De titel van de blog komt deze keer van Gerrit! Tijdens onze wandeling vandaag zag Gerrit deze jonge boom op een oude boom in het water groeien.
Eigenlijk zou ik vandaag geen blog schrijven want het hoeft natuurlijk ook niet elke dag maar vandaag hadden we toch wel weer een blogwaardige belevenis die ik graag met mijn lezers wil delen.
Het is zondag en dat is een dag waarop we graag even gaan wandelen. Meestal klussen we niet op zondag. Dat heeft verder nergens mee te maken maar het is ook wel eens goed om de blik een beetje ruimer te maken en niet alleen op het klussen te richten. Daarvoor wonen we tenslotte niet in Zweden.
Vanmorgen onder de afwas vroegen we aan elkaar waar we vandaag zouden willen wandelen. We hebben keuze. Ik bedacht dat het misschien wel mooi zou zijn om naar Sätra te gaan om daar langs het water te gaan wandelen, Dat water aldaar verbindt het Viken meer met het Unden meer. Het is een langgerekt stuk water in een meer dan prachtige omgeving. Gerrit vond het een goed plan dus wandelschoenen aan en op naar Sätra. Dat is niet ver bij ons vandaag ongeveer een kilometertje of 5, dus dat is te doen.
Toen we bij Sätra aankwamen stond het parkeerterrein vol auto's. Allemaal mensen die in de Herregård hun buik vol aten aan, een naar ik heb vernomen voortreffelijk Julbord.
Wij gingen echter wandelen. We hebben daar de keuze om links of rechts van het water te gaan lopen, aan beide kanten is er een weg. De weg aan de rechterkant vanaf Sätra was voorheen een spoorlijn. Hierover werd het hout afgevoerd dat bij Lilla Edet werd gezaagd. Nu is het een weg en kun je er prachtig lopen. Aan die weg zijn schitterende recreatieplekken waar je een worstje kunt grillen en waar je kunt vissen. Wij besloten echter de linkerkant te nemen. Wellicht dat er ergens een brug zou zijn zodat we dan rechts weer terug konden lopen.
Dat bleek inderdaad zo te zijn. Bij Lilla Edet konden we het water oversteken. We namen een bospaadje langs het water, dus niet de weg van het vroegere spoor, en kwamen na een poosje uit bij.....weer een brug. Die hadden we op de heenreis gemist. We zijn het water maar weer overgestoken, zo liepen we tenslotte ook een rondje en zijn dezelfde weg terug gelopen.
De belevenis was dat het echt een schitterende omgeving is en een eldorado voor mensen die van (vlieg)vissen houden. Er zijn delen langs de route waar je uitsluitend mag vliegvissen, andere delen zijn ook voor de normale vistechnieken opengesteld, zei het met viskaart natuurlijk. Hieronder wil ik de beelden met jullie delen.
Lilla Edet met de beenstamperij |
een prachtig stekje..... |
Het werd alweer donker toen we terugliepen naar de auto en de gasten van de Herregård net het Julbord achter de kiezen hadden. Bij kaarslicht konden ze de gård verlaten. Een prachtig gezicht zo die verlichtte gård. Ik kon hem niet meer mooi op de foto krijgen want het was net begonnen met regenen zodat we snel de auto in wilden.
Maar een prachtige wandeling waar we zeker vaker naartoe zullen gaan.
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten