Even een korte aanvulling op de post over de inbraak.
Aanvankelijk dachten we dat we niets missen. Tenminste niet in de keuken en niet in de bibliotheek. Echter vanmorgen opende ik mijn kledingkast en bij het aanzien ervan dacht ik wat ligt de boel er slordig bij. Zo ben ik er toch niet weggegaan vorige week. Dat was de reflex gedachte want die gaat altijd over jezelf en je falen. Direct daarna dacht ik ze hebben in de kast gerommeld op zoek naar sieraden. De truien, de shirtjes, de sjalen het ondergoed alles lag door elkaar. Toen dacht ik 'mijn sierraden!' die heb ik opgezocht en wat blijkt..... de doosjes zijn nu leeg!
Een aantal ervan zijn denk ik wel te vervangen maar ik had ze wel van Gerrit gekregen op speciale momenten en hij heeft het liefdevol voor mij uitgezocht destijds. Wat niet vervangbaar is zijn de gouden sieraden van mijn beppe. Een mooie armband van bewerkt goud met robijnen en een broche met robijnen.
Deze foto heb ik van internet maar zo zag de broche er wel ongeveer uit. Ik was er zeer aan gehecht. Mijn beppe heeft de broche gekregen van mijn pake bij hun verloving. Ze droeg hem elke dag wanneer ze haar nette kleren aanhad na het werk in huis. Mijn pake heeft hem voor haar uitgezocht en er waarschijnlijk eerst lang voor moeten sparen. Kostbare herinneringen aan zo'n sieraad. De armband had eenzelfde soort compositie. Ik droeg hem nooit, bang voor verlies. Die armband was nog veel ouder die komt nog bij de ouders of de grootouders van mijn pake vandaan. Eerst was het een ketting maar die is verdeeld in twee armbanden en drie dasspelden.
Ik kan er geen voorbeeld van vinden op internet maar de ketting zag er prachtig uit. Ik ben er heel verdrietig om dat deze twee dingen nu weg zijn, ik zal ze nooit weer terugzien. De andere zaken kwijt zijn is ook erg maar die kan ik eventueel vervangen als ik dat wil.
Ik kan gewoon ook helemaal niet begrijpen dat je een huis openbreekt en dit soort sieraden wegneemt. Hoe kan iemand zo zijn. Hoe zit je dan als mens in elkaar?
Ik weet het, ik moet het loslaten, dat ga ik nu ook maar proberen.
Wat een ontzettende pech allemaal. BAH!
BeantwoordenVerwijderenIk leef met je mee! Daarmee help ik je alleen niet, helaas.
Toch maar op de Zweedse marktplaats, antieke sieraden en dergelijke plekken kijken of ze misschien te koop worden aangeboden.
Je weet maar niet. Verder kan je weinig doen Hopelijl rolt de politie een bende op en komen dergelijke zaken als sieraden weer terug dat gebeurt wel vaker zie ik op Opsporng Verzocht. Heeft Zweden niet zo'n programma?
Zijn er nog meer inbraken geweest in jullie buurtje?
Verder wens ik je veel beterschap en ik hoop dat de corona geen long covid.wordt. Ook heel veel sterkte met het verwerken van het het verlies van je dierbare sieraden.
Kram, Jet
Dankjewel Jet het doet me goed te weten dat er mensen zijn die begrijpen wat dit voor iemand betekent. Het is echt heel erg dat er mensen binnentreden in je prive en emotioneel waardevolle zaken laten verdwijnen in hun broekzak! In ons buurtje zijn verder geen inbraken geweest. We gaan nu weer verder in deze voor ons nieuwe realiteit en we zullen nog wat aanpassingen doen aan ons alarmsysteem.
VerwijderenOh jong dit lês ik no pas, ik rûn wat achter. Wat in shock! Ik ha ek sokke dingen fan myn beppe en ja, dy lizze ek yn myn nachtkastke. Bad idea dus... ik soe der ek kapot fan wêze at dat fuort wie. Gelokkich ha ik ek dyn folgende bericht sjoen oer hoest der no mei om giest, mar o wat skande.
BeantwoordenVerwijderenPrecies! Rêd dyn spullen mar goed op!
Verwijderen