We hebben besloten de zaak achter ons te laten en weer positief verder te gaan. We zullen moeten accepteren dat dit soort dingen gebeuren. Niet iedereen staat gelijk in het leven, heeft gelijke waarden en normen. Ik heb het idee dat die van ons redelijk oke zijn! Dat willen we zo houden en daar focusseren we op. Bij de keuzes die we maken worden de overwegingen, impliciet of expliciet getoetst aan die waarden en normen. Integriteit en respect zijn daarbij hele belangrijke voor ons. Er zijn individuen met andere waarden en normen, hun leven heeft hen andere waarden en normen gebracht of zij hebben bewust andere gekozen. Wij laten ons leven niet vernachelen door hen. Het is gebeurd en we gaan weer verder. We denken er natuurlijk nog wel aan, beschouwen het trekken onze lessen eruit maar laten ons er niet door slachtofferen.
We zullen moeten acteren op deze realiteit en dat betekent dat we eerst aanpassingen gaan doen aan ons alarm. Meer sensoren en ook sensoren met camera's binnen en buiten. Want dat is iets wat in deze situatie zo jammer is dat we geen beelden hebben. Vroeger hadden we een buiten camera achter ons huis maar met de bouw van de nieuwe altan is die ontkoppeld uit het systeem en toen we hem erin terug wilden plaatsen was de software eigenlijk alweer te oud en lukte dat niet goed. Gerrit gaat nieuwe bestellen bij Credex Alarmsystems , de leveranteur van ons systeem . Dat voorkomt wellicht niet dat ze binnenkomen maar zo zal de toekomstige inbreker wel in beeld worden gebracht.
Daarnaast zal ik ook minder naïef moeten zijn en ervoor moeten zorgen dat mijn waardevolle spullen goed opgeborgen worden. Ik had ze nu in mijn nachtkastje maar daar heeft denk ik zowat iedereen zulke spullen liggen. Een inbreker hoeft er dan niet eens om te zoeken en kan zo raak grijpen.
Dus wij willen ons niet laten slachtofferen en trekken onze lessen eruit......en gaan verder. De onvervangbare sieraden blijven voortbestaan in mijn herinnering, net zoals de momenten waarop ik ze kreeg. Dat kan niemand bij me wegnemen.
Dit ook als reactie op alle berichten die ik van jullie kreeg. Zo staan we er nu in en zo gaat het met ons. Dan ook nog de laatste woorden hoop ik over de Covid. Ik heb de top gehad en ben aan het herstellen en hoop dat dit 100% gaat worden. Gerrit 'was niet ziek' maar voelt zich ook weer herstellende.
Inmiddels zijn we weer bij Henk en Chang. Voordat we vertrokken gisteren wilde Gerrit al een briefje op het raam plekken met de tekst: ' Ze zijn al geweest'. Ha.. wel, dat hebben we uiteindelijk toch maar niet gedaan.
Vandaag is het 18 april en dat is onze huwelijksdag 43 jaar inmiddels, een heel leven.
Als kers op de taart: Emke zette gisteren haar eerste drie losse stapjes! We hebben er even voor geapplaudisseerd.
Een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....
Wat een vervelende ervaring Gerrit en Johanna! Een ongenode gast in huis is erg confronterend vind ik. Dat alleen al. Als die dan ook nog eens persoonlijke zaken met dierbare herinneringen steelt word je heel boos en verdrietig. Dat strookt niet met jullie en onze normen en waarden. Helaas is het een feit en moet je er afstand van nemen om weer door te gaan. Bah, niet leuk. Ik hoop het nooit mee te maken. Tegelijkertijd denk ik, is dit een keerzijde van het bloggen...? Sterkte en groetjes, Heiko en Joke
BeantwoordenVerwijderenDank voor je reactie! Ik denk eerder een keerzijden van de camper!
Verwijderen