Het snoeien van de struik had gisteren dus geresulteerd in drie enorme bulten snoeihout. Gisteravond hadden we daarom werkoverleg over hoe we dit hout weer kwijt zouden kunnen raken. Het meest voor de hand liggend is afvoeren met de aanhanger. Het vervelende daarvan is dat het kronkelhout heel slecht te comprimeren is. Dat zou betekenen dat we een heel aantal keren naar Karlsborg zouden moeten rijden, 32 km heen en terug. Eén ritje kost 1.5 uur en het vullen van de aanhanger ook wel een half uur. Drie ritten op een dag is dan het maximum want we moeten ook nog wandelen met de honden. Pfff......dat is niet iets om naar uit te kijken.
Toen herinnerde ik mij dat we jaren geleden een versnipperaar bij de Biltema hadden gekocht. We hebben het ding amper gebruikt want in de testfase bleken onze takken vaak te dik. We waren er destijds niet zo enthousiast over. De versnipperaar kan takken aan die ongeveer 3,5 cm dik zijn. Het grootste deel van het snoeihout van de struik is niet dikker dan die 3.5 cm. Zouden we de versnipperaar nu niet kunnen gebruiken, dat was de vraag.
Vanochtend de zaak daarom klaargezet om te proberen. Gerrit knipte de takken in hapklare brokken en ik deed ze één voor één door de versnipperaar. Dat gaat niet heel snel maar het gaat. Het ding heeft een elektromotor, de zon scheen het grootste deel van de dag en zo konden we voor het versnipperen mooi gebruik maken van onze eigen geproduceerde stroom. Een paar keer sloeg hij vast en één keer zelfs zo serieus dat Gerrit van plan was hem uit elkaar te halen. Gelukkig kreeg ik toen op het allerlaatste moment de boel weer aan de praat en toen konden we weer verder. Takken niet dikker dan 3,5 cm dat is echt de limiet. De dikkere takken hebben we op een stapel gelegd en die moeten we alsnog afvoeren of verzagen tot brandhout. Na een paar uurtjes werk hadden we één bult aan kant.
Voor de foto doet Gerrit hier even mijn werk..
Het versnipperde hout verspreiden we tussen de plantjes langs de greppel achter. Dat kan prima!
Ondertussen hadden we ook nog een happening bij ons in de tuin. Daarover hadden we al een aankondiging gelezen waarop stond dat de oude telefoonpalen verwijderd zouden gaan worden. Wij hadden zelf al eens onze telefoondraden losgekoppeld van ons huis. We vonden het namelijk niet mooi staan dat het huis vastzat aan een draad. De telefoondraad hebben we toen netjes opgerold en vastgemaakt aan de paal. Nu niemand meer telefoneert over een draad hebben die palen geen functie meer en daarom worden ze nu weggehaald. Onze paal stond in de hoek van onze tuin. Ik heb er een filmpje van gemaakt.
Het staat nu echt veel beter zonder paal.
Na dit event zijn we weer doorgegaan met onze eigen klus. Half tien in de avond hadden we alle drie de bulten weggewerkt.
Ik denk dat we een bultje van de restanten kunnen verzagen tot aanmaakhoutjes en de rest past in één aanhanger.
De honden zullen het jammer vinden want zij hadden in de struik een mooi doolhof.
Nu hoeven we alleen nog de wilde struikjes weg te halen. Hoe we dat doen, dat moeten we nog even overleggen.
Moe maar voldaan zitten we nu in de keuken, gered door de versnipperaar van de Biltema!
Vanavond heb ik nog gekeken naar de dodenherdenking. 4 en 5 mei is anders als je in het buitenland woont. Het is dan een 'denken aan' in stilte. Niet minder intens maar wel anders. Ik heb de neiging om onze Friese vlag uit te hangen maar heb dat tot nu toe niet gedaan. Ik weet eigenlijk niet of ik dat kan doen.
En er is nieuws...... Vandaag werd ik zowaar gebeld door de loodgieter. We mogen het genoegen smaken dat hij vrijdag komt. We zullen zien, ik kan het bijna niet geloven :-) Het andere nieuws is dat we afgelopen nacht opnieuw nog nachtvorst hadden. Maar eens gaat het zomer worden!
Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons.
Wordt vervolgd.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten