Lucia viering in Undenäs, kerstmarkt in Forsvik en een kerstwens.....

Vandaag is het 14 december, tot nu toe de donkerste dag die we hier hebben meegemaakt. Het werd vandaag bijna niet licht. Het is de dag na Lucia, de Luciaviering heb ik in een eerdere blog al eens besproken hier de link Lucia viering. De Luciaviering kun je zien als een opmaat naar de kerst. Kerst en Midsommar zijn in Zweden de familiefeesten en die worden uitgebreid gevierd. We merken het hier aan alles, zoals aan de kerstliederen op de radio (per dag steeds meer), winkels in kerstsfeer, de kerstmarkten, de versieringen aan de huizen en de Luciaviering. Deze laatste vindt in bijna elke stad groot of klein wel plaats. Het is een zingende viering die veelal op 13 december te beluisteren is en wel in de ochtend. In deze link Luciaviering kun je de viering beluisteren.

In ons dorp hebben we ook een Luciaviering en die vond vandaag op de 14e december plaats. Er werd gezongen door een kinderkoor en een kerkkoor. Wij zijn er naartoe gegaan, onze eerste Luciaviering in de kerk te Undenäs!

Het was een belevenis, eerst al kwamen we leuk te zitten naast een echtpaar in de kerkbank. Ze begroeten ons vriendelijk en mevrouw begon in voor mij onverstaanbaar Zweeds iets te vertellen. Tot ze doorkreeg dat wij geen echte Zweden zijn, toen veranderde het Zweeds ineens in voor mij verstaanbaar Zweeds en hebben we voorafgaande aan de viering gezellig met elkaar gepraat. Dat ging allemaal prima en ze vond mijn Zweeds al heel goed en vroeg waar ik dat zo had geleerd.

Ze vroeg mij ook waar wij dan woonden in Undenäs. Ik vertelde haar dat we in het witte huis naast de kerk wonen....oh dat is de doktersvilla en toen tegen Gerrit... 'misschien moet je je laten omscholen tot dokter nu je toch in dat huis woont!' Toen Gerrit weer.... dat hij en het huis al een goede match maken omdat hij al dokter is. De mevrouw verschoot haast van kleur en moest er hartelijk om lachen.  Ze vertelde me dat ze vroeger vaak in ons huis is geweest omdat haar vriendinnetje er woonde. Daarop heb ik haar maar uitgenodigd om eens te komen kijken hoe wij het er nu hebben. Dat vond ze erg leuk. Toen vertelde ze mij dat ze net geopereerd is aan staar. Het zien gaat nu elke dag wat beter, antwoordde ze op mijn vraag hoe het haar verging na de operatie. Ik vond het al wat vreemd dat ze toch nog een bril droeg, ik heb begrepen dat je na een staar operatie slechts een leesbril nodig hebt omdat de nieuwe lens in het oog al de benodigde correctie bevat. Op een gegeven moment moest ze even in haar oog wrijven en zag ik tot mijn verbazing dat haar vingertop door haar bril heen stak. Ik zei tegen haar 'je hebt een bril zonder glazen op....!' Waarop ze weer begon te lachen en me vertelde dat ze haar hele leven een bril heeft gedragen en dat het nu zo naakt voelt zonder bril en dat ze daarom maar haar bril zonder glazen draagt.....met de leesbril op haar hoofd!! :-)  Ze kan niet zonder! Heb je ooit. Ik zou er goud voor over hebben geen bril te hoeven dragen en zij draagt hem zonder glazen. Ik proestte het uit.. Dat was dus al een heel gebeuren voorafgaande aan de dienst. 

Maar toen begon dus echt onze eerste Luciaviering. De kinderen kwamen lopend de kerk binnen. Lucia voorop met een led kaarsenkroon op haar hoofd. 

Na het kinderkoor kwam het kerkkoor op en werden er ons bekende en onbekende liederen gezongen.  Zelf mochten we ook drie keer meezingen, ik ontdekte tot mijn schrik dat ik niet meer kan zingen. Mijn kopstem is helemaal verdwenen, die zit op slot! Ik ben nu een soort van tenor als ik zing. Naast Gerrit met zijn prachtige baritonstem steek ik schraal af! Gerrit zou het kerkkoor zo kunnen versterken, wat zouden ze blij zijn met zo'n bariton!! (dacht ik kijkend naar de twee bassen in het koortje)

De viering duurde precies een uurtje en het heeft me geen moment verveeld. Bij de uitgang konden we nog Glögg drinken. Dat is een soort van warme kruidenwijn met zeer weinig alcohol. Dat hebben wij niet gedaan omdat we nog graag naar de kerstmarkt in Forsvik wilden gaan.
De kerstmarkt in Forsvik wordt altijd gehouden in de fabrieksomgeving. Een deel is binnen en een deel is buiten. Er brandt een kerstvuur, de kerstman komt voorbij met een paard en slede, de verlichting is met kaarsen en het geheel is zeer sfeervol. Er zijn heerlijke dingen te koop. Wij hebben lekkere kerstkoffiebonen gekocht, geroosterd in Tived's kafferosteri. Mocht je in de buurt van Tived zijn dan moet je daar echt eens gaan naar de plaatselijke ICA landhandel (een belevenis) en dus ook naar de kafferosteri. Dat laatste hebben wij ook nog niet gedaan maar dat komt binnenkort! Tived is een heel klein dorpje maar met een dynamische middenstand!!

kerststalletjes buiten....

het café gedeelte in de oude fabriek

We hebben er een uurtje rondgelopen en zijn toen weer naar huis gegaan. Koud en verlangend naar een plek bij onze warme kachel.

Al met al veel  lichte momenten op deze donkere dag in december.
De mat hebben jullie nog van mij tegoed!  Hieronder de foto!

Arvid zat steeds bij mij terwijl ik met de mat aan het weven was. Hij ziet het geloof ik als iets voor hem en is niet bij de mat weg te slaan.

en dan nog dit.... De tijd van kerst is een tijd van elkaar het allerbeste wensen en vooral hele fijne kerstdagen. Dat doe ik heel vaak met een muzikale kerstgroet. Dat wil ik ook dit jaar doen. Ik kies voor de muziek van Marie Fredriksson. Deze week is ze overleden aan een uitgezaaide hersentumor. Ze kon prachtig zingen en schitterend muziek maken. Ze was een publiekslieveling in Zweden en de kranten en de sociale media staan vol met berichten van mensen die hun medeleven willen betuigen.
Ik heb veel naar haar muziek geluisterd omdat ik het mooi vind en omdat het voor mij een manier is geweest de taal te leren. Waar ik me nooit bewust van ben geweest is dat Marie Fredriksson een wereldster was met Roxette. Ik was echt gefocust op haar solocarrière. Deze week heb ik alle nummers van Roxette beluisterd. Mooie muziek, prachtig gezongen. Toch voor mij staan haar Zweeds gezongen liederen op één. Eentje ervan wil ik delen als een soort van kerstwens. Tro!

Wordt vervolgd....