenheg op de erfscheiding met buurman Björn. Voor de aardigheid hebben we daar ook drie Björnbären geplant, dat is overigens een Braam.

Een lange rij Seringen

 De Seringen hebben bijzonder water gekregen vandaan. We zijn namelijk op ontdekkingsreis door onze tuin geweest. Een soort van Geocaching zou je kunnen zeggen. In onze achtertuin hebben we diverse putten die allen afgedekt zijn met een stevig betonnen deksel. We hadden tot nu toe nog nooit in de putten gekeken. Plotseling deden we dat. De eerste put was de put vlakbij mijn waslijn. Dit blijkt een waterput te zijn, zoals we ook al gedacht hadden. Het ziet er uit als een soort betonnen buis waarin we het water konden zien staan. Nieuwsgierig naar de kwaliteit van het water hebben we een paar emmers vol omhoog gehaald. Het is prachtig schoon water. Dat was een opluchting, geen slangenkuil of zoiets.... Misschien kan ik dit water wel gebruiken voor mijn groentetuin als die aangelegd is. De tweede put ligt praktisch naast de eerste, het blijkt een heel oude put te zijn die is opgebouwd met grote stenen rotsblokken. Was de eerste put ongeveer 10 meter diep, deze oudere put haalde ongeveer 2 meter diepte. Ook in deze put staat water, we hebben dat niet omhoog gehaald.

Hier een inkijkje in de put

-Even meten hoe diep.....

Dit is de oudere waterput.

In de diepte zie je het water staan.

 Beide putten verkeren in goede staat en brachten ons geen negatieve verrassingen. Op naar de volgende putten. Hiervan weten we dat het de beerputten zijn. Gunter (de vorige eigenaar) heeft hierover gezegd dat ze leeg waren en droog staan, zelf hebben we dat nog nooit gecontroleerd.

Omdat de deksels zwaar zijn heeft Gerrit een hefinstallatie gemaakt.

En ja hoor, werkt perfect.

 We hebben beide beerputten bekeken en ze staan beide droog. Ze stinken zelfs niet.

Er zijn er twee die echt vakantie hebben.....

 Dit is nog een foto van de voortuin. Daar stond een oud en roestig hek als erfafscheiding. Het was half vergaan en ingestort. We hebben het weggehaald en afgevoerd naar de 'Återvinning'. Op de erfscheiding hebben we nieuwe plantjes neergezet. Een aantal Seringen, deels eigen kweek deels gekocht bij het tuincentrum in Möltorp. En een aantal andere heesters. Het is nu een heel ander gezicht.

En al die nieuwe aanplant moet bewaterd worden met het gietertje. Dat betekent een keer of 10-20 naar de kraan met het gietertje. Hier geeft Gerrit water aan onze nieuw geplantte Hosta.

Aan het einde van de dag hebben we op onze Altan nog lekker genoten van de ondergaande zon. Die gaf de wolk en deze dag een gouden randje.